Zomer Challenge (één dag tegelijk leven)

Alleen als ik opsta. Of me omdraai. Of ga liggen. Dat zijn de momenten dat ik duizel en misselijk ben. Maar ik wil niet dat de angst voor duizeligheid me helemaal beheerst, dus stap ik dapper op mijn fiets.

Weg met de angst (4 juli)
Ik rijd langs het kanaal. Mijn einddoel is het bankje bij de eik. Daar wil ik mijn koffie drinken en de koekjes opeten. Mijn hoofd leeg laten waaien. Weg met mijn angst.

Bloemen, bloemen (ik ruik ze)
Ik zet mijn fiets onder de boom en ga op het bankje zitten. Hier kan ik fijn van me afkijken! Bloemen, bloemen en nog eens bloemen. Ik ruik ze ook. Ik pluk er een paar.

Waai uit mijn hoofd

Ik eet mijn koekjes, drink mijn koffie. Wat waait het fijn! Boven het vlakke veld schuiven imposante witte wolken langs de blauwe zomerhemel. Ik kijk er lang naar want van je af kijken is goed. Waai weg angst. Waai maar weg uit mijn hoofd! 

Alleen deze ene dag. 

Eén dag te gelijk. Alleen deze ene dag. Geen zorgen voor morgen. Zo te leven, van dag tot dag, stap voor stap. Daar oefen ik me in. En dan denk ik eraan dat Hij me precies geeft wat ik nodig heb. 

Kon ik maar bevatten dat de almachtige God van al dit moois in elk deeltje van mijn wezen geïnteresseerd is. Hij voelt zich betrokken bij de haartjes op mijn hoofd en de onbeduidendste onderdeeltjes van mijn leven zijn bij Hem bekend. Mijn mind is te beperkt. Begrijpen kan ik het niet. Maar ik geloof! Bron: Martyn Lloyd Jones en een beetje Aritha

Dieper dan tranen
Als mijn koffiemomentje voorbij is loop ik een eindje het bloemenveld in. William Wordsworth, de wandelende dichter, zei ooit: de gewoonste bloem brengt mij vaak gedachten, die dieper liggen dan tranen. Dat heb ik vandaag ook.

Dat het leven een gave van God is. Dat ik in Zijn handen ben. Dat mijn lichaam ooit zal sterven, maar dat ik toch eeuwig leven bezit (over de dood heen). Onderweg naar Huis.

Quote William Wordsworth: “Come grow old with me. The best is yet to be.”

Veldje witte klaver

Ik kniel voorzichtig neer om een video te maken (niet te ver voorover wat dan wordt ik mega duizelig). De witte klaver lijkt zo'n gewone bloem maar als je de hoofdjes van dichtbij bekijkt zijn het kleine wondertjes. De bijen vliegen af en aan. Busy, busy, busy, zoemen ze. Ik neem tijd om ze op de foto te zetten. 

Getroost leven (6 juli) 

🌸🌼 De veldbloemen die ik plukte zette ik in een theeglas. Ze herinneren me eraan dat het mogelijk is om getroost en gerustgesteld te leven in Gods liefdevolle zorg. 

Dat ik mag zijn wie ik ben. Gewoon ik. Met mijn angst maar ook met mijn blijheid voor elke nieuwe dag. Gewoon alleen deze ene dag! Hoe mooi is het leven.

Eén dag tegelijk leven (zomer challenge)

8 juni

Toen ik net buiten zat dacht ik: dat wordt mijn challenge deze zomer: Eén dag te gelijk leven. Geen zorgen voor morgen. Alleen vandaag. Zo te leven, van dag tot dag, stap voor stap. Of je nou gelovig bent of niet... het is een pracht van een challenge. Je mag elke dag opnieuw beginnen.

🚲 Fantastisch Binnenveld (mijn fotoblog bij deze fietsrit)

💬 Challenge = uitdaging. Aan welke challenge heb je meegedaan? 

🌻  Weet je een leuke pluktuin?

💗  Verbonden met Huisvlijt en the Grace & Truth Linkup