Weet je wat? Ik laat los!

MOE VAN MEDICATIE

Begin mei

Hebbes, daar heb ik mijn mobiel. Huh, zo laat al! Ik hijs mezelf overeind in het kussen. Even wordt alles grijs en mijn oren zoemen. Dan komen de roze bloemetjes op het behang van mijn slaapkamer weer terug. Nu het bed uit! Ik heb geen zin. Mijn nieuwe medicatie maakte me zo moe. 

🙏 'Help me alstublieft God!' bid ik, 'help me deze dag door!'

ONTSPANNEN IN DE NATUUR: Hij zorgt

Dictafoon 16 mei 

Hier zit ik dan, omringd door de pracht van het bos. Mijn rugtas leunt tegen de boomstronk, de thermosfles met koffie staat in het mos. Echt heerlijk om hier weer te zijn. Voel me nog best moe, maar vanmorgen zei ik tegen mezelf: "Kom op, gaan met die banaan." Nu voel ik de wind op mijn huid en ik zie hoe het zonlicht over het mos schuift. Ik buig voorover en raak het aan: wow, het voelt stugger dan gedacht. Diepe zucht. Nog een zucht, en dan stilte. Oké, ik ga niet naar mijn favoriete bankje lopen (5 kilometer verderop). Ik accepteer dat ik dat niet kan en geniet gewoon van wat wel lukt. Hier zitten en lekker de geur van het bos opsnuiven. Wat een mooi extraatje. Dank U wel, Heer. 

🎙️ Einde dictafoon bericht

"Het bos is stil; zelfs als het fluistert is het toch stil. Want de bomen, zelfs waar er heel veel dicht op elkaar staan, houden zich aan iets waar mensen zich, ondanks de beloften die zij elkaar doen, maar zo zelden aan houden: het blijft tussen ons." Søren Kierkegaard
 

LEVEN MET BIJWERKINGEN: Zoeken naar balans
25 mei

Ruim 7 dagen verder! Het heeft lang geduurd voordat ik minder last had van bijwerkingen (lees: voordat ik er mee om ging). De eerste weken durfde ik geen auto te rijden en sloeg ik de zondagse bijeenkomsten over. Het ergste vond ik de traagheid in mijn denken en het gevoel van afvlakking. Dat vind ik nog steeds niet zo handig

HOOP IN MOEILIJKE TIJDEN: Bidden bij Bethesda

"Bidden bij Bethesda" helpt. Wat een mooi boek! In hoofdstuk 1 schrijft Joni E. over de donkere tijd nadat ze een ongeluk had gehad en in het ziekenhuis lag.

Ik citeer:

"Ik wilde zo graag huilen. In plaats daarvan onderdrukte ik mijn tranen en troostte mezelf met een van die klassieke liederen: "Pass me not, O gentle Savior, Hear my humble cry, While on others Thou art calling, do not pass me by." Als ik die woorden zong of de melodie zachtjes neuriede in de stille nacht van mijn ziekenhuiskamer, dacht ik altijd aan het bad van Bethesda in het boek Johannes 5. Wanneer vrienden me in het ziekenhuis bezochten, vroeg ik hen vaak dat gedeelte voor te lezen. Johannes vertelt over een man die al 38 jaar naast het bad van Bethesda lag. En dan staat er dat Jezus hem zag liggen en wist 'hoe lang hij al ziek was'. In mijn verbeelding lag ik daar ook en zag ik Hem stilstaan bij het bad, terwijl de discipelen zich afvroegen waarom Hij treuzelde en niet gewoon naar de tempel liep. En dan zou ik Hem roepen en smeken om niet voorbij te gaan, om mij niet te negeren: 'Heer Jezus, hier ben ik! Ga alstublieft niet aan mij voorbij! Genees mij, alsjeblieft! Help me alstublieft. Laat me hier niet liggen!

