Ik schreef vorig jaar dat ik zo ontzettend blij was dat onze jongste zoon eindelijk zijn
zwemdiploma haalde. Hij deed er bijna twee jaar over en kreeg begeleiding van een speciale coach. Ik schreef toen aan het eind van mijn post dit:
Mijn zoon kan niet fietsen. Hoewel al zijn vriendjes allemaal kunnen fietsen, aanvaardt hij zichzelf zoals hij is (op dit moment).
Hij is negen jaar nu en ik ben zo blij. Hij kan eindelijk fietsen! Ik ben echt heel erg trots op hem. En op mijn man, die hem zover gekregen heeft :-) Mee rennen naast de fiets... aanwijzingen geven over de focus. Iedere avond gingen ze 'fietsen'.
Nu kan hij het!
Nee, het was niet leuk dat hij niet kon fietsen. Vaak kwamen er vriendjes aan de deur: met hun fiets. Of hij wilde spelen? Dan rende hij over de stoep, terwijl zij op de weg fietsen met hun stoere fietsen.
Ik ben God zo dankbaar voor deze jongen. Hij gaat onverstoorbaar door met dingen die moeilijk voor hem zijn.
Ik denk dat hij hierdoor iets heel belangrijks heeft geleerd.
Volhouden loont. Geef niet te snel op!
ontroerend! Fijn dat het nu is gelukt. op naar de volgende overwinning!
BeantwoordenVerwijderenCongrats! Riding a bike is so much fun, and it's never too late to do anything.
BeantwoordenVerwijderenWat fijn dat het gelukt is en hij nu kan fietsen!
BeantwoordenVerwijderenWat heerlijk voor hem! Geweldig hoor, weer een stap waar hij trots op kan zijn! En jij natuurlijk :)
BeantwoordenVerwijderenWat leuk voor je zoon!(en voor jullie). Nu kan hij fijn met zn vriendjes mee crossen! :-)
BeantwoordenVerwijderenWat een prachtig moment weer! Daar mogen jullie best trots op zijn: zo'n volhouder!
BeantwoordenVerwijderenWeer een gewichtje in het gelukkige schaaltje....
BeantwoordenVerwijderenRoetssss....daar gaat iej voorbij.
Grts irene
Met recht mag je apetrots zijn!!
BeantwoordenVerwijderenWat een mijlpaal en een doorzetter. Alles op zijn tijd. Geniet van de fietstochtjes die jullie nu kunnen maken :). Groetjes, Linda
BeantwoordenVerwijderenWat knap van hem en het is echt heerlijk weer om nu te gaan fietsen.
BeantwoordenVerwijderenVery exciting!
BeantwoordenVerwijderenJe krijgt hem nu natuurlijk niet meer van die fiets af of wel?;-) Leuk hoor!!
BeantwoordenVerwijderenWaw, wat een moment voor jullie! Wat voor de meeste mensen heel normaal is, is voor sommigen heel moeilijk. Wat geweldig dan als het dan toch is gelukt! Dan ben je dubbel blij, toch? Het geeft je blijdschap een diepere dimensie...
BeantwoordenVerwijderenWat een knappe boy , je mag trots en dankbaar zijn met zo'n kanjer !!!
BeantwoordenVerwijderenLieve groet Albèrtje
Wat een ontroerend bericht!
BeantwoordenVerwijderenNa zó enorm veel oefenen (vallen en opstaan).
Dat doorzetten hè (ook van 'papa'), terwijl je vriendjes het al lang kunnen, dàt vind ik zo ongelofelijk moedig!!!
Ik kan me voorstellen dat je enorm dankbaar bent en verschrikkelijk trots!
Hooray! So glad he has accomplished bike riding! My daughter couldn't ride a bike until she was 8 or 9.
BeantwoordenVerwijderenSuper! Geniet ervan!
BeantwoordenVerwijderenA good lesson for all of us!
BeantwoordenVerwijderenWat mooi te lezen dat je zoon nu toch kan fietsen omdat hij zo'n volhouder is en je man ook want hij moet het toch ook maar doen om telkens mee te rennen. Maar de beloning voor beider volhouden is er...je zoon kan fietsen. Wat een trots gevoel zal dat zijn voor allemaal.
BeantwoordenVerwijderenLiefs,Marga
Geweldig dat hij nu kan fietsen, inderdaad doorzetten heeft zeker zin!
BeantwoordenVerwijderenWauw!! Dit is bijna nog mooier dan een kind dat opstapt en direct wegrijd! Wat een doorzettingsvermogen! En wat zal hij er nu van genieten!
BeantwoordenVerwijderenI am happy for your boy that he can now ride a bike:)
BeantwoordenVerwijderenIt is the truth. No one should give up trying:)
Have a nice week end:)
Heerlijk!
BeantwoordenVerwijderenJaren geleden zou mijn vader mijn zoon leren fietsen...
Onverwachts overleed mijn vader en zoon wilde niet op de fiets want "opa gaat mij leren fietsen"... Ruim een jaar later heb ik hem toch leren fietsen.
Het gekke was als we tegen de wind in moesten en ik vroeg of ik hem moest duwen, hij dan altijd zei dat dit niet nodig was omdat opa hem al duwde; hij voelde de hand van opa op zijn rug...
http://inenomdekas.wordpress.com/2013/06/08/vroeger-en-plastic
Thanks for stopping at my blog. Hooray for your son. It's a big accomplishment. My oldest daughter had a hard time with bike riding too, but once she started, there was no stopping her!
BeantwoordenVerwijderenWat fantastisch voor je zoon, er zal een wereld voor hem open gaan! Kan hij eindelijk op de fiets met zijn vriendjes mee!
BeantwoordenVerwijderenSuper!!! Echt heel goed van hem. Wat een wilskracht! Hij heeft zeker een les geleerd en een hele mooie: doorzetten loont. Ben zo blij voor jullie dat hij het nu kan. Kan hij ook lekker meefietsen!
BeantwoordenVerwijderenSuper! En is'tie nu onafscheidelijk met zijn fiets te zien?
BeantwoordenVerwijderenWeet je wat ik zo jammer vind, dat we al jaren lang vergelijkingen maken. Ouders die vertellen dat hun kind al kan kruipen, en dan verbaasd kijken dat jou kind dat nog niet kan. Of staan of lopen of zitten en ga zo maar door.
BeantwoordenVerwijderenWij maakten ons nooit druk over die vastgestelde tijden en momenten in een leven van een kind, wanneer ze iets zouden moeten kunnen.
Voor ieder is dat verschillend.
En wat kan ik dan genieten, om te lezen hoe een overwinning jullie zoon behaald heeft, na al die geduldige pogingen om het keer op keer weer te proberen.
Gefeliciteerd, iets om super trots op te zijn.
Dikke knuffels
Dat is een waardevolle les waar hij zijn hele leven nog plezier van gaat hebben! En van het fietsen natuurlijk ook.
BeantwoordenVerwijderenHuisvlijt
Well done to your son for learning to ride the bike. There is a time for everything and if we do things when we are ready, then they are enjoyable.
BeantwoordenVerwijderenDank jullie wel allemaal / thanks you all!
BeantwoordenVerwijderenCongrats to your son!
BeantwoordenVerwijderenwww.rsrue.blogspot.com