Blij, blij want ik ben ... cystevrij

Vandaag had ik mijn jaarlijkse controle bij de kaakchirurg in het Rijnstate ziekenhuis in Arnhem. Er werd gewoontegetrouw een 3-D scan gemaakt. Daarna wachtte ik in de wachtruimte, samen met mijn dochter die als steuntje-in-de-rug meeging. Toen we bij de chirurg waren bekeek hij samen met ons de 3-D beelden en tot mijn verwondering hoef ik niet meer terug te komen!

Geen nieuwe cyste in het kaakbot te zien. Geen oude restjes zelfs. Daarvoor in de plaats echt botweefsel (ze hebben tijdens de laatste operatie botgroei-stimulerend middel ingebracht) Na veel dokteren, na telkens nieuwe spanning rond uitslag van weefselonderzoek, na verschillende operaties werd ik zomaar naar huis gestuurd.

Ik hoefde geen nieuwe controle-afspraak meer te maken. Echt niet? Ook niet voor de zekerheid? Nee, echt niet. Maar ik mocht altijd terugkomen voor een scan als ik dacht dat ...

Op de terugweg gingen we naar de Posbank. We liepen een stukje. En we dronken thee in het Paviljoen De Posbank

Blij
Tussen de middag sloot ik mijn zoontje in de armen. Hij was vanmorgen bang dat ik zou moeten blijven. Dat gezicht van hem toen hij mij zag ... zo blij. Dank u wel God!

Pannenkoeken?
Zal ik een taart maken om het te vieren? Of zal ik pannenkoeken bakken straks? Dat vinden ze hier ook erg lekker.