In werkelijkheid zag Jezus mij al die tijd al, hoewel ik dat destijds niet begreep. Hij kende mij. Hij kende mijn angst, mijn verdriet, mijn wanhoop, mijn verlangens en mijn onmetelijke behoefte. En Hij ging niet aan mij voorbij. Gedurende al die jaren is Hij nooit aan mij voorbijgegaan. En Hij zal ook nooit aan mij voorbijgaan, tot in eeuwigheid. Dat ik bij het bad van Bethesda lag, was natuurlijk alleen in mijn verbeeldeig. Maar Jezus’ niet aflatende ‘waakzorg’ en mededogen zijn geen verbeelding." Bron: Bidden in Bethesda, Joni Eareckson Tada

📝 Einde citaat

🎧 "Pass me not": zie video hieronder

😍 Mooi (dit troostte me):

"In werkelijkheid zag Jezus mij al die tijd al, hoewel ik dat destijds niet begreep. Hij kende mij. Hij kende mijn angst, mijn verdriet, mijn wanhoop, mijn verlangens en mijn onmetelijke behoefte. En Hij ging niet aan mij voorbij. Gedurende al die jaren is Hij nooit aan mij voorbijgegaan. En Hij zal ook nooit aan mij voorbijgaan, tot in eeuwigheid." 

LOSLATEN EN LEVEN: Kwetsbaarheid en Gods liefde

Dit boekje hielp me alles weer op z'n plek te krijgen van binnen. Ook om mijn kwetsbaarheid te omarmen. Joni voelt aan als een grote wijze zus, met een schat aan ervaring, waarmee ze me dichter bij God brengt.

•  Beside Bethesda, Joni Eareckson Tada (video)

26 mei
Ik ga mijn blog nu afronden. Vandaag heb ik mijn twee lelies in de tuin geplant. Ze groeiden hun potjes uit. Het was zo'n heerlijk moment met de zon op mijn gezicht, mijn handen in de aarde en mama-merel heel dichtbij.

"Laat je gedachten afleiden, kijk omlaag naar de lelie, en houd ermee op naar je zorgen te staren. Kijk omhoog naar de vogel en houd ermee op naar je zorgen te staren." Søren Kierkegaard (👈 boektip)

🌞🌿 Wat was jouw favoriete kleine geluksmomentje deze week? 

Verbonden met de Grace & Truth Linkup

Liefdesverklaring in groen

John Lennon zei: "Ik geloof dat er geen grotere voldoening is dan het zorgen voor iets groeit". Had hij gelijk? Ik denk het. Zo voelt het ook voor mij. 

Kom op groene vriendjes!
Vandaag (5 mei) kwam ik op het idee om mijn kamerplanten extra aandacht te verwennen omdat ik er de tijd voor had. Toen het buiten begon te druppelen dacht ik: kom op groene vriendjes, jullie mogen naar buiten voor lekkere douche.

Regenwater!

Daar ging ik met mijn grote pannenkoekplant, drie mooie monstera's, zebraplant en oude wijdvertakte citroengeranium. Ik liet ze natter dan nat regenen, want ze zagen er zo stoffig uit na een lange winter op de vensterbank. Toen de regen niet stopte, droeg ik ze na een half uurtje weer naar binnen. Ze moesten ook weer niet te nat worden.

Regenwater is het natuurlijke elixir van het leven voor kamerplanten - het voedt hun wortels, verfrist hun bladeren en laat ze gedijen als nooit tevoren.

Je ruikt fantastisch
Mijn grote citroengeranium deed een beetje lastig want hij hing helemaal scheef door het gewicht van het water op zijn takken. Ik probeerde hem met een touwtje en een paar stokjes weer in vorm te krijgen. Maar o wat rook hij lekker. Ik kon niet anders dan glimlachen en ik dacht: "je mag dan niet de mooiste zijn, maar je ruikt in elk geval fantastisch!" 

Het is de plant!

