Altijd met z'n tweeën

Ik staar naar het lege scherm en betrap me erop dat ik zeg: “Ik kan het niet.” Maar dan ga rechtop zitten en zeg met een glimlach: "Ik kan het niet in mijn eentje!". 

Te moeilijk voor mij

Heb je dat ook wel eens? Dat iets is te moeilijk lijkt? Te onoverzichtelijk, te pijnlijk, te confronterend. Dat je zegt: "Ik kan dit niet." Vandaag schrijf ik over hoe God me vorige maand te hulp schoot in mijn eigen complexe situatie.

👇 Lees het dagboekstukje (onder de foto)

Uit mijn dagboek:

18 april

Alles is zo anders gegaan dan ik dacht in mijn leven. Ik voel me klein en angstig, terwijl ik dit schrijf.  Kwetsbaar als een musje dat te jong uit zijn nest gevallen is. Ik ben niet iemand van “in mijn eentje” en toch ga ik iets doen waarin ik me alleen voel. Het is een eenzame weg en dat maakt me verdrietig. Ik kan maar één ding doen. Ik klamp me vast aan Gods belofte, dat Hij me bij de hand zal nemen. Dat Hij de duisternis in licht zal veranderen. Het kromme recht maken. Dat Hij me nooit zal verlaten. Ook nu niet.

God, help me alstublieft in mijn angst en onzekerheid 🙏

Hoopvol uitzien

(9 mei)

De aprilmaand vloog voorbij. Nu zit ik in mijn tuinstoel met de zon op mijn gezicht en m'n dagboek op mijn schoot. Die 18e april uit mijn dagboek herinner me nog goed. Ik voelde me zo alleen en verdrietig. Maar dat bleef niet zo. God veranderde mijn bange gedachten in een hoopvol uitzien naar Hem. 

Onderstaand citaat was het begin van de "omwenteling" in mijn denken. Het is een stukje uit een boek dat mijn man aan me voorlas.

Citaat D. Martyn Lloyd Jones 

 

Paulus: Ik vermag alle dingen door Christus, die mij kracht geeft.

Dominee: Maar Paulus, wat zegt je daar? 

Paulus: Dat ik alles vermag

Dominee: Maar Paulus, dat is toch grootspraak, je wilt toch niet zeggen dat je een soort supermens bent?

Paulus: Nee, maar ik vermag wel alles.

Dominee: Maar anders ben je altijd zo nederig, Paulus. Je noemt jezelf de minste van de heiligen, en nu zeg je dat je alles vermag. Is dat dan geen grootspraak?

Paulus: ik vermag alle dingen door Christus, Die mij kracht geeft. 

Dominee: Neem me niet kwalijk, Paulus, ik had niet begrepen, dat je met z'n tweeën bent.

Niet in mijn eentje.

Je eenzaam en bang voelen betekent niet dat je echt alleen bent. Christus en ik, we zijn altijd met z'n tweeën. Mijn ups en down kunnen me naar beneden drukken maar ze zijn geen sta in de weg voor Hem. Daarom probeer ik niet meer te zeggen: ik kan het niet want ik vermag alle dingen door Christus, Die mij kracht geeft.* 

🎧 Richt je ogen op Jezus (dit nummer is oorspronkelijk geschreven in 1918 tijdens een griepepidemie).

Mijn kracht ligt in God

Ik kan zwakker of sterker zijn in mezelf, maar mijn kracht ligt in mijn God. Als ik ooit sterker zou worden, dan moet ik bidden om een ​​dieper gevoel van zwakte, opdat mijn kracht me niet zwak zou maken. En als ik ooit zwakker zou worden dan ik ben, moet ik hopen en geloven dat ik inderdaad sterker word in de Heer. Of ik nu zwak of sterk ben, wat maakt het uit? Hij die nooit faalt en nooit verandert, zal Zijn kracht in mijn zwakheid vervolmaken, en dit is eer voor mij. Bron: A paradox 

Tijd om eten te koken
Mijn pauze zit erop. Ik leg mijn dagboek opzij en klap mijn laptop dicht: tijd om eten te koken! Vandaag staat er wraps op het menu. Wat eet jij vandaag?

😋 Wat eet jij vandaag (dinner)

✝️ Geen christen maar wel nieuwsgierig? Klik op: Waarom Jezus?
✂️ Blogpost uit 2016; niet in mijn eentje 

🎧 *Philippians 4:13 – The Meaning of the Most Misused Verse in the Bible

Mag het (winteren)?

