Kwetsbaar als een pluisje

Gisteren kwam mijn zoon iets later dan normaal thuis, tussen de middag. Ik zag gelijk aan zijn blik dat er iets aan de hand was. Met tranen in zijn ogen keek hij me aan: "Ik ben gevallen met de fiets, vlakbij school." Om zijn duim zat een papieren zakdoekje, die had hij gekregen van een moeder. Gauw knuffelde ik hem en plakte een pleister op zijn duim, terwijl hij een glas water leeg dronk. Mijn man zette het stuur van de fiets recht.

Ik ben zo blij dat ik hem in mijn armen kon sluiten toen hij thuiskwam. Mijn vriendinnetje Evelien was elf jaar toen ze verongelukte met haar fiets.

Kwetsbaar als een pluisje
Daar dacht ik vorige week ook aan, toen ik dit pluisje opving op mijn vinger. Dat het leven zo ontzetten mooi is ... maar tegelijk zo kwetsbaar. Net als een zaadpluisje in de lucht. Tegelijk weet ik dat er een andere waarheid is. God wil niet dat ik mijn eigen lasten draag. Zeker niet al die angstige voorgevoelens. Mijn leven ligt in Zijn hand. Ik heb er soms geen kijk op. Nog niet. Later zal ik begrijpen waarom dingen gebeuren zoals ze gebeuren. Daarom zeg ik tegen mezelf:

Waarom heb je zo weinig vertrouwen? God zorgt zo heerlijk voor de wilde bloemen die na een dag al weer verdorren. Hij zal zeker ook voor jou zorgen. Wees niet bezorgd. Werp al je zorgen op Hem want Hij zorgt voor je. Hij kent je nood, je behoefte. Je bent niet door Hem vergeten.

 

 

In de schaduw van Zijn hand

En zo, met die geloofsgedachten in mijn hoofd, kan ik me vrij bewegen in de kwetsbare wereld om heen. Ik leef in de schaduw van Zijn hand. En zie met plezier de vakantie tegemoet. Even gas terug nemen. Ik verzamel leuke dingen en bezigheden op Pinterest, om in de vakantie met de kinderen te doen.

 

In ieder geval neem ik hier een blogpauze.

 

Ben benieuwd naar jouw vakantieplannen.

Of je thuis blijft of weggaat.

Wat is jouw favoriete vakantiebezigheid?