25-03-2021

IK BEN EEN BEGINNER

Uit mijn dagboek

1 maart

Een klein stukje tuin deed ik. Een hoekje. Er groeide mos tussen de lavendel. Ook op sommige takjes groeide mos. Ik krabde het los. 

De oorzaak van mosgroei is primair dichtgeslagen grond en dus zuurstoftekort. Remedie: mos er helemaal uit halen en de grond diep prikken met een spitvork. Bron: mijn tuin

Tuinieren

Dichtgeslagen grond. Wat klinkt dat treurig. Is dat niet vaak het geval met het tuintje van mijn hart. Door chronisch zuurstofgebrek (zorgen) kan er langzaam maar zeker een korst om mijn leven groeien. Ik raakt buiten adem. 

 

🙏🏻 O God help ons, sla acht op onze smeekbeden. In de dag van mijn benauwdheid roepen U aan, want U verhoort ons.
 

Aarde loswoelen

De zon begon te schijnen. Warm voelde de aarde aan onder mijn handen. Ik woelde het mos nog verder weg tot het bijna verdwenen was. 

Tuinieren met God

18 maart

Lavendel is niet echt mooi in de vroege lente. Ik laat een takje door mijn vingers glijden."Wacht maar", fluister ik, "Jouw metamorfose komt er aan." Het smalle, grijsgroene blad zal prachten matchen bij de violetblauwe bloemen. Het zal heerlijk ruiken. Ik kan bijna niet wachten tot het zover is. Ik zal wachten. Ik zal uitzien en het mos weg blijven krabben.

God kan uit deze warrige struikjes zoiets moois tevoorschijn laten komen dat je er stil van wordt. Je verwacht het niet maar je ziet het onder je handen gebeuren. Mijn tuin spreekt een taal. Ik luister ernaar. Dat is het mooie van mijn tuintijd.

Tuinieren met God

25 maart

Ik sta voor het raam van mijn schrijfkamer en kijk naar mijn tuin. De lavendel ziet er nu niet meer zo winters uit maar krijgt mooi nieuw blad. In het achterliggende winterseizoen hebben de stille wortels alles tot zich genomen wat ze nodig hebben om NU te groeien en STRAKS volledig tot bloei te komen.

Dieper wortelen

Er is een tijd geweest dat ik door beproevingen bijna het gevoel hadden dat de groei stagneerde. Nu ik terugkijk waren juist dat de tijden van groei in de diepte. 


Yesterday the twig was brown and bare;
Today the glint of green is there
Tomorrow will be leaflets spare;
I know no thing so wondrous fair
No miracle so strangely rare.
I wonder what will next be there!
L. H. Bailey


Tuinieren met God

Tuinieren voor beginners

Wat tuinieren betreft: ik ben een beginner. Ik maak domme fouten. Maar één ding weet ik: de tuin geeft me telkens iets om naar uit te kijken. En het leert me dat wachten een zinvolle bezigheid is. Dat loopt dan weer parallel met mijn wachten op God.

🎧 In the garden

5 opmerkingen:

  1. Mooi zoals je dit verwoord in je tuin kun je je elke dag verwonderen over God s goedheid die alles laat grieien en bloeien

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Waiting is a meaningful activity. That is profound! I have been thinking recently of the times of waