Ik heb allerlei dingen in mijn handen gehouden
en ik ben ze allemaal kwijtgeraakt; maar wat ik in
Gods handen heb gelegd, bezit ik nog steeds.
~ Corrie ten Boom
Kwijtraken
Eerst vond ik het citaat. Daarna het plaatje. En toen plaatste ik het op Facebook. Mijn gedachten gingen als vanzelf terug naar het kindje dat niet groeide. Ik heb het nooit in mijn handen kunnen houden. Ik ben het kwijtgeraakt. Het stierf een onzichtbare dood. Ook dacht ik aan mijn andere kind. Onze eerste jongen. Zijn tweede naam is Jonathan. Geschenk van God! Dat blijft hij ook. Maar hij is weggeglipt uit mijn handen toen hij langzaam de grip op zichzelf verloor.
Gods handen
Ik ben zo blij dat het citaat van Corrie ten Boom niet stopt bij het woordje kwijtgeraakt. Corrie heeft het over Gods handen. Dat betekent impliciet dat er een veilige plek is voor mijn gevoelens rondom iets dat ik kwijtraak. Of iemand die ik kwijtraak. Ik denk opnieuw aan het mini-mensje. Ik raakte het kwijt maar God nam mijn kindje op en droeg het Zijn heiligdom binnen, als een kostbaar kroonjuweel. En mijn zoon? Moeilijk. Maar niet onmogelijk. Ik leg hem èn mijn pijn, in Jezus handen.
Soms gelovig,
soms met een hart vol pijn
soms in tranen,
beveel ik mijn geest
en mijn lichaam,
al mijn kinderen
en wat me bezighoudt
Ik denk heel vaak aan jou en je zoon, ook toen ik laatst zoiets bemoedigends las: "in ieder geval helpt het niet om bezorgd te zijn. Dat maakt het alleen maar erger, niet alleen voor jezelf, maar ook voor je kind. Want dat is het ergste, als hij merkt dat u weinig geloof voor ze hebt, of helemaal geen geloof! Dat helpt ze de verkeerde kant op, zodat ze zelf het laatste sprankje hoop verliezen. Het beste is, dat zij duidelijk kunnen merken dat wij (ondanks alles) goede hoop voor ze hebben. Wie werkt, moet werken met hoop, zelfs als je geen licht ziet." Ook al zie je hem misschien niet vaak, je kunt wel voor hem bidden. En de keren dát je hem ziet, krijg je misschien de gelegenheid, al is het nog zo kort, om hem deze hoop te laten merken. Wat een mooie zin van Corrie ten Boom, het is zó waar! Liefs
BeantwoordenVerwijderenWat een bemoedigende reactie Karien!
VerwijderenEn ja, ik dacht aan een ander citaat van Corrie, even in eigen woorden. Dat je bij je gebed je last af moet leggen, aan Hem geven en niet zelf weer op moet nemen. Wist je maar of je zoon weer terug kwam, bij jou of bij God. Maar daarom vind ik de reactie van Karien ook zo mooi, om niet bezorgd te zijn, maar de hoop uit te stralen. Die onthoud ik ook maar even...
BeantwoordenVerwijderenOh, I can relate to this pain of yours! So we place these little ones in God's loving hands,just as corrie said!
BeantwoordenVerwijderenDear Jedidja, we will see our 'missing' children one day in heaven with the Lord! All will be made perfect and we will see it all clearly...He will show us the 'whys' and God's greater plan for us, them, and our living children. May we be 'all there' (heart, mind, and soul) for those we have with us now to love them well. I long to see the baby I killed over 35 years ago and ask for forgiveness. It hurts, but God has forgiven and restored...He does that when we ask Him! I long to be in the presence of Christ, for this world hurts too much! Come quickly Lord Jesus!
Blessings and a hug to you today, sweet friend.
Dit berichtje zet mij even 15 jaar terug in de tijd... toen verloren wij ook zoals jij het noemt een mini-mensje. Nooit gezien, niet vastgehad, maar toch voor altijd in mijn hart. God houdt onze kinderen in Zijn handen, absoluut, ook als het moeilijk is. gr. Hennie
BeantwoordenVerwijderenHoi,
BeantwoordenVerwijderenVanmorgen zat ik in de auto en luisterde zoals altijd Groot Nieuws Radio. Hoorde de dagtekst die mij zeer bemoedigde en hopelijk ook jou: Spreuken 22:6
Leer een kind van jongs af aan de juiste weg,
en het zal er niet van afwijken wanneer het oud geworden is.
Ook al is je kind nu ver bij de juiste weg vandaan, deze tekst is een belofte. Houd daar aan vast!
Groeten van Marijke
I am trying once again to comment and have it publish!
BeantwoordenVerwijderenI am familiar with that quote from Corrie Ten Boom...It is such good advice!
Yes, the things that we are unable to hold onto were meant to be given (back) to God for His special care, beyond what we are able to give to them.
Thank you so much for your love and prayers, You have mine as well, my friend!
Dank je wel!
BeantwoordenVerwijderenHi, visiting back here after you posted on my blog last week. this is a very special post for me. I have two brothers and a sister in heaven, as you saw from my post last week (you knew my path). Sometimes I really miss them, expecially now that I am caring for my dad. thank you for this lovely thought.
BeantwoordenVerwijderenHelo Aritha.
BeantwoordenVerwijderenI read one quote about Mom's heart on your pintererst other day. It was exact with what my mom needed at the moment. My youngest brother skipping home for almost a week. I knew my mom's heart at the moment. I was wondering if you feel the same thing too.
Then here I just read about this. I'm sorry to hear this.
Will be praying for you.
Love,
Delvalina
Ontroerend en bemoedigend tegelijk! Dank je wel!
BeantwoordenVerwijderenSo heartbreaking dear friend; special prayers for the emptiness in your heart, and for your son. ♥ God is our source of strength; nothing or no one else can give us that…only Him! The comfort of God’s helping hands is our ultimate source when we are overburdened and weak. Blessings Aritha for your loving and kind heart! ♥
BeantwoordenVerwijderenWat mooi is dit. Ik wens je veel liefde wijsheid geduld en moed toe.
BeantwoordenVerwijderenEn zoals je schrijft, leg het in Zijn handen, ze zijn veel sterker dan die van ons.
Liefs
Wil
A heartfelt post from a loving.mom who trust God. I do put the lives of my children in God's hands:)
BeantwoordenVerwijderenSimilar prayers and trust is mine. Beautiful quote and post and very much what I needed. Thank you!
BeantwoordenVerwijderenHet is uiteindelijk de bedoeling dat we loslaten. Het overgeven in Gods handen. We zeggen wel eens 'toen de kinderen klein waren, spraken we met ze over de Heere; nu spreken we met de Heere over onze kinderen'. We kennen de zorg die blijft als een kind een kind blijft - de regie voor het leven niet zelf kan worden gedragen en je toch het los moet laten - maar het niet kunt! Die pijn blijft en kan de Heere alleen verzachten.
BeantwoordenVerwijderenPrachtige citaten van Corry, zowel in jouw blogje als in de reacties. Daar kan ik mij echt aan optrekken. Ik bid voor jouw omstandigheden!
BeantwoordenVerwijderenLieve groet, Marijke
Beautiful post Jedidja, and what a lovely quote from Corry, We truly have a God who does not let go of us and who is able to comfort us in every situation. May the Lord comfort you always in your sad times as He has done in the past.
BeantwoordenVerwijderenGod bless you
Ik denk bij deze foto aan een opa of oma, of overgrootvader of -moeder, die vanuit het laatste deel van zijn leven zijn kleinkind de handen reikt. Waar de opa of oma al lang overleden is, daar blijft dit gebaar bestaan in de herinnering van het kind. Er spreekt ook broosheid uit de foto, het leven is kwetsbaar, maar aan de ouderdom van de handen zie je dat het toch best lang mee kan gaan. Maar dat weet je niet van tevoren.
BeantwoordenVerwijderenEen mooi citaat van Corrie. En wat vind ik het erg om te lezen van de situatie van jullie mini-mensje & zoon. Ik hoop dat je vertrouwen mag blijven houden dat God niet loslaat wat Zijn hand begonnen is, dit geldt ook voor jullie zoon. Ik bid dat jij Jezus'vrede zal blijven ervaren (en vasthouden) en dat jouw zoon mag ervaren dat hij nog steeds geliefd is (ondanks andere keuzes). Veel sterkte. Onze hemelse Vader heeft het in Zijn handen.
BeantwoordenVerwijderenJudith
Geweldig mooie citaat van Corrie. Het toont verdriet, maar ook vertrouwen en rust. En dat bid ik jou toe. Dat je ruimte hebt om je verdriet te tonen en een plaats te geven en dat je het vertrouwen in Hem mag hebben, dat Hij weet wat Hij doet en dat het ontladen en hebben van vertrouwen jou rust mag geven. Dikke knuffel!
BeantwoordenVerwijderen