MIJN KRACHTBRON

Ik fietste door de bossen tussen Veenendaal en Amerongen. De wind 'wandelde' door de boomtoppen en ik hoorde verschillende vogelgeluiden om me heen. Genieten. Maar halverwege begon mijn knie begon pijn te doen.

Balen. Ik moest nog zo'n eind!

Huh ... 

Vergat ik dat ik op een e-bike zat 😅

Fietsen met plezier

Vlug zette ik de trapondersteuning een eind hoger. Wow... op den duur voelde ik mijn kniebanden niet meer. Ik fietste met plezier en toen ik dorst kreeg stopte bij een bankje om wat te drinken. Er valt zoveel te ontdekken in de natuur! Ik zag bijvoorbeeld een groepje paarse krokussen staan. Dat verraste me. 

Hoe zijn die bolletjes daar terecht gekomen, midden in het bos. Heeft een eekhoorn ze aangezien voor eikels? Haha, nee ... onmogelijk. Misschien uit iemands fietsmand gevallen?

Op de terugweg bedacht ik dat wij met z'n alles veel meer gebruik zouden 'moeten' maken van de krachtbronnen die er zijn (net als ik gebruik maakte van de trapondersteuning). 

Zijn er geen mensen om ons heen die ons leven wat lichter kunnen maken? Durf te vragen! 

Proces van groei

Zelf koos ik voor therapie toen ik vastliep in het rouwproces na mijn moeders overlijden. Nog steeds blij met die stap. Het was goed. Het gebruik maken van een krachtbron (buiten jezelf) kan een schakeltje zijn in het proces van groei naar wie je echt bent.

Mijn krachtbron

Als christen heb ik natuurlijk ook een heel bijzondere krachtbron: God zelf.

Gisteren las ik daar een stukje over van C. H. Spurgeon en dat deel ik hier ter bemoediging van andere die Hem liefhebben en volgen:

Het is vreemd dat wij de geestelijke zegeningen die God ons schenkt, zo weinig gebruiken; maar het is nog vreemder dat wij zo weinig gebruik maken van God Zelf. Hoewel Hij ‘onze God’ is, gaan wij maar zelden naar Hem toe, en vragen wij maar weinig van Hem. Steeds maar weer proberen wij onze lasten zelf te dragen in plaats van dat ze op de Heere te werpen. Het is onze eigen schuld als wij de rijkdommen van onze God niet vrij gebruiken. Geef niet op, zolang er een God is Die jou kan helpen. Maak je de Goddelijke kunst eigen om God tot je Alles te maken! Gebruik je God. Gebruik Hem in het gebed. Ga vaak naar Hem toe, omdat Hij jouw God is. Vlucht maar naar Hem toe, en maak Hem al jouw noden bekend. Gebruik Hem op elk moment ook door het geloof. Als je bedekt bent door een donkere wolk, gebruik God dan als je Zon; als je omsingeld bent door een sterke vijand, gebruik Hem dan als jouw Schild, want Hij is voor Zijn kinderen een Zon en een Schild. Ben je de weg kwijtgeraakt in de doolhof van het leven? Gebruik Hem dan als jouw Leidsman, want Hij zal jou leiden. Wat je ook bent, en waar je ook bent, denk eraan dat God precies dat is, wat jij nodig hebt en juist daar is, waar je Hem nodig hebt.

🎧 Psalm 63 (U bent mijn God) - Christian Verwoerd

DE LES VAN DE EENVOUD

Hier zit ik dan, op mijn favoriete bankje aan de rand van de hei. Het ziet er grauw uit, die hei. Hier en daar strekken wat grotere struiken hun takken uit naar de winterlucht. Warempel, daar is de zon! Nu zie ik pas hoeveel druppeltjes er aan die takken zitten. Ze glinsteren als diamanten.

Even rust

Op mijn schoot ligt het boekje “In de schaduw van de Almachtige”. Ik neem het tegenwoordig mee op mijn wandelingen om er even uit te lezen. Daarna schrijf ik op wat het me doet. Juist nu ik in mijn dagboek schrijf gaat de zon nog feller schijnen. Ze breekt door de wolken heen. 

Ik las zonet over de les van eenvoud. Dat onze wereld chaotisch en ingewikkeld en dat het niet Gods schuld is. Wij, kleine mensjes, hebben met z'n allen onze wereld zo chaotisch en ingewikkeld gemaakt. 

Prediker 7:29 Alleen, zie, dit heb ik gevonden: dat God de mens oprecht gemaakt heeft, maar zij hebben vele uitvluchten (bedenkselen) gezocht.

