Waar ik ook kijk: mooiigheid

Over de drempel van mijn huis naar buiten stappen en naar buiten gaan. Ik pak mijn fiets en rijd naar het bos. Het is koud en ik ben blij dat ik met mijn handschoenen draag. O wat hou ik van dit smalle fietspad. Ik passeer de twee paarden in de weide. Ze staan te slapen en dat vind ik heel bijzonder om te zien. 

🐎 Wist je dat paarden staand kunnen slapen? 

Het ruikt naar de herfst. Ik kan de geur niet omschrijven maar vind het wel lekker. Mijn oren worden kou en ik neem me voor om de volgende keer mijn muts op te zetten. Hallo bos, hier ben ik weer,

Nu kan jij de kou in
Ik loop door het natte gras en pak vandaag een groot blad vast, dat nog aan de boom hangt. Het ziet er mooi uit: goudgeel met bruin. Het laat direct los. Daar sta ik dan met het grote blad in mijn hand. De tijd was rijp om los te laten. Goed gedaan boom; nu kan jij de kou in. Wat een ingenieuze Schepper hebben jij en ik. 

🌲 Kijk naar: biologie van Tim (de groei van de boom)

Uit mijn dagboek

Ik heb geen verdrietige gedachten (meer) bij het loslaten van de blaadjes. Ik mag dan ’s-avonds een beetje dippen maar dat komt voornamelijk omdat ik moet wennen aan het feit dat de zon zo vroeg ondergaat. Ik hou echt van het proces van de bomen! Fascinerend. Voordat de bladeren er in het najaar afvallen, vormen de bomen al verschillende soorten knoppen voor het volgend voorjaar en die worden ook nog eens goed beschermt tegen de winterse koud. De boom gaat echt niet dood in de winter. Er is een belofte van nieuw leven en dat maakt mij blij.

De hand van de Maker zien

Ik geniet van de geweldige kleurexplosie in het bos. Steeds vaker zie ik er de hand van de Maker in en let ik op Zijn hart. Op Wie Hij is. Ik laat het grote blad in het gras achter en loop dieper het bos in. De zon stijgt hoger en hoger. 

Duizend kleine lichtjes

Dan kom ik bij het veld met de jonge naaldbomen. Het is een open plek in het bos en hier heeft de opkomende zon vrij spel. Oh... wow! Ik kijk ik mijn ogen uit. Duizend kleine lichtjes om me een. De druppels aan de draden van de spinnenwebben glinsteren in het zonlicht. Ik ga op een boomstronk zitten en besluit hier mijn ochtendkoffie te drinken. Waar ik ook kijk: mooiigheid!

Uit mijn dagboek

God showde Zijn grootsheid vandaag in miniscule dauwdruppels die het zonlicht reflecteerden. Ik heb er ooit een wetenschappelijk artikel over gelezen. Over hoe ingenieus het is dat spinnenwebben waterdruppels uit vochtige lucht kunnen verzamelen. Ik bewonder er mijn God om. "Hoe groot zijn Uw werken, HEERE, U hebt alles met wijsheid gemaakt, de aarde is vol van Uw rijkdommen."

Duizend kleine lichtjes
Sommige wandelingen wil ik voor altijd herinneren. Bij deze wandeling hoort de gedachte dat seizoenen inderdaad veranderen. Maar dat Hij duizend kleine lichtjes geeft op donkere dagen. Hij is bij machte dingen te te doen ver boven alles wat wij bidden of denken.  

»»————-　★　————-««

✨ Heb jij dit wel eens gezien (druppels in een spinnenweb)

🍂 Wat vind je het allermooist aan de herfst

🪔  Hoe ik er in 2015 over dacht: God gaat er niet vandoor in de winter

🎧 Autumn Days When the Grass is Jewelled