Ik heb een nieuwe bureaustoel. Een ergonomische. De site zegt dat een goede zithouding mij een hogere arbeidsproductiviteit bezorgt. Zou het? Mijn scherm blijft leeg. Ik wil wel schrijven maar het lukt al heel lang niet meer. 

Waarom?

Waarom zit ik hier eigenlijk? Waarom probeer ik het nog langer?

Ik fluister een verward gebed. 

Ik mis het 

Telkens als ik begin loop ik vast. Dan krijg ik hoofdpijn. Dan stop ik en stap ik over naar één van mijn blogs. Dat lukt wel. En zo ligt mijn schrijverij al 5 jaar stil. Ik mis het.

Seizoenen 

Leuk is anders maar ondertussen leer ik toch wat mooie dingen in deze periode. Dat het schrijven an sich niet mijn identiteit vormt. En dat mijn leven seizoenen kent. Terwijl ik seizoenen typ, denk ik terug aan de vrouw die ik in september ontmoette op één van mijn wandelingen. 

Ik schreef erover in mijn dagboek. 

Uit mijn dagboek

september 2021

Ik kwam iemand tegen in het bos. Ze noemde haar naam: Mirjam. Het heideveld lag te geuren en te kleuren aan onze voeten en daar praatten we over. Dat iets dood kan lijken maar dat het toch weer tot leven komt. Deze hei zag er in de winter miserabel uit. En kijk nou!

We ontdekten dat we allebei christen waren. Ze zei: "God is verborgen aan het werk in de moeilijke periodes van ons leven" en vertelde toen haar verhaal van het afgelopen jaar. Ze getuigde van haar vaste hoop dat haar man weer leven zou. Dat hij eigenlijk NU al leefde want wie in Christus gelooft leeft, al is hij ook gestorven.


Zo is dan wie in Christus is een nieuwe schepping: het oude is voorbijgegaan, zie, het nieuwe is gekomen. (2 Korintiërs 5:17)
Ik liep blij naar mijn fiets. Ik voelde me stukken lichter. Dat kwam ook omdat we gedachten gewisseld hadden over "hoe te leven in een moeilijk seizoen". Ik hoop echt dat ik haar nog een keertje tegenkom.


(einde dagboekfragment)

Annemiekes heide

Nu is het hartje winter. Ik tel de dagen tot het lente is. De hei ziet er hopeloos uit. Regelmatig kijk ik naar het schilderijtje met de bloeiende hei dat ik bij Annemieke kocht, als tastbare herinnering aan het gesprek met Mirjam. Telkens als ik er naar kijk besef ik dat de dood niet het laatste woord heeft. Dat God alles prachtig zal maken, op Zijn tijd. 

Mag het winteren?

Mag het winteren? Ja, het mag winteren. Ik heb af en toe een winter nodig. Dit seizoen leert me meer dan ooit liefhebben, wachten, vertrouwen en groeien in de kennis dat God achter de schermen aan het werk is. 

Ik wacht
Mijn schrijverij? Ik blijf het in alle rust proberen. Op mijn nieuwe bureaustoel (die zit echt lekker). En ik wacht, getroost.

 

Soms moeten we onze dromen loslaten om God toe te staan ze bij ons terug te brengen - op zijn manier en zijn timing. Melody Carlson

🤍 Wat is jouw lievelingsseizoen?

🤍 Mag het winteren?

🎧 Podcast van Zinstap: Winter in de schepping

VERGEET MIJ NIET (ik denk aan God)

De zon schijnt volop en ik wandel door het bos. Alles ziet er vrolijk uit. Het blauw van de lucht schemert tussen de boomtoppen door. De zon staat nog laag en schijnt in mijn rug. Ik zie mijn schaduw voor me uit lopen. Dat is altijd zo'n leuk gezicht. 

Ik zwaai uitbundig naar mezelf.

En schiet foto's van mijn schaduw.

 

Mensen met een rechte rug

Aan weerskanten van mijn pad staan hoge Douglas sparren. Ik kijk ernaar in het voorbij lopen en denk: dat zijn gelovigen waarbij alles voor de wind gaat. Mensen met een rechte rug en wortels stevig in de Goede Aarde. Het is een prachtgalerij. God zegent hen in alles. 