De les van de eenvoud
Om orde in je leven te brengen is het absoluut noodzakelijk je leven eenvoudiger te maken. Anders vindt je vanbinnen geen rust, en ben je niet in staat zijn om de diepe, stille schuilhoeken van uw hart binnen te gaan, daar waar God mooiste woorden gesproken worden. Als je lange tijd rusteloos bent, wordt je hart koud naar Christus toe en wordt je een voorwerp van verleiding in een grillige wereld. Een stapje terugdoen in ons leeftritme noemt de schrijver een eerste stap naar het verkrijgen van een vertrouwelijke relatie met de Almachtige. 

Eenvoud is meer dan een aardig middel om de chaos uit je leven te bannen.

Moet ik alweer wat? 

Ik vind het mooi wat hij schrijft maar ook ongrijpbaar. Moet ik eerst rust ervaren voordat ik Gods mooiste woorden kan vinden in de schuilhoeken van mijn hart. Hoezo dan? In kan toch gewoon Gods Woord lezen en dan die rust ervaren door Hem? 

Vandaag blader ik nog eens terug in mijn boekje om dat te ontdekken. Dit is een onderwerp dat me raakt. Ik ben gevoelig voor vereenvoudigen. Als ik lees hoe anderen dat doen en meer rust vinden vind ik dat mooi. Misschien schrijf ik er later als ik het boekje uit heb, nog een keertje over.

🎧 Still my soul be still

GROEI EN GEEST

Gisteren heb ik oude blogberichten gelezen. Ik glimlachte, fronste, zuchtte en was af en toe ontroerd. Het verbaast me dat ik een bepaalde mate van geestelijke groei ontdek. Groei in de diepte, zoals een boom dat doet. Alle eer aan Hem!

Wendy: Druk in je leven kan een groeiende uitwerking hebben

🌴 Lees dit artikel over groeien als een palmboom.

Wil je in dit leven vrucht dragen dan moet je niet afhankelijk zijn van het oppervlaktewater, maar er zorg voor dragen om heel stevig geworteld te zijn in een diepe verborgen gemeenschap met God. Vaak moeten onze geestelijke wortels door allerlei verhardingen heenbreken om bij die diepe wateren te kunnen komen. Zoals het wortelgestel van de ceders van de Libanon dwars door een enorm rotsmassief heen moesten boren om tot het ondergrondse water te kunnen komen, zo moet de mens door oerbanken en andere harde lagen in het innerlijke leven heen om door te breken tot een echte diepe relatie met de Here.

Al die tijd  was ik geen moment buiten uit het bereik van Gods handen. Hij droeg me zelfs in Zijn hart. Hij heeft de beproevingen gebruikt om me te dieper te wortelen in Hemzelf. Daar gebruikte Hij Zijn Woord voor. En Zijn Geest.

Wie zou ik geweest zijn zonder Zijn Geest? 

C.H. Spurgeon heeft een stukje over de Heilige Geest geschreven waar ik geregeld aan denk. Ik wil het delen omdat het me bewust kan maakte van dingen waar ik me helemaal niet zo van bewust was.

Verlangen wij wel vurig genoeg naar de hulp van de Heilige Geest? Zijn we wel voldoende waakzaam om te voorkomen dat Hij Zijn hulp zou terugtrekken? Zonder Hem kunnen wij niets doen, maar door Zijn almachtige kracht zijn we tot buitengewone dingen in staat. Alles is afhankelijk van Zijn openbaring of de verberging van Zijn kracht. Lopen we niet dikwijls op Zijn roeping vooruit en handelen we niet vaak zonder Zijn hulp in te roepen? Laten we ons verootmoedigen voor ons tekortschieten in het verleden, opdat de dauw des hemels weer op ons zal rusten, de heilige olie ons zal zalven en het hemelse vuur weer in ons zal gaan branden. De Heilige Geest is geen tijdelijke gave, Hij blijft bij alle heiligen. We moeten Hem slechts op de juiste manier zoeken dan zal Hij Zich door ons laten vinden. Hij is jaloers, maar tevens medelijdend; als Hij Zich terugtrekt, keert Hij in genade terug. In Zijn ontferming en liefde wordt Hij ons niet moe, maar wacht Hij ons opnieuw genadig te zijn. (C.H. Spurgeon)

Ik vind de oproep aan het eind om me te verootmoedigen voor mezelf een goede oproep.

• Ootmoed, ootmoedig

Heb jij ook ervaren dat moeilijke dingen in je leven een groeiende uitwerking kunnen hebben?

🎧 He will hold me fast