Samen iets doen.

Er zijn van die dagen, dat het ineens allemaal lekker loopt. Met de kinderen bedoel ik. Bij ons hebben ze een todo-lijstje met de dagen erop en voor elke dag staat er op, wat ze moeten doen. Niet veel en echt iets in hun eigen kamer.

Het bureau schoonmaken, bed opmaken en de grond opruimen op maandag bijvoorbeeld. Ik ben heel verbaasd dat ze dat zo leuk vinden en het scheelt mij een heleboel werk. Op dinsdag legen ze hun prullenbak, soppen ze de vensterbank en gooien overtollige rotzooi weg. Dit takenlijstje is eigenlijk alleen voor de vakantie maar ik denk dat het goed is, om het daarna ook te gebruiken!

Toch merk ik dat ze het nog leuker vinden om dingen samen te doen. Mijn zoontje en ik maakten samen een kwarkcake: hij gooide het meel, de kwark en de eieren erin, hij mixte het en hij schepte het beslag in het blik.

Met mijn dochter maakt ik de koelkast schoon, die ze later vol trots aan mijn man liet zien, toen hij thuiskwam: 'Kijk eens hoe schoon.' Het is eigenlijk heel gezellig - samen dingen doen. Voor mij is het een openbaring dat bepaalde dingen, waar ik een hekel aan heb, leuker worden als er een enthousiasteling meewerkt. Wat het belangrijkste is: ben ik vrolijk - de kinderen ook. Ben ik chagrijnig - de kinderen worden het ook.

Een vrouw naar Gods hart is een vrouw die geeft, omdat God Zelf zo is. Als christenen is het onze opdracht om te geven. We geven onze glimlach, een enthousiaste begroeting, een knuffel, een compliment, een bemoediging, een maaltijd, een luisterend oor, een lift ... en zo kan ik nog wel even door gaan. Neem even tijd en vraag God je hart te vullen met meer liefde voor je kinderen - een liefde die voor onze kinderen bidt en voor hen zorgt, een liefde die opvoedt en een liefde die lacht en speelt. Uit: Een vrouw naar Gods hart - Elizabeth George