Mijn zoon kwam naar beneden en vroeg: "Heb je nieuwe schoonmaakspul ofzo?" Ik zei: "nee, het is de plant!" Hij ging er meteen naartoe om te ruiken. Even later kwam mijn man de kamer binnen en zei: "wat ruikt hier zo lekker?" 

De geur viel in iedergeval op 👃🌿

Liefdesverklaring in groen
Een plant is een liefdesverklaring in groen. Zorg je goed voor je planten dan zuiveren ze de lucht en brengen kleur in je leven. Mijn citroengeranium verspreidt ook nog eens een heerlijke geur. Dus, als je nog geen plantenliefhebber bent, geef het dan een kans: koop een citroengeranium [1]

Het verzorgen van een plant is als het verzorgen van je eigen ziel. Het vereist toewijding, liefde en geduld, maar het beloont je met groei en schoonheid.

Schud het stof van je af (dagboek)

Nu is het avond. De zon schijnt weer. Ik kijk naar de citroengeranium in de vensterbank, die er nu zo opgefrist uit ziet en schrijf in mijn dagboek:

Ik lijk op mijn citroengeranium. Ik ben ook niet zo jong meer en heb af en toe ook "stokjes en touwtje" nodig om netjes in het gelid te blijven. Tòch ben ik kostbaar in Gods oog! Ik hoef niet de mooiste, de beste, de sterkste, de slimste te zijn... als ik Jezus Christus maar heb als mijn Redder en Heer bezit ik alles wat ik nodig heb. 

Het maakt niet uit hoe lang ik al op de vensterbank van het leven sta. Ik kan nog steeds fris en groen zijn als ik me maar voedt met de zekerheid van Gods liefde. Kom op, zeg ik tegen mezelf, schudt het stof een beetje van je af. Pak die Bijbel, neem een bad in Zijn Woord. De winter heeft niet het laatste woord en stoffige vensterbanken ook niet.

Net als mijn planten na een verfrissende douche weer stralen, straal ik ook weer als ik dicht bij mijn God geweest ben en ik gedronken heb van het water van het leven.[1]

Jezus: Ieder die van dit water drinkt, zal weer dorst krijgen, maar wie drinkt van het water dat Ik hem zal geven, zal nooit meer dorst krijgen. Het water dat ik hem zal geven, zal in hem een bron worden waaruit water opwelt dat eeuwig leven geeft. (Johannes 4:13-14)

 

Ik kan niet wachten...

En zo eindigt het avontuur met m'n groene vriendjes. Ik kan niet wachten om te zien wat voor verrassingen ze nog voor me in petto hebben. 

Ik leer echt veel van hen 😍

---

2 leuke groene vragen

🌿 Ben jij ook zo'n plantenfan als ik? Of meer een "plantenkiller"? Haha, no shame, ik heb er ook een paar op mijn geweten. 
🌿 Wat is de meest bizarre of ondankbare plant die jij ooit in leven hebt gehouden?  Laat het me weten in de comments! 

Linked to HUISVLIJT & Paula's ZOETE THEE & VRIENDEN LINK-UP

[1] Citroengeranium: de antimuggenplant

[2] Het water van het leven is eigenlijk een symbool voor de blijdschap en rust die je kan krijgen als je in Jezus Christus gelooft. Het idee is dat Jezus zelf de bron is van dit symbolische water en dat je alleen kan ervaren hoe verfrissend het is als je een persoonlijke relatie met Hem hebt. Het water van het leven wordt vaak geassocieerd met dingen als eeuwig leven, vernieuwing van je innerlijke geest en innerlijke rust en vrede.

Bloesem Bliss

Ik dumpte een schaal met eten in de koelkast (en zette de de magnetron aan om hem op te warmen). Even later keek mijn zoon om het hoekje en zei: "mam, de magnetron staat aan maar er staat niets in!" Ik vergat dingen. Mijn brein zat vol. 

