1. Mijn opa (Arie Baltus Harlaar, 1908 - 1986)
Zijn dood veranderde mijn leven voorgoed. Door zijn sterfbed nam ik afscheid van mijn ideeën over reïncarnatie. Ik ontdekte dat de God van mijn opa een levende realiteit was. Ik was 18 toen hij stierf. Ds. D. Rietdijk (zijn naam wil ik ook genoemd hebben) zei tijdens de begrafenis: de God van jullie opa leeft nog steeds. Die woorden hadden zoveel impact, dat ik die God wilde leren kennen. Het was een heel sterk verlangen dat nooit meer doofde.
2. Dominee P. Blok (Pieter Blok, 1920 – 2019)
Een paar maanden nadat mijn opa stierf kregen wij een nieuw dominee. Ik was erg bezig met mijn leven te veranderen. Ik loog niet meer, vloekte niet meer en had een Bijbel opgezocht. Ik leerde ook stukjes van de catechismus uit mijn hoofd. Deze dominee leerde me dat dat niet genoeg was. Er moest echt iets veranderen van binnen. Aan een opgelapt leven had ik niets. Hij zei: buiten Christus is alles tekort voor de eeuwigheid. Mijn zonden moesten vergeven worden en dat kon alleen door Jezus. Eén uitspraak zal ik nooit vergeten: Is er dan te weinig in Jezus aan te treffen? Als je wist wie Hij was. Zo groot van genade. Zo mild in het schuld vergeven. Dat was één van de momenten dat ik bewust naar de Heere Jezus vluchtte. Er was overvloedige genade. Ook voor mij.
3. Ouderling H. Brons (Henk Brons, vier decennia ouderling)
Deze man betekende veel voor me omdat hij zijn “bibliotheek” openstelde voor mij. Ik leende boeken en las ze. In mijn dagboeken schreef ik dan bepaalde stukjes over. Zoals deze: “Alle plichten van een Christen zijn omgezet in beloften. Is niet geloof een plicht? “Dit is Zijn gebod, dat gij gelooft” en is dit niet in een belofte veranderd? “U zult tot Mij roepen: Mijn Vader! en u zult van achter Mij niet afkeren.” Misschien hebben niet zijn woorden invloed gehad op mijn leven maar wel zijn daden. Hij opende zijn huis en zijn boekenkast voor mij.
4. Mijn vader (Piet Kalle, 1929 – 2019)
Mijn moeder twijfelde bijna haar hele leven of haar geloof echt was. Mijn vader legde haar dan uit wat geloof was en hoe het in de Bijbel stond. Ik leerde veel van die uitleg. Als ik een tekst niet begreep vroeg ik het aan hem. Hij kende de grondtaal. Hij was een voorbeeld voor mij wat betreft volharding in het geloof in Jezus Christus. De dominee en verschillende kerkenraadsleden namen zijn geloof niet over. Ze geloofden niet dat het echt was bij hem. De manier hoe hij daarmee omging heeft mij verwonderd. De laatste getuigenis van mijn vader heb ik op papier gezet voor mezelf. Die bewaar ik zorgvuldig.
5. Mijn man (Jaap)
Mijn man weet waar ik mee worstel. Hij kent al mijn blinde vlekken en valkuilen (ook die zijn ontstaan door een eenzijdige prediking). Hij helpt me om de dingen in de juiste proporties te zien. Ik heb bijvoorbeeld geleerd dat als we zondigen, we opnieuw onder de veroordeling van God komen en Zijn toorn op ons rust. Mijn man heeft me helpen groeien in kennen van God. Bijvoorbeeld met deze tekst: “Als wij onze zonden belijden: Hij is getrouw en rechtvaardig om ons de zonden te vergeven en ons te reinigen van alle ongerechtigheid.” (1 Johannes 1:9)
Dit zijn de 5 mensen die een grote invloed hebben gehad op mijn geloof in God. Al ben ik geen lid meer van de kerk uit mijn jeugd, ik koester goede gedachten en heb mooie herinneringen. Heb jij ook mensen die grote invloed hadden of hebben op je geloof in God.
- Eerder geplaatst op Geloof, Hoop & Boeken
- Lees ook: dat meisje, dat ben ik!
- 10 tips om kerkpijn te verwerken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik ben heel blij met je reactie! Dank je wel.