Hèhè, even uitpuffen in mijn oude stoel. De zon schijnt lekker naar binnen, en kijk… daar staat ze: mijn nieuwe herfstaster. Paars, met van die zonnig gele hartjes. Blijdschap in een potje.
De bloemen uit mijn kindertuintje
Mijn man twijfelde in de winkel. “Hij lijkt zo ver heen,” appte hij bij een foto. Maar ik wist het zeker: deze is het. Want dit is de plant die me terugbrengt naar mijn kindertijd. Ik had toen een eigen tuintje, waar ik met mijn handen door de aarde woelde en bloemen kweekte. En aan het eind van de zomer begonnen die paarse asters te bloeien. Mijn lievelings.
Dat vind ik nog steeds het mooie van herfstasters: ze bloeien als zomerbloemen het kopje buigen. Wanneer het seizoen kantelt en de dagen korter worden, staan zij daar opeens volop te stralen. Alsof ze zeggen: het is nog niet voorbij… kijk maar naar ons!
Jaloerse monstera’s
Ik glimlach en geniet er lekker vanuit mijn luie stoel.Wat een kleur.
Mijn monstera’s kijken stilletjes toe vanuit de vensterbank. Volgens mij zijn ze een beetje jaloers op al die bloemen. Ik heb hèn nog nooit een bloem zien maken. Misschien lukt dat alleen in het oerwoud. Ondertussen slingeren hun wortels tot op de grond, mooier, sterker dan die van de herfst-aster. Het wordt hoog tijd dat ik twee mooie nieuwe potten voor ze zoek. Voor allebei één, zodat ze weer ruimte hebben. Misschien voelen ze zich dan wat minder jaloers op die paarse bloemenpracht.
Trouw die blijft
Pas las ik ergens iets over de taal van bloemen. Dat de herfstaster symbool staan voor trouw. Niet omdat ze eeuwig bloeien want dat doen ze nou natuurlijk ook weer niet, maar omdat ze steeds terugkomen. Jaar na jaar. Ze brengen kleur op momenten dat je het niet meer verwacht.
En dat raakt me, juist nu. Eind september blijft voor mij een moeilijke tijd. Mijn moeder stierf op 30 september en over de weken ervoor denk ik vaak aan haar ziekbed. Ik word daar niet blij van. En dan krijg ik opeens deze mooie aster in de schoot geworpen. Vol kleur. Alsof de bloemetjes zeggen: er is iets dat blijft — de trouw van mijn hemelse Vader.
Psalm 27: “Al verlaten mijn vader en moeder mij, de Heer neemt mij aan.” Dat is de bemoediging die ik proef als ik naar mijn herfstaster kijk. Dat Zijn trouw standvastig is en liefdevol. Elke morgen opnieuw als een soort fundament om op te bouwen en de dag door te komen.
Kleine bemoediging
En voor wie niet zo bij het geloof stilstaat: asters dragen nog veel meer symboliek met zich mee volgens het wereld wijde web. In de bloementaal staan ze ook voor geduld en wijsheid, en paars wordt vaak verbonden met waardigheid en bewondering. Ze zijn zelfs de geboortebloem van september. Is dat echt zo? Ik wil het dubbelchecken straks. Een glimlach in het paars, voor iedereen die even stil wil staan bij een stukje schoonheid op grijze dagen.
Ik sta op uit mijn stoel om er nog een foto van te maken. Gewoon, om dit moment te bewaren. Voor jou. Voor mij. Voor ons allemaal.
🌼💜 Doe ook mee met de Linkparty van Huisvlijt
Deze blog schreef ik op 20 september toen ik de plant kreeg.
Arthia, I am sorry to learn of your mother's passing and how it causes you to be sad in September. I do understand though, because my mother passed away on October 9...just 3 days after my birthday. It's a fragile time. But I, too, am thankful for the faithfulness of our Father who loves us and carries us through it. Your purple aster is gorgeous!