Ho stop, sta eens even stil!

Slow down: genieten van de natuur
Ik besloot mijn fiets te pakken, die veertiende april (en mijn schrijftijd [1] los te laten, hallo lentekriebels!). Doel: de botanische tuin in Wageningen. Ik zoefde langs het kanaal met de zon op mijn gezicht en hoe verder ik ging, hoe meer ik me bewust werd van de ontluikende natuur om me heen.

De natuur fluistert: Vertraag, ⌛ neem de tijd, geniet van het moment.' En ik luister, terwijl ik langs het kanaal fietste, met de zon op mijn gezicht en de wind in mijn haren 💨.

Tussen de bloeiende prunustakken, zag een hoog ooievaarsnest tegen de blauwe lucht. De vogel was druk bezig. Moest ik stoppen, afstappen, foto's maken? Ik aarzelde maar liet toen mijn haast los en genoot van het moment. Slow down, slow down. 

De magie van de perenbloesem

Vlakbij Wageningen zag ik "mijn eerste bloesem van het jaar". Vind je ook niet dat de perenbloesem voor een echt lentegevoel zorgt? 

Heerlijk. 

Magnolia: herinnering aan de kindertijd

Belmonte Arboretum [2] heeft op hun site de omschrijving staan: 'tuin om te ontmoeten' en ik de botanische tuin instapte was de magnolia de eerste boom die mij ontmoette. Deze boom bracht gelijk allerlei herinneringen terug aan mijn kindertijd. Mijn moeder had ook een magnolia in onze achtertuin om haar winterdip te verjagen. Het is een vroege bloeien en ze noemde hem: tulpenboom.

Ik kon het niet laten om (heel veel) foto's te maken. Zo mooi. Kijk, ik liet de zon net achter de bloem verdwijnen. Deze boom droeg zoveel bloemen dat het me totaal overweldigde. Een bloemenzee!

Koffiepauze met een twist (ontspanning & inspiratie)
Omdat ik anderhalf uur gefietst had besloot ik eerst een koffiepauze te houden op een bankje in de zon. Mijn moeie fietsbenen moesten echt even bijkomen. Ik schonk een beker koffie in en nam de tijd om een stukje in het boek te lezen, dat ik meegenomen had. Dit las ik:

Is het niet wonderlijk hoe goddelijke kracht een leeg hart binnenstroomt? Ooit zei de Heer: "Mijn genade is genoeg voor jou; want Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht." En hier is dezelfde belofte in andere woorden: "Ik zal je sterken." Ik, de almachtige God, oneindig machtig, sterk je. O, die ontroerende vriendelijkheid en tederheid van onze God! Onze uiterste nood is Zijn gelegenheid. Juist dan is Hij daar. Zijn ontferming volgt direct op onze ellende. Dan geeft Hij ons 'sieraad voor as', vreugdeolie voor treurigheid, het lofgewaad voor een neerslachtige geest.  Susannah Spurgeon en beetje mij.

Terwijl ik over woorden nadacht en bad, verschoof mijn perspectief een  beetje. Opeens leken de moeilijke dingen waar ik de laatste weken over piekerde (en weer wegstopte) minder zwaar en zag ik de wereld om me heen met nieuwe ogen. 

Hieronder 2 foto's:

1. mijn boek
2. uitzicht vanaf mijn bankje

Susannah Spurgeon "O hoe vrolijk en stralend wandelen we daarna in het licht van Zijn aangezicht!" 

Nou dat was echt zo. Ik stopte mijn spullen weer in mijn rugzak en genoot ontzettend van de mooie tuin. Ik wandelde van boom naar boom, van struik naar struik. Ik zag zoveel moois dat het bijna niet in mijn hoofd paste. Ik ben van plan om op mijn fotoblog wat meer plaatjes te laten zien. 

