Vanmorgen in de vroegte fietste ik naar het veldje met de krokussen. Bijna allemaal hielden ze hun bloemblaadjes strak gesloten. Ik was vergeten dat krokussen zich sluiten voor de nacht. Eén bloem trok mijn aandacht. Ze zag er gehavend uit maar stond ze toch recht overeind te wachten op de zon.
💜 Bekijk HIER de andere krokussen op mijn fotoblog
Dat wil ik ook, dacht ik. Ik wil me uitstrekken naar Jezus Christus, de Zon van de gerechtigheid. Niemand is zo trouw als Hij en Hij doorbreekt de donkerheid. Drijft de kilheid uit mijn leven weg.
In bepaalde opzichten voel ik me gehavend als de krokus maar ik wil toch de taal van het geloof spreken. Ik zal toch in de HEERE van vreugde opspringen. Ja ik zal mij verheugen in de God van mijn heil (Habakuk 3:17-18).
💜 Bekijk HIER de andere krokussen op mijn fotoblog
Dat wil ik ook, dacht ik. Ik wil me uitstrekken naar Jezus Christus, de Zon van de gerechtigheid. Niemand is zo trouw als Hij en Hij doorbreekt de donkerheid. Drijft de kilheid uit mijn leven weg.
In bepaalde opzichten voel ik me gehavend als de krokus maar ik wil toch de taal van het geloof spreken. Ik zal toch in de HEERE van vreugde opspringen. Ja ik zal mij verheugen in de God van mijn heil (Habakuk 3:17-18).
Hoop op Hem.
Wacht op Hem.
Houdt sterk aan in het gebed.
Bezwijkt mijn lichaam en mijn hart,
dan is God de rots van mijn hart
en voor eeuwig mijn deel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik ben heel blij met je reactie! Dank je wel.