Quilt of love: over mijn levenstapijt

Kristin Bridgman heeft een mooie blog. Zij schreef ooit over Quilts of Love en plaatste daar mooie foto's bij van allerlei quilts, die ze zelf maakte. Neem eens een kijkje op haar blog! Haar moeder stuurde haar een verhaal. Ik noem het een oud Amerikaans verhaal. Ik vroeg aan Kristin of ik het over mocht nemen. En schreef mijn eigen versie.  De bovenste foto zijn van Kristin.  (dank je wel Kristin )

Ontmoedigd

Ik zit geknield in de grote zaal in afwachting van de ontmoeting met mijn Heer. Naast me zitten anderen. Sommige ken ik, anderen niet. En overal zijn engelen druk aan het werk. Ik kijk met brandende ogen naar mijn stapel quiltvierkanten. Een engel is ingespannen bezig de stukken aan elkaar te naaien om er zo een tapijt van te maken, dat mijn leven moest voorstellen. Ieder van ons heeft een eigen stapel quiltblokken. Ik huiver en schuifel ongemakkelijk heen en weer op mijn plek. Wat zien mijn vierkanten er haveloos en gerafeld uit. Ze horen bij een deel van mijn leven dat moeilijk was. Bij de uitdagingen en verleidingen waarmee ik geconfronteerd werd in het dagelijkse leven. En bij de ontberingen die ik doorstaan heb. Ik worstel even met de herinnering en kijk naar de stof in de handen van de engel. Om moedeloos van te worden. Wat een scheuren, wat een gaten. Stiekem kijk ik om me heen naar de anderen. Pijn stroomt door me heen. Moet je hen zien: zij hebben alleen maar enkele kleine gaatjes. Wat verdwaalde scheurtjes, die ze zelf al dichtgestopt hebben. Hun wandtapijten zitten vol rijke kleuren en heldere tinten en verbazingwekkende patronen. Ontmoedigd draai ik mijn hoofd naar mijn engel, die nog steeds bezig is om de rafelige vierkanten aan elkaar naaien. Tranen prikken in mijn ogen.



Bron

 

Mijn beurt om op te staan

Als alle engelen klaar zijn valt er een diepe stilte. De tijd is aangebroken om onze levenstapijten te laten zien, tegen het licht van de Waarheid en ze te tonen aan onze Schepper. Iedereen om me gaat alvast staan. Ik niet. Ik durf niet want ik zak bijna door de grond van schaamte. Ik heb geen mooie tapijt zoals zij. Ik was geen bezitter van aards fortuin in mijn leven. O ja, ik had lief en lachte veel. Maar ik kreeg later ook te maken met een hardnekkige ziekte die alles bedierf. Ik worstelde er mijn hele leven mee. Er waren tijden dat valse beschuldigingen me verlamden. Ik moest vaak opnieuw beginnen. Had moeite om te stoppen met zondigen en ik viel regelmatig voor verleidingen. Bijzonder: op de één of andere manier kreeg ik steeds weer de kracht om op te staan als ik gevallen was. En bracht de nachten door in gebed. Niet allemaal natuurlijk. En dan smeekte ik om hulp in mijn leven. Ik bracht al mijn zonden tot Jezus. Opnieuw en opnieuw. Het moeilijkst in mijn leven was de spot van anderen om me heen. Veroordelende blikken. Mijn engel knikt naar mij en spoort me zachtmoedig aan om op te staan. Jouw beurt. Ik raap mezelf op en sta voor mijn Schepper. Ik durf Hem niet aan te kijken. Met trillende armen houd ik mijn wandtapijt omhoog naar het Licht. Ik had het graag beter gedaan Heer. Ik had meer overgave willen hebben en mooiere kleuren in mijn leven. Meer dankbaarheid en…  Ik tuur met prikkende ogen naar de haveloze vierkanten van mijn levenstapijt. Naar al die gaten en scheuren en opnieuw springen de tranen in mijn ogen.

 

 

bron

 

Verwondering

Opeens hoor ik dat iedereen om me heen zijn adem inhoud. Ik kijk om me heen en zie dat iedereen vol verwondering naar mijn quilt staart. Waarom? Ik kijk ook en het eerste dat ik zie is Licht. Helder Licht stroomt door de gaten en scheuren en het creëert een beeld op mijn levenstapijt. Ik sta oog en oog met Christus. Zijn beeltenis in mijn tapijt? Ik zak door mijn knieën en Zijn ogen ontmoeten die van mij en met warmte zegt Hij: Elke keer dat je je leven aan Mij gaf, werd jouw leven Mijn leven. Jouw ontberingen werden mijn ontberingen. Jouw strijd werd Mijn strijd. Zie je het vele licht in het wandtapijt? Elke lichtsprankeling was het moment dat je een stap opzij deed. Je zonden beleed en jezelf verloochende. Je liet Mij liet werken in de chaos van jouw leven.

Each point of light in your life is when you stepped aside and let Me shine through,

until there was more of Me than there was of you."

 Ik leg mijn hand in die van Hem en volg Hem zonder één seconde te aarzelen.

 

***

Vraagjes

* Kan jij quilten?

* Heb jij een quilt?

* Is quilten echt iets Amerikaans/Canadees?