Prachtige bloem en bijzondere detail

Nu alleen deze rode bloem. Heb je ooit zoveel meeldraden op één bloem gezien? Ik niet en daarom raakte het me. Wat een schoonheid! Op Instagram schreef ik:

❤️🌸 Alle tijd genomen voor deze prachtige camelia. Wat een schitterend exemplaar. De dieprode kleur, de perfecte vorm en de fijne details ❤️🌸

 

De kleine dingen

Terwijl ik lekker door de tuin struinde, drong het tot me door dat dit soort momentjes echt goud waard zijn: ze zijn kostbaar. Te midden van ons drukke bestaan vol verplichtingen en afleidingen vergeet ik om echt in het moment te leven en te genieten van die kleine dingen. Omdat ik maar bezig, bezig, bezig blijf. 

Jouw favoriete lente-moment?

Ik daag ik jou uit om ook even te vertragen en te genieten van de kleine momenten van de lente. 🌸😊 Wat is jouw favoriete of meest kostbare lente-moment? Laat het me weten in een commentaartje, dan genieten we er samen van! 🌷🌞😄

[1] Waarom mijn schrijftijd nog steeds op pauze staat

[2] Belmonte Arboretum

Gelinkt aan Huisvlijt en Paula's May Link-Up

Hoe een lentetakje mijn perspectief veranderde

Dat ik terugging voor een lentetakje. Zou het er nog liggen?

Op zoek naar nieuw leven in het bos
Ik ging op stap met mijn wandelcoach. Om ons heen zag het bos er kaal en troosteloos uit. Toen we langs de prehistorische grafheuvel liepen vroeg mijn coach: kijk eens om je heen, waar zie je nieuw leven?

Ik zocht tussen het gras rondom de grafheuvel naar bloemen, en vond niets. Maar naast de grafheuvel ontdekte ik een krentenboom met nieuw blad en ik sneed een takje af als symbool van nieuw leven. 

Lentetakje als symbool van hoop 

Terwijl we verder wandelden, praatten mijn coach en ik over hoe er uit ontmoedigende situaties nieuw leven kan ontstaan. Ik wilde het takje mee naar huis nemen als herinnering aan dit mooi gesprek. De zon brak zelf even door terwijl we pauzeerden op het bankje. 

De lente is als de zonsopgang na een donkere nacht. Het herinnert ons eraan dat er altijd hoop is, zelfs in de donkerste momenten van ons leven

Iets nieuws, iets moois, iets goeds

Maar ik vergat het lentetakje en liet het achter op het bankje waar we thee dronken. Daarom ging ik terug om het te zoeken en tot mijn verbazing lag het er nog steeds (na 2 dagen). Ik nam het mee naar huis en nu staat het in een vaasje te pronken tussen blauwe druifjes uit mijn tuin. Ik zie het als een symbool van hoop is op iets nieuws, iets moois, iets goeds.

Koester je herinneringen

Het zoeken naar mijn takje herinnert me eraan hoe belangrijk het is om herinneringen te koesteren. Goede herinner(d)ingen zijn kostbaar! Het leven van een christen is een oefening in gedenken. 

Notitie aan mezelf: Soms heb ik het gevoel hebben dat ik God kwijtgeraakt bent. Maar net zoals het takje nog steeds terug te vinden was, kan ik God ook terugvinden als ik me wat inspan om Hem te zoeken. En dan ontdek ik dat terwijl ik op zoek ben gegaan naar God, Hij eigenlijk al die tijd naar mij op zoek was.

Opschrijven van herinneringen

Terwijl ik deze blog schrijf, denk ik terug aan een paar momenten dat de Heere me bemoedigde. Ik schrijf ze in mijn dagboek, voordat ik ze vergeet. Het zijn kostbare herinneringen. Eén van die momenten was toen ik een stukje las over Deuteronomium 23:5 en de manier waarop de Heere de vloek voor Zijn kinderen in een zegen verandert omdat Hij hen liefheeft.

