Go(u)d bij de kleine heide

Een douchende buur aan de andere kant van de muur. Dat was de druppel. Nu kon ik echt niet meer slapen. Ik lag al een uur te woelen en koos ervoor om heel zachtjes uit bed te stappen.

Naar het bos
Ik ga ik naar het bos, dacht ik. Dat deed ik ook. 

Zonnegoud 

Het zand dempte mijn voetstappen en de zon scheen warm tussen de rechte boomstammen door. Ik schoot een heleboel foto's van het zonnegoud. Sinds ik onderstaand stukje las, zie ik steeds vaker de link naar Gods trouw. Het troost me. Ik word er blij van.

Ruth Chou Simons over Gods trouw.  

The faithful raising of the sun. Light by which to work with our with our hands, the warm afternoon sun on our backs The setting of the sun. The rising of the moon. Stars that never leave their posts. We call these the making of a day, but God calls them a persistent renewing of His faithfulness.

The steadfast love of the Lord never ceases; his mercies never come to an end; they are new every morning; great is your faithfulness. Lamentations 3:23 

Kastanjeblad 

Ik zette koers naar de kleine heide. Dat is een schitterende plek om even tot rust te komen tijdens een wandeling. Ik vond een langwerpige blad van de tamme kastanje onderweg ernaar toe. Toen ik wat later op het bankje zat, hield ik het omhoog naar de zon. Toen zag de bladtekening nog scherper. De fijne nerven en de kleur die al naar bruin neigde.

Regenroep

In de verte hoorde ik de klagende regenroep van een specht: kliaaah, kliaaah. Zou er eindelijk regen komen? Ik dronk mijn koffie langzaam op. De paarse hei,  de blauwe lucht met witte plukken wolk. Goed om hier te zijn. Ik pakte mijn telefoon om de meditatie van de dag te lezen (zie stukje uit dagboek onder de foto).

Uit mijn dagboek

25 augustus

Ik zat vanmorgen onder de oude beuk bij het veld. De heide bloeit nog steeds al is het iets minder uitbundig. Vandaag geen dansende hertjes gezien. Ik zat daar met mijn voeten op de kurkdroge aarde onder de beuk, met een herfstblad naast me op het bankje dat smaragdgroen hoorde te zijn. En niet geel. Ik las de meditatie van Spurgeon. Het ging het over droogte en onvruchtbaarheid. Ik vertaal het naar mijn eigen woorden. 

Hoop in onvruchtbaarheid

Zing, o onvruchtbare.
Jesaja 54:1

Er zijn momenten waarop ik me zo onvruchtbaar voel. Mijn gebed is levenloos, mijn liefde is koud, mijn geloof is zwak. Iedere genade in het tuintje van mijn hart kwijnt weg. Ik ben als bloem in de hete zon die dringend een verfrissende regenbui nodig heeft. Wat moet ik doen in? De tekst zegt het. “Zing, o onvruchtbare… breek uit in gejuich en jubel het uit."

Kom ga opnieuw naar Jezus. Lang geleden was je zwaar beladen en je verloor je lasten bij het kruis. Je droogte, je onvruchtbaarheid, je gevoel van verlatenheid is niet anders dan het donkere decor voor de saffier van Zijn eeuwige liefde.

Ik zal tot Hem gaan in mijn hulpeloosheid. Ik zal Hem vertellen dat ik nog steeds Zijn kind ben, dat ik Hem ook nu vertrouw omdat ik Zijn trouwe hart ken. Zelfs ik, de onvruchtbare, zal zingen. Ik zal het uitjubelen voor Hem.

Bij de kleine heide vond ik go(u)d. English: Go(l)d

Mijn hart ging weer zingen. 

Ben jij een engel?
Toen zag ik háár aankomen. Mirjam. Dat zei ik dus ook: "Mirjam!" Ze keek me verward aan. "Ben je een engel ofzo, dat je mijn naam weet?" Pas daarna viel het kwartje. Precies een jaar terug kwamen we elkaar op exact dezelfde plek tegen en hadden we een goed gesprek over God. Ze zei toen dat Hij verborgen aan het werk is in de moeilijke periodes van ons leven.

Verlies de moed niet

Met een lach op haar gezicht schoof ze naast me en we praatten honderduit. "Verlies de moed niet!", zeiden we tegen elkaar en we citeerden de twee Bijbelverzen, die voor ons belangrijk waren geweest in het achterliggende jaar. 

In de wereld zult u verdrukking hebben, maar heb goede moed: Ik heb de wereld overwonnen. En: Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u; niet zoals de wereld die geeft, geef Ik die u. Laat uw hart niet in beroering raken en niet bevreesd worden.

Vlak voordat we uit elkaar gingen beloofden we elkaar om deze teksten te reciteren, als we wakker zouden worden in donkere nachten en angst op onze deur klopte.

God en een gouden ontmoeting

Ik daalde de heuvel weer af maar zij bleef nog even zitten onder de beuk. Als een bemoedigd mens reed ik een half uurtje later naar huis terug. Tijd voor een nog een bakje koffie. En zo vond ik go(u)d bij de kleine heide: God en een gouden ontmoeting.

💗 Heb jij ook wel eens een gouden ontmoeting

😞 Wat doe jij als je veel te vroeg wakker bent?

🎨 Beholding and Becoming, Ruth Chou Simons

👩 Meer over Mirjam: Mag het winteren?

📷  Slideshow van mijn wandeling (paar minuten)

Linked to Sweet Tea & Friends en Grace & Truth Linkup