Muis hielp haar erdoorheen
Ik geloof niet dat ik de enige ben die er last van heeft. Begin december ontmoette ik een vrouw in het bos en zij vertelde me dat haar hondje Muis (zo heette hij echt) haar hielp met het bleh-gevoel in de wintermaanden. Zij had er dus ook last van.
Ik ben niet alleen.
Geen hond (maar wandelen helpt)
Ik heb geen hond maar ik ben wel blij met al de keren dat ik doorzet om te wandelen. Wandelen helpt me om het blèh-gevoel de juiste plek te geven: niet te groot, niet te klein. Daarnaast vind ik wandelen in het bos nooit saai.We raakten aan de praat
Zo kwam ik op een keer een ouder echtpaar tegen. De vrouw zei in het voorbijlopen dat ik goed om heen moest kijken naar het gele paddenstoeltje. "Kijk!" zei ze en ze stopte even om er een foto van te laten. We raakten aan de praat. Toen haar man mijn Sony in het oog kreeg, ging hij voor de grap bij een kleine boom staan om te poseren. Later bleek dat we alle drie gelovig waren. Dat vond ik heel bijzonder en er ontstond zomaar een spontaan, bemoedigend gesprek.
- De gele paddenstoeltjes
Zulke dingen vrolijken me op. Ik ga er creatiever van denken.
Blèh-gevoel is iets anders dan...
Een blèh-gevoel is iets anders dan depressiviteit. Het is ook iets anders dan verdriet of rouw. Het helpt mij op zo'n dag te focussen op een kleine doelen zoals het opruimen van mijn werkplek of het maken van de maaltijd, of het bezoeken van een vriendin. Gelukkig heb ik niet alle dagen een blèh-gevoel!
Verdriet
Wel voel ik me de laatste weken verdrietig over bepaalde dingen die in mijn leven spelen. Daar las ik gisteren iets over in een kringloopboek. Ik citeer een stukje.
Janet zegt:
Waarom had Hij niet alles geregeld en mijn leven op orde gehouden zoals ik het graag wilde? Kon ik God bekennen dat ik me ten opzichte van Hem een mislukkeling voelde en dat ik teleurgesteld in Hem was? Toen ik radeloos van deze gedachten werd, heb ik ze eerlijk uitgesproken, zonder dat er meteen een oordeel over me kwam. Ik voelde me gebroken, maar ergens ook hoopvol. Het was of God al die zelfgenoegzaamheid uit me wrong en me vroeg Hem te blijven zoeken, hoe Hij mijn weg ook zou leiden. Hij zou mijn weg niet keurig op rolletjes laten verlopen maar wel mijn karakter vormen. Op dat moment kon ik dat nog niet zien, maar God maakte me wel duidelijk dat Hij me van een zelfbewuste doener wilde veranderen in 'iemand die gebroken brood en uitgeschonken wijn wordt in de handen van Jezus Christus'. Uit: Genieten van Gods nabijheid
Dat!
Regelmatig pak mijn hele boeltje bij elkaar en ga ik huiswaarts naar mijn hemelse Vader (= bidden). Wat er ook gebeurt, zelfs wanneer ik faal, Hij heeft me mij altijd lief.
Het leven is niet altijd fijn toch?
Het leven is echt niet altijd even fijn toch? Ik ben benieuwd hoe jij hierover denkt. Wat helpt jou door een blèh-dag heen?
🎧 Zelf zong ik vandaag dit lied. Het is een gebed en ik spreek er mee uit dat ik geen moment zonder God wil zijn.
- I Need Thee Every Hour (a hymn of great comfort)
- Lees ook: Favoriete vijf op Vrijdag
Wat mooi beschreven Aritha! Van wandelingen en spontane ontmoetingen bloei ik ook op.. een film met een kopje ‘not-coffee’ en een stukje pure chocolade 85 % doet me ook goed.. even iemand bellen die me begrijpt.. zorgt ook voor een positieve reset.. ik hoop en bid voor je dat je weer een positieve tijd tegemoet gaat.. en de afgelopen weken achter je kunt laten..
BeantwoordenVerwijderenAltijd blij met je reactie, Ilona 💖
VerwijderenI find myself in those bleh states of mind too often for my liking, Aritha. I do find that exercise almost always alleviates the symptoms, as does spending time in prayer.
BeantwoordenVerwijderenBlessings!
🙏 Thank you so much Martha Jane.
Verwijderendank voor het delen, dat lied heb ik op een cd van Joey and Rory https://youtu.be/45GP__E3h8A
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor de link. Zo jammer dat we geen klikbare linkjes kunnen plaatsen in de reacties. Ik zocht hem op. Prachtige. Het verhaal over hen is ook heel aangrijpend.
VerwijderenZo'n bleh-gevoel heb ik ook best regelmatig, maar niet speciaal in december of in donkere maanden. Ik hou niet van wandelen, maar moet wel soms want ik heb een (kleine) hond 🐶💩. Ik vind het altijd zo goed van jou, als ik lees dat je weer gaat wandelen.
BeantwoordenVerwijderenIk snap je wel denk ik, dat een bleh gevoel iets anders is dan depressiviteit. Bij mij wisselen leuke dingen ook af met moeilijke. Dat kost dan veel energie en het lijkt soms wel op depressiviteit, maar is het niet.
Heleen, ja jij zegt het goed, dat laatste. Bedankt voor je reactie en toch wel goed hè, die hond!
VerwijderenHihi, nu de definitieve versie":
BeantwoordenVerwijderenJa, naar is dat! Als je je zo blèh voelt. Om tóch te gaan wandelen, dat vind ik wel knap... Daar moet je doorzettingsvermogen voor hebben. En de ervaring dat je merkt dat het helpt! Dat zal wellicht de moed geven om het toch te gaan doen... Ik hoop voor jou, nu de dagen weer wat langer licht gaan worden, het blèh gevoel ook langzamerhand weer gaan verdwijnen en je meer energie gaat krijgen... Want die korte dagen en lange donkere nachten helpen niet echt hè?
Meestal als ik me zo voelde, kroop ik terug in mezelf en ging veel te veel reflecteren over het waarom... Tegenwoordig probeer ik juist buiten mezelf te denken, want van dat reflecteren word ik niet gelukkiger. Een boodschapje doen en zomaar gedag zeggen tegen mensen op straat of in de winkel, helpen me er soms overheen. Iets doen voor een ander... Of een warme kop chocolademelk! Lekker op de bank met een boek of een kort filmpje... Ook iemand bellen. Maar ik bel niet meer om van me af te praten, wat ik vroeger wel deed. Wel als ik weet dat de ander het nodig heeft. Voor mezelf vouw ik tegenwoordig meestal mijn handen als ik er behoefte aan heb. En wacht af wat er gaat gebeuren... Want soms is het gewoon wat het is. Hoe ouder ik word, hoe meer acceptatie van mijn kant. Omdat ik weet, zulke momenten gaan ook weer voorbij...
Ik heb je andere versie weggehaal hoor :-) Fijn dat je jezelf nu meer kunt accepteren Yvonne.
VerwijderenThat is right Aritha, not every day is filled with 'good' things, but sometimes what is 'good' in our eyes would not necessarily be 'good' in God's eyes. Learning His ways is an ongoing journey, but His guidance through His daily Word spoken to us will gradually lead us away from the 'bad' and into the real 'good'. God bless you with all He has for us in Jesus through the teaching of the Holy Spirit.
BeantwoordenVerwijderen