🙏🌈🎨 zie opmerking onderaan mijn blog

Citaat Susannah Spurgeon 

(en beetje mij)

Deuteronomium 23:5 De HEERE, uw God, heeft de vloek voor u in een zegen veranderd, omdat de HEERE, uw God, u liefhad.

Op onze reis hier op aarde kom je zoveel rare en onbegrijpelijke dingen tegen die door Zijn hand op je pad worden gelegd. Soms vraag je je af: "Waarom moet ik deze beproeving doormaken, Heer? Waarom worden mijn plannen doorkruist?" Maar in dit vers wordt de naam van de Heere gezegend voor het verbazingwekkende en volledige antwoord dat het biedt. Het is van toepassing op alle vragen die mijn wankelende geloof me stelt. Mijn beperkte verstand kan Gods wegen niet begrijpen, maar als ik kan geloven dat Hij van me houdt, dan is dat genoeg. Mijn hart heeft misschien nog niet geleerd om volledig te vertrouwen, en daarom heb ik steeds weer last van twijfels en angsten die mijn zicht vertroebelen. De duisternis lijkt soms ondoordringbaar, de weg lijkt onbegaanbaar. Maar deze woorden uit de Bijbel zijn als een stralende ster in de duisternis: "Omdat de Heere uw God je liefhad!"  Ik klamp me vast aan Zijn hand, ik vertrouw erop dat Hij me door alles heen zal leiden.

 

Happy end

En zo eindigt mijn zoektocht naar het lentetakje met een happy end! Maar wie weet, misschien vind ik de volgende keer wel iets anders tijdens mijn wandeling. Zo zie je maar, de natuur heeft altijd iets verrassends in petto! 

🌟 Hoe gebruik jij je positieve herinneringen en symbolen als bron van kracht en hoop

❤️ Heb jij ook herinner-dingen uit de natuur?

💭 Wil jij een herinnering aan Gods liefde en trouw met me delen?

----

🙏🌈🎨 Ik ben bezig met een leuk blogbericht over hoe je positieve herinneringen aan geloofsmomenten op een creatieve manier kunt bewaren, zonder dat je het hoeft op te schrijven in een saai dagboek. Niet iedereen schrijft graag. Heb jij nog frisse ideeën? Houd mijn blog Geloof, Hoop & Boeken in de gaten. Stay tuned.

Linked to the Sweet Tea & Friends April Link-Up

Mijn blije boswandeling

Ik trok de gordijnen open en zag dat het miezerde. Een grijze dag. Nou en! Ik trok dapper mijn wandelkleren aan en ik besloot toch gaan wandelen (dankzij de driedubbele aanmoediging van mijn man). 

Citaat John Muir
👴 John Muir: In elke wandeling in de natuur krijg je veel meer dan je zoekt.

Denk je dat John M. gelijk heeft? 

Kijk mee door mijn lens 

Kijken, ruiken, voelen
Om mezelf op te vrolijken creëerde ik de “mos-op-boom challenge” en besloot foto's te maken van bijna alle mosjes die ik tegen kwam. Ik werd enthousiast. Thuis zou ik de namen opzoeken. In het bos mocht ik alleen kijken, ruiken, voelen (en vooral veel plaatjes schieten).

Miniatuurtuintje

Hieronder deel ik twee foto's. Die heb ik eenvoudigweg met mijn telefoon gemaakt. Dezelfde boom, vanuit een tegengesteld perspectief. Ik dacht: het lijkt wel een miniatuurtuintje. Wat veel mosjes bestaan er toch!

 

Leuke dingen zien

De bewolking hing laag boven het bos op de heuvel. Het bleef daardoor heiig maar ik ontdekte toch veel leuke dingen: zwetende zwammen, beginnende naaldjes van de Europese lork ( hiep, hiep hoera; de lente komt eraan), een strekspin. Plus de bril. Die bungelde in een boom.

Ik maakte er een foto van.

Zoiets verwacht je niet in het bos 😎

Meer dan je zoekt: krokussen

"In elke wandeling in de natuur krijg je veel meer dan je zoekt". Dat wilde ik laten zien met deze blog. Lukt het me, lukt het me? Dat weet ik niet. Toen ik klaar was met mijn wandeling besloot ik koffie te drinken bij de picknicktafel en opeens zag ik ze staan. Wie?

De krokussen!

En eentje was er gekneusd.

De zon brak door (bloemblaadjes open)

En toen brak ook nog eens de zon door de sluierbewolking heen. Wat een geluk. Yes, yes. Ik hurkte neer bij de lila bloemen. Voila, ik zag het met mijn eigen ogen. Ik zag hoe de krokussen reageerden op het licht van de zon. Hoe ze gracieus hun bloemblaadjes openvouwden. Mijn foto's zijn niet zo goed geworden maar deze ene, hieronder, laat zien hoe mooi het was. 

💦 Ook die druppeltjes hè?

Heb jij dit fenomeen wel eens gezien? Dat de boerenkrokussen zich openen voor de zon? Als de zon heel fel schijnt, kunnen ze zich zo ver openen dat ze stervormig lijken. Ik vond het mooi èn boeiend, ook omdat ik het  - langzaam, langzaam - linkte aan wat ik die morgen gelezen had. Pas nu probeer ik daar woorden aan te geven en het samen te laten vloeien met waar ik toen aan dacht. 

Dit las ik die woensdagmorgen:

Citaat Wendy Speake

👩 Wendy Speake: Wanneer Degene die zichzelf het Licht van de wereld noemt, het meest vaag en ver weg voor me lijkt, moet ik juist de spirituele discipline beoefenen om Zijn Woord te openen. Het licht van Zijn woord verlicht de donkere krochten van mijn modderige geest en kalmeert mijn bange gevoelens. De waarheid van Zijn Woord brengt me terug naar de door de Zo(o)n doordrenkte plek waar ik helder kan zien en kan bepalen waar ik mijn volgende stappen mag zetten. Helaas neem ik soms genoegen met de blauwe gloed van mijn telefoon in plaats van het Licht van mijn leven. Het vergt discipline om de Bijbel op te pakken en Gods licht op onszelf en onze omstandigheden te richten. Open het en open je leven voor Zijn verlichtende aanwezigheid. Soms moet je je loskoppelen van de wereld om het Licht van de wereld te ervaren. Bron: The 40-day Social Media Fast, Wendy Speake

Blije boswandeling
Ik voel gelukkig met deze wandeling. Goed dat ik gegaan ben. Daarom noem ik mijn blogbericht mijn blije boswandeling.

Deze wandeling bracht me zo veel meer dan ik zocht. Daarnaast weet ik nu dat de lente eraan komt. Ik zag het aan de groene knopjes (zie foto hierboven).

Wat ik hoorde, zag, voelde, ontving:

• het geluid van de vogels, 
• mossige miniatuurtuintjes, 
• een bril "door welke lens kijk jij", 
• krokussen die zich openden voor het het zonlicht, 
• o ja, vitamine D natuurlijk,
• dat buiten mooier is dan blauw scherm
• spiritueel zicht op mijn God als de Zon
• "Uw woord leidt mij. Het is als een lamp voor mijn voeten, een licht op mijn pad" 
• koffiemoment met nieuwe thermosfles
• veel plaatjes geschoten (genoeg voor een nieuwe fotoblog)

En ik hield er vieze vingers aan over 😂

De bril heb ik in het bos achtergelaten.

---

🌸Weet jij een mooi citaat over de lente?

🌷 Lees ook: Strek je uit naar het licht (blog 2019)

😍 Bekijk: Time-Lapse: Crocus full season life cycle

💞 Gelinkt aan de Huisvlijt Party