Waar is mijn wandelstok?

Daar staat mijn fiets! Ik voel opluchting nu ik eindelijk terug ben na mijn boswandeling in de klamme hitte. Snel stop ik mijn rugzak in mijn fietstas. Maar dan schrik ik. 

😱 Mijn wandelstok is verdwenen. Zal ik hem ooit terugvinden?

Ik weet niet waar ik mijn wandelstok heb gelaten

Ik kijk besluiteloos om me heen en probeer me te herinneren waar ik hem gelaten heb. Ik weet het niet meer. Eén ding weet ik wel: ik had hem bij me toen ik het bos in ging.

Argwanend kijk ik naar de meneer die het bos uitkomt. Heeft hij mijn stok? Nee, het is een andere. Ik sjok het het bos weer in. Niet leuk! Je moet weten dat die Prattenburgse heuvel ongeveer 53 meter hoog is en ik er nu voor de tweede keer tegenop klim. Mijn spieren protesteren.

😱 Waar is mijn wandelstok?

Niet vallen zonder stok ⚠️

Als ik bijna bovenaan ben herinner ik opeen dat ik hem onderaan de heuvel tegen de picnicbank neerzette omdat ik foto's te maken van het gras. Duh! Ben ik voor niets die heuvel opgesjouwt. Ik draai me om en loop met verhitte wangen langs het grindpad naar beneden. Een paar steentjes rollen weg onder mijn voeten, ik zwik mijn enkel een beetje. 

Niet vallen zonder stok...

Ik denk dat het goed komt. Nog een paar stappen... jaaaa, ik zie hem staan! Door het natte gras banjer ik naar de picnicbank, pak mijn stok en steek hem triomfantelijk de lucht in.

Uit mijn dagboek

4 september

Toen ik mijn verhaal vertelde over mijn wandelstok zei Jaap: 'Typisch jij (dat vergeten) en het past ook nog eens precies bij wat God je leerde." Ik dacht: huh, is dat zo? Maar nu ik in mijn dagboek schrijf weet ik dat hij gelijk heeft. Vandaag vergat ik mijn stok vanwege m'n focus op de mooiigheid in het gras. Maar je kunt dingen of personen ook vergeten omdat je te veel naar de moeilijke dingen kijkt. Dat deed ik de laatste weken. Ik zag het niet meer zitten met de... (in mijn dagboek noem ik wat het is). Het leek uitzichtloos maar ik vergat dat de Heer in nieuwe moeilijke situaties dezelfde God is als daarvoor.  Tijdens het lezen van een christelijke blog verraste God me met de vraag: 'Do you not remember?' [1] Hij opende mijn ogen opnieuw voor Zichzelf. Ik had buiten Hem gerekend. Daar had Jaap het over toen hij zei: 'Typisch jij en precies wat God je leerde.'

Ik begrijp vaak het grotere plaatje niet. God wel en Hij wil dat ik onthoud dat Hij Zijn beloften nakomt en ik op Hem vertrouwen kan als ik er zelf niet uitkom.

Einde dagboekbericht

Mijn wandel - BFF

🙈 Serieus, ik vergeet vaak dingen. Ik vergat drie keer mijn zitmatje. Iemand in Putten en Veenendaal geniet nu er vast van. [2] De ander bleef liggen in ons vakantiehuisje. Nou ja, ze zijn niet prijzig dus kocht ik een nieuwe. Maar mijn wandelstok vergeten? Dat is een héél ander verhaal. 🚶‍♂️ Hij is nieuw, niet goedkoop, en eerlijk gezegd, mijn wandel-BFF! [3]

💪 Extra stabiliteit op bospaden 

😌 Vermindert spanning op mijn bekken 

📸 Helpt me opstaan na foto-avonturen 

🥋 Zelfverdediging: enge mensen en dieren 

🕸️ Spinnenwebben-verwijderingshulp

~~<><><><>~~

God is meer dan een hulpmiddel

Mijn man maakte wat vergelijkingen tussen mijn wandelstok en 'stokken in de Bijbel,' zoals die van Mozes. Je weet wel, dat God vraagt: Wat is er in je hand? [4] Maar dat paste niet echt want het was geen stok in Mozes' hand maar een staf. Ik dacht: God is voor mij geen passief hulpmiddel. Ja, Hij biedt stabiliteit en hoop, en helpt me om de spinnenwebben in mijn gedachten te verwijderen - dat zijn zeker dingen die Hij doet. Maar ik verlang meer naar Hemzelf dan naar Zijn daden. Daarom vind ik het erg dat ik Hem vergat. Maar Hij zocht me Zelf weer op. 

🙏✨🔥

The only thing faster than the speed of thought is the speed of forgetfulness. Good thing we have other people to help us remember. Vera Nazarian

 

😄🧠Wat is het meest bijzondere dat je ooit bent vergeten en later hebt herinnerd?

[1] Remembering, Donna van Serenity in Suffering
[2] Zitpad Decathlon
[3] Wandel - BFF = Beste Friend Forever

[4] What Is In Your Hand? 💡