VERGEET MIJ NIET (ik denk aan God)

De zon schijnt volop en ik wandel door het bos. Alles ziet er vrolijk uit. Het blauw van de lucht schemert tussen de boomtoppen door. De zon staat nog laag en schijnt in mijn rug. Ik zie mijn schaduw voor me uit lopen. Dat is altijd zo'n leuk gezicht. 

Ik zwaai uitbundig naar mezelf.

En schiet foto's van mijn schaduw.

 

Mensen met een rechte rug

Aan weerskanten van mijn pad staan hoge Douglas sparren. Ik kijk ernaar in het voorbij lopen en denk: dat zijn gelovigen waarbij alles voor de wind gaat. Mensen met een rechte rug en wortels stevig in de Goede Aarde. Het is een prachtgalerij. God zegent hen in alles. 

Ik word kleiner

Ik vergelijk mezelf met elke boom die ik tegenkom. Ik geef ze een naam: dat is die... en dat is die... en met dat ik het doe voel me kleiner worden. Onbeduidend. Als een schaduw, die voorbij gaat. 

Mijn bankje

Daar is mijn bankje onder de beuk. Ik ga er zitten en drink wat water uit mijn flesje. Wat heerlijk om hier te zijn. Ik luister naar de wind in de takken boven mijn hoofd en ik hoor ook een vink en een merel. Als ik mijn flesje half leeg heb stop ik hem terug in het vakje van mijn rugzak en pak ik mijn telefoon. Tijd voor de meditatie van de dag. 

Ik lees:

 

Waarom vergeet je Hem, Die jou nooit vergat. Waarom vergeet je Hem, Die zijn bloed vergoot, die je liefhad tot in de dood. Waarom behandel je Hem als een reiziger die maar één nachtje bij je doorbrengt. Soms wordt je overweldigd door nare dingen en vergeet je Hem, terwijl je je oog op Hem zou moeten richten. Je bewaart het giftige onkruid en laat de Roos van Saron verwelken. Laten we hemelse vergeet-mij-nietje verzamelen; laten we Hem, onze liefste vasthouden! Heel vrij naar C.H. Spurgeon

 

De zon in mijn gezicht

Ik mediteer erover tot het tijd is om op te staan. Op de terugweg schijnt de zon in mijn gezicht. Daar zijn de hoge bomen weer maar ik vind dat ze er nu heel anders uitzien. Ze hebben hier en daar butsen en builen en afgebroken takken. Eén is zelfs half ontworteld en leunt sterk op zijn buurman. Volmaakte mensen bestaan niet. Volmaakte gelovigen ook niet.

Ik denk aan God

Ik denk aan mijn God: wie Hij is, wat Hij zegt. Dat Hij met iedere gelovige Zijn eigen weg gaat. Dat het goed is zoals het is. Zijn woorden vormen mijn hemelse vergeet-me-nietjes. Ik deel  er een drie die voor mij belangrijk zijn.

3 Bijbelteksten om te herinneren

Johannes 8:12 Ik ben het Licht der wereld; wie Mij volgt, zal beslist niet in de duisternis wandelen, maar zal het licht van het leven hebben. Niet mijn schaduw volgen, niet vergelijken, niet focussen op anderen. Me koesteren in Zijn licht en met Hem wandelen, waar de weg dan ook heen gaat.

Romeinen 5:1 Wij dan, gerechtvaardigd uit het geloof, hebben vrede bij God door onze Heere Jezus Christus. Door Hem hebben wij ook de toegang verkregen door het geloof tot deze genade waarin wij staan. Prijs Zijn naam. Door Hem hebben wij vrede met God. Of ik het voel of niet, ik sta in deze genade en heb toegang tot God als mijn eeuwige Vader, die mij intens liefheeft (ook als ik struikel, duikel). Zo'n Vader te hebben!

Johannes 21:22 Wat gaat het u aan? Volgt u Mij. De bemoediging en vrijheid wanneer ik Jezus dat hoor zeggen tegen al mijn gespannen vergelijkingen: “Wat gaat het jou aan? Volgt jij mij!”

Vergeet-me-nietje

Ik dacht nog wel vluchtig: wat zou het leuk zijn als ik nu een echt vergeet-me-nietje vond in het bos. En ik vond er eentje. Niet in het bos maar langs de parkeerplaats en die plak ik in deze blog: ter herinnering. Bloemetjes fotograferen is best moeilijk. Heel vaak moet ik foto's weggooien omdat ze wazig zijn. Deze is de beste.

FORGET-ME-NOT

When to the flowers

so beautiful the Father gave a name, 

Back came a little blue-eyed one 

(All timidly it came); 

And standing at its Father's feet 

and gazing in His face,

It said, in low and trembling tone 

and with a modest grace, 

"Dear God, the name Thou gavest me, 

Alas I have forgot!" 

Kindly the Father looked him down 

and said: "Forget-me-not." 

Emily Bruce Roelofson