Ik word kleiner

Ik vergelijk mezelf met elke boom die ik tegenkom. Ik geef ze een naam: dat is die... en dat is die... en met dat ik het doe voel me kleiner worden. Onbeduidend. Als een schaduw, die voorbij gaat. 

Mijn bankje

Daar is mijn bankje onder de beuk. Ik ga er zitten en drink wat water uit mijn flesje. Wat heerlijk om hier te zijn. Ik luister naar de wind in de takken boven mijn hoofd en ik hoor ook een vink en een merel. Als ik mijn flesje half leeg heb stop ik hem terug in het vakje van mijn rugzak en pak ik mijn telefoon. Tijd voor de meditatie van de dag. 

Ik lees:

 

Waarom vergeet je Hem, Die jou nooit vergat. Waarom vergeet je Hem, Die zijn bloed vergoot, die je liefhad tot in de dood. Waarom behandel je Hem als een reiziger die maar één nachtje bij je doorbrengt. Soms wordt je overweldigd door nare dingen en vergeet je Hem, terwijl je je oog op Hem zou moeten richten. Je bewaart het giftige onkruid en laat de Roos van Saron verwelken. Laten we hemelse vergeet-mij-nietje verzamelen; laten we Hem, onze liefste vasthouden! Heel vrij naar C.H. Spurgeon

 

De zon in mijn gezicht

Ik mediteer erover tot het tijd is om op te staan. Op de terugweg schijnt de zon in mijn gezicht. Daar zijn de hoge bomen weer maar ik vind dat ze er nu heel anders uitzien. Ze hebben hier en daar butsen en builen en afgebroken takken. Eén is zelfs half ontworteld en leunt sterk op zijn buurman. Volmaakte mensen bestaan niet. Volmaakte gelovigen ook niet.

Ik denk aan God

Ik denk aan mijn God: wie Hij is, wat Hij zegt. Dat Hij met iedere gelovige Zijn eigen weg gaat. Dat het goed is zoals het is. Zijn woorden vormen mijn hemelse vergeet-me-nietjes. Ik deel  er een drie die voor mij belangrijk zijn.

3 Bijbelteksten om te herinneren

Johannes 8:12 Ik ben het Licht der wereld; wie Mij volgt, zal beslist niet in de duisternis wandelen, maar zal het licht van het leven hebben. Niet mijn schaduw volgen, niet vergelijken, niet focussen op anderen. Me koesteren in Zijn licht en met Hem wandelen, waar de weg dan ook heen gaat.

Romeinen 5:1 Wij dan, gerechtvaardigd uit het geloof, hebben vrede bij God door onze Heere Jezus Christus. Door Hem hebben wij ook de toegang verkregen door het geloof tot deze genade waarin wij staan. Prijs Zijn naam. Door Hem hebben wij vrede met God. Of ik het voel of niet, ik sta in deze genade en heb toegang tot God als mijn eeuwige Vader, die mij intens liefheeft (ook als ik struikel, duikel). Zo'n Vader te hebben!

Johannes 21:22 Wat gaat het u aan? Volgt u Mij. De bemoediging en vrijheid wanneer ik Jezus dat hoor zeggen tegen al mijn gespannen vergelijkingen: “Wat gaat het jou aan? Volgt jij mij!”

Vergeet-me-nietje

Ik dacht nog wel vluchtig: wat zou het leuk zijn als ik nu een echt vergeet-me-nietje vond in het bos. En ik vond er eentje. Niet in het bos maar langs de parkeerplaats en die plak ik in deze blog: ter herinnering. Bloemetjes fotograferen is best moeilijk. Heel vaak moet ik foto's weggooien omdat ze wazig zijn. Deze is de beste.

FORGET-ME-NOT

When to the flowers

so beautiful the Father gave a name, 

Back came a little blue-eyed one 

(All timidly it came); 

And standing at its Father's feet 

and gazing in His face,

It said, in low and trembling tone 

and with a modest grace, 

"Dear God, the name Thou gavest me, 

Alas I have forgot!" 

Kindly the Father looked him down 

and said: "Forget-me-not." 

Emily Bruce Roelofson

5 MENSEN MET GROTE INVLOED

Welke 5 mensen hebben de grootste invloed op je geloof gehad?

Deze vraag las ik ergens.

Er stond bij dat het moest gaan om mensen die je echt kende. Volgens Joodse tradities ben je pas echt vergeten als je naam niet meer genoemd wordt. Daar zit iets in. Ik vind het belangrijk om deze 5 namen te noemen. Het voelt goed om samen te vatten en te delen. 

• Shakhach - Niet vergeten!

1. Mijn opa (Arie Baltus Harlaar, 1908 - 1986)

Zijn dood veranderde mijn leven voorgoed. Door zijn sterfbed nam ik afscheid van mijn ideeën over reïncarnatie. Ik ontdekte dat de God van mijn opa een levende realiteit was. Ik was 18 toen hij stierf. Ds. D. Rietdijk (zijn naam wil ik ook genoemd hebben) zei tijdens de begrafenis: de God van jullie opa leeft nog steeds. Die woorden hadden zoveel impact, dat ik die God wilde leren kennen. Het was een heel sterk verlangen dat nooit meer doofde.

2. Dominee P. Blok (Pieter Blok, 1920 – 2019)

Een paar maanden nadat mijn opa stierf kregen wij een nieuw dominee. Ik was erg bezig met mijn leven te veranderen. Ik loog niet meer, vloekte niet meer en had een Bijbel opgezocht. Ik leerde ook stukjes van de catechismus uit mijn hoofd. Deze dominee leerde me dat dat niet genoeg was. Er moest echt iets veranderen van binnen. Aan een opgelapt leven had ik niets. Hij zei: buiten Christus is alles tekort voor de eeuwigheid. Mijn zonden moesten vergeven worden en dat kon alleen door Jezus. Eén uitspraak zal ik nooit vergeten: Is er dan te weinig in Jezus aan te treffen? Als je wist wie Hij was. Zo groot van genade. Zo mild in het schuld vergeven. Dat was één van de momenten dat ik bewust naar de Heere Jezus vluchtte. Er was overvloedige genade. Ook voor mij. 

3. Ouderling H. Brons (Henk Brons, vier decennia ouderling)

Deze man betekende veel voor me omdat hij zijn “bibliotheek” openstelde voor mij. Ik leende boeken en las ze. In mijn dagboeken schreef ik dan bepaalde stukjes over. Zoals deze: “Alle plichten van een Christen zijn omgezet in beloften. Is niet geloof een plicht? “Dit is Zijn gebod, dat gij gelooft” en is dit niet in een belofte veranderd? “U zult tot Mij roepen: Mijn Vader! en u zult van achter Mij niet afkeren.” Misschien hebben niet zijn woorden invloed gehad op mijn leven maar wel zijn daden. Hij opende zijn huis en zijn boekenkast voor mij.

4. Mijn vader (Piet Kalle, 1929 – 2019)

Mijn moeder twijfelde bijna haar hele leven of haar geloof echt was. Mijn vader legde haar dan uit wat geloof was en hoe het in de Bijbel stond. Ik leerde veel van die uitleg. Als ik een tekst niet begreep vroeg ik het aan hem. Hij kende de grondtaal. Hij was een voorbeeld voor mij wat betreft volharding in het geloof in Jezus Christus. De dominee en verschillende kerkenraadsleden namen zijn geloof niet over. Ze geloofden niet dat het echt was bij hem. De manier hoe hij daarmee omging heeft mij verwonderd. De laatste getuigenis van mijn vader heb ik op papier gezet voor mezelf. Die bewaar ik zorgvuldig.

5. Mijn man (Jaap)

Mijn man weet waar ik mee worstel. Hij kent al mijn blinde vlekken en valkuilen (ook die zijn ontstaan door een eenzijdige prediking). Hij helpt me om de dingen in de juiste proporties te zien. Ik heb bijvoorbeeld geleerd dat als we zondigen, we opnieuw onder de veroordeling van God komen en Zijn toorn op ons rust. Mijn man heeft me helpen groeien in kennen van God. Bijvoorbeeld met deze tekst: “Als wij onze zonden belijden: Hij is getrouw en rechtvaardig om ons de zonden te vergeven en ons te reinigen van alle ongerechtigheid.” (1 Johannes 1:9)

Dit zijn de 5 mensen die een grote invloed hebben gehad op mijn geloof in God. Al ben ik geen lid meer van de kerk uit mijn jeugd, ik koester goede gedachten en heb mooie herinneringen. Heb jij ook mensen die grote invloed hadden of hebben op je geloof in God.

• Eerder geplaatst op Geloof, Hoop & Boeken
• Lees ook: dat meisje, dat ben ik!
• 10 tips om kerkpijn te verwerken