Silent Walking door Bijna-Paradijs

29 april
Dit las ik gisteravond voor aan mijn man:

De nieuwste trend Op TikTok heet silent walking: een wandeling waarbij je geen podcast luistert, geen muziek, echt niets. Alleen jij en de geluiden van buiten ... Voor iedereen die geboren is voor de eeuwwisseling, is dat gewoon een wandeling. [1]

Ik voel me nu en beetje trendy, haha, want ik doe aan silent walking

Geen zwijn te zien

Vanmorgen ging ik weer op pad. Ik noem mezelf geen "silent walker" maar een slenteraar. Na een weekje vakantie op de Veluwe voelde het zo fijn om weer in mijn eigen bos rond te lopen. Hier hoef ik niet steeds op mijn hoede te zijn voor wilde zwijnenwant die kom je gewoon niet tegen.

Lekker slenteren
De laatste maand had ik niet echt veel rust in mijn hoofd tijdens als wandelen. Ik wilde op tijd zijn voor dit, of voor dat. Gisteren zei ik tegen Jaap: ik ga gewoon weer lekker slenteren. Dat deed ik. En ik schoot foto's van wat ik mooi vond.

De stam van een boom
Mosjes op een boomstronk

Van mijn dictafoon 

(dit sprak ik in)

De zon schijnt. Ik kijk omhoog langs de boomtoppen en naar de prachtig blauwe lucht. De vogeltjes fluiten. Lange draden van spinnenwebben glinsteren tussen de bomen. De mugjes lijken wel van goud in het licht van de zon, ze dansen vlak boven de bosbodem. Wat een mooie morgen. Aah, ik hoor een ambulance in de verte, niet leuk maar de vogels fluiten gewoon door, ze raken niet in de war. Ik wel, ik weet weer: er is geen paradijs maar wel prachtige plekjes in het bos: een bijna-paradijs

Rode beuken
Tot mijn verrassing staan de rode beuken nu helemaal in blad. Ik heb al een paar keer gekeken, maar steeds waren ze nog niet rood of scheen de zon niet. Nu wel. 

💓Kijk hoe mooi.

Foto van boomtoppen
Ik zag vanmorgen ook beuken, die iets minder rood leken en ook de groene beuk. Toen ik midden op het pad stond schoot ik een plaatje met mijn telefoon omhoog naar de toppen van de bomen om het verschil in kleur vast te leggen. Dit maakt me zo blij.

Verschillende kleuren rood

Ik weet niet zeker of de boom met de groene blaadjes een beuk is. Het kan ook een eik zijn maar je ziet in ieder geval het verschil tussen vlammend rood en minder vlammend rood.

Brandalarm

En toen was het gedaan met mijn rust want ik zag een melding op mijn telefoon: brandalarm op zolder en ik stond midden in het bos. Mijn hart ging tekeer en ik wilde dat ik vleugels had om naar huis te vliegen. Toen stopte de melding. Mijn zoon appte: no stress, niets aan het handje. Mijn hartslag daalde weer maar de echte rust vanbinnen, dat paradijselijke gevoel kwam niet terug. 

Ik schoot nog wel wat foto's van wandelaars met honden. Die vind ik altijd fotogeniek.

Silent Walking & Overprikkeling

Het stukje dat ik voorlas over "Silent Walking", waar ik het aan het begin van mijn blog over had, komt uit een artikel over overprikkeling. Het sloot krachtig af, ik zeg het in mijn eigen woorden:

Je hunkert naar die beloftes van online shops, reizen, retreats (en Silent Walks), maar ze kunnen die belofte nooit waarmaken. Want ze beloven rust, ontspanning, een nieuwe, vrije, gelukkige versie van jezelf. Maar er is maar één die je dat echt kan geven. Alleen jijzelf kunt op de rem trappen als je stresssysteem overbelast is. Je moet bewust keuzes maken.

Ik kom fris terug

Mijn keuze om twee keer per week te wandelen is geen magische oplossing, toch doet het wel iets. Jaap zegt altijd dat ik frisser terugkom. Geen monkey mind meer. [2]

Het raakte me natuurlijk als christen, dat er stond dat er maar één is, die je rust, een nieuwe, vrije, gelukkige versie van jezelf kan geven. De auteur bedoelde iemand anders dan God, maar ik dacht wel aan mijn God. Hij heeft een unieke weg uitgevonden om mij een nieuwe, vrije en gelukkige versie van mezelf te geven. Hij belooft innerlijke rust: geen zen-toestand, maar een schone lei voor je ziel, diep in je innerlijk. Mijn God vergeeft. Ik voel me zo vol blijheid als ik aan Hem denk, die mij ooit op zal nemen in het echte Paradijs. Ik heb al een stukje paradijs in mijn hart als voorschot.

Ik blijf slenteren

Ik lees dit artikel serieus, serieus genoeg om dat boek te bestellen dat ze aanraden: "Van Stress naar Veerkracht." Maar hé, terwijl ik dat boek afwacht, blijf ik gewoon lekker slenteren, een beetje rondsstruinen... sssst, silent walking! 

Inmiddel is het mei en heb ik het boek binnen. Het is een goed boek. Ik lees er telkens kleine stukjes in. Warm aanbevolen!

💚 Wandel jij ook zonder koptelefoon?

[1] Flow magazine 4-2024

[2] Monkey mind: een hoofd vol zit met allerlei drukke gedachten die maar niet willen stoppen.

Linked to: Sweet Tea & Friends May 2024 Link Up en de Huisvlijt Link Party