BeantwoordenVerwijderenMooi om te lezen! Mooie bloemen.. afgelopen weekend kocht ik zonnehoed in oranje en wit. Een roze was zomaar gaan groeien in onze tuin. Vorig jaar. In Frankrijk zag ik ze ook veel in de prachtige stadjes van de Elzas. Spontaan kwam ik deze twee kleuren tegen. Ik kon het niet laten. Toen ik met mijn man een middagje wegging. Sterkte hoor deze maand… veel liefs Ilona
BeantwoordenVerwijderenThe purple Aster is so beautiful! I always notice that brilliant purple.
BeantwoordenVerwijderenMy Dad passed in April and although I think of him often, I know what you mean about having that memory so often in that month. Connecting the symbolism of the Aster to your mom is a sweet thing.
Hoe mooi de verschillen tussen ons mensen. Waar jij als kind al met je handen door de aarde woelde, plukte ik wel vaak bloemetjes, reeg madeliefjes tot kransjes enz., maar waakte ik ervoor om vieze handen te krijgen. Ik hou van bloemen, maar heb er geen verstand van.
BeantwoordenVerwijderenMooi om te lezen over de symboliek, ik mag zulke dingen graag lezen.
Heel veel sterkte deze maand, Aritha!
Liefs Rita
Beautiful flowers and even more beautiful reflection here, Aritha. God bless you!
BeantwoordenVerwijderenLovely flowers to cheer anyone up!
BeantwoordenVerwijderenAritha--I enjoyed your post and the beautiful, purple flowers that come up for you just in time as you mourn your mother's passing. I'm so sorry that you face that memory in September, such a beautiful time of year. I wonder if it helps at all for me to share with you a story about September 30th. A true story---of a young girl born in China on September 30th and abandoned by her parents (reminds me of the scripture you shared). She grew up in an orphanage until she turned thirteen when she was FINALLY adopted by a US family. The US family did not love her, and they dropped her off on our porch at age 18 in September around five years ago. She is now a part of our family and is trusting in Jesus. Yes, our father and mother might forsake us or eventually leave us when they pass from this earth. The Lord remains. He is faithful forever. He was faithful to the girl from China and He is faithful to you now as you mourn. Love,Amy
BeantwoordenVerwijderenWhat a beautiful post. It’s amazing how a simple flower like the Michaelmas daisy can hold so many deep, comforting memories and personal meaning for you. It truly feels like a little wink of encouragement, showing that faithfulness and beauty return even during difficult times. melodyjacob.com
BeantwoordenVerwijderenI'm encouraged to look at my plants each year and remember the faithfulness of God. My mother left this earth in the month of September, too.
BeantwoordenVerwijderenAritha this is such a lovely post. Your Michealmas Daisey is gorgeous. I am so glad it reminds you of your childhood and also the goodness of God. Like you I was thinking of my dear mom (who is in heaven) and how much I miss her. There is never anyone who replaces our moms...they will always live on in our hearts until we are once again together with them. Thank you for sharing that lovely color of purple and your dear thoughts today. Hugs!
BeantwoordenVerwijderenSuch a beautiful story about this flower. It is amazing to me how flowers have stories behind them and bring back so many memories. I'm so sorry for your loss. I think September is a difficult month for many people.
BeantwoordenVerwijderenBeautiful blog
BeantwoordenVerwijderenPlease read my post
BeantwoordenVerwijderenSuch a lovely post. I didn’t know that about these lovely purple flowers and now I’ll see them differently.
BeantwoordenVerwijderenI love Hallmark all year round too.
BeantwoordenVerwijderenArita, I read your posts about asters, nasturtiums, and foxgloves. Poetic texts, full of romance and love for nature. You're a true writer!
BeantwoordenVerwijderenI understand you so well when you write that you don't have the strength to do everything. This summer, I tried to do a lot too, but my leg after surgery and weakened muscles didn't allow it. I often just sat on the terrace and looked out at the garden, admiring nature. Thank you for visiting my blog.
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenWat een prachtige kleur! Eerlijk gezegd heb ik deze kleur nog nooit gezien! Je Monstera's zijn ook erg mooi. Ik had een 'monkey' maar die is bezweken...
BeantwoordenVerwijderen