Hier zit ik dan, omringd door de pracht van het bos. Mijn rugtas leunt tegen de boomstronk, de thermosfles met koffie staat in het mos. Echt heerlijk om hier weer te zijn. Voel me nog best moe, maar vanmorgen zei ik tegen mezelf: "Kom op, gaan met die banaan." Nu voel ik de wind op mijn huid en ik zie hoe het zonlicht over het mos schuift. Ik buig voorover en raak het aan: wow, het voelt stugger dan gedacht. Diepe zucht. Nog een zucht, en dan stilte. Oké, ik ga niet naar mijn favoriete bankje lopen (5 kilometer verderop). Ik accepteer dat ik dat niet kan en geniet gewoon van wat wel lukt. Hier zitten en lekker de geur van het bos opsnuiven. Wat een mooi extraatje. Dank U wel, Heer.
LEVEN MET BIJWERKINGEN: Zoeken naar balans
25 mei
"Ik wilde zo graag huilen. In plaats daarvan onderdrukte ik mijn tranen en troostte mezelf met een van die klassieke liederen: "Pass me not, O gentle Savior, Hear my humble cry, While on others Thou art calling, do not pass me by." Als ik die woorden zong of de melodie zachtjes neuriede in de stille nacht van mijn ziekenhuiskamer, dacht ik altijd aan het bad van Bethesda in het boek Johannes 5. Wanneer vrienden me in het ziekenhuis bezochten, vroeg ik hen vaak dat gedeelte voor te lezen. Johannes vertelt over een man die al 38 jaar naast het bad van Bethesda lag. En dan staat er dat Jezus hem zag liggen en wist 'hoe lang hij al ziek was'. In mijn verbeelding lag ik daar ook en zag ik Hem stilstaan bij het bad, terwijl de discipelen zich afvroegen waarom Hij treuzelde en niet gewoon naar de tempel liep. En dan zou ik Hem roepen en smeken om niet voorbij te gaan, om mij niet te negeren: 'Heer Jezus, hier ben ik! Ga alstublieft niet aan mij voorbij! Genees mij, alsjeblieft! Help me alstublieft. Laat me hier niet liggen!
In werkelijkheid zag Jezus mij al die tijd al, hoewel ik dat destijds niet begreep. Hij kende mij. Hij kende mijn angst, mijn verdriet, mijn wanhoop, mijn verlangens en mijn onmetelijke behoefte. En Hij ging niet aan mij voorbij. Gedurende al die jaren is Hij nooit aan mij voorbijgegaan. En Hij zal ook nooit aan mij voorbijgaan, tot in eeuwigheid. Dat ik bij het bad van Bethesda lag, was natuurlijk alleen in mijn verbeeldeig. Maar Jezus’ niet aflatende ‘waakzorg’ en mededogen zijn geen verbeelding." Bron: Bidden in Bethesda, Joni Eareckson Tada
"In werkelijkheid zag Jezus mij al die tijd al, hoewel ik dat destijds niet begreep. Hij kende mij. Hij kende mijn angst, mijn verdriet, mijn wanhoop, mijn verlangens en mijn onmetelijke behoefte. En Hij ging niet aan mij voorbij. Gedurende al die jaren is Hij nooit aan mij voorbijgegaan. En Hij zal ook nooit aan mij voorbijgaan, tot in eeuwigheid."
- Beside Bethesda, Joni Eareckson Tada (video)
26 mei
Ik ga mijn blog nu afronden. Vandaag heb ik mijn twee lelies in de tuin geplant. Ze groeiden hun potjes uit. Het was zo'n heerlijk moment met de zon op mijn gezicht, mijn handen in de aarde en mama-merel heel dichtbij.
"Laat je gedachten afleiden, kijk omlaag naar de lelie, en houd ermee op naar je zorgen te staren. Kijk omhoog naar de vogel en houd ermee op naar je zorgen te staren." Søren Kierkegaard (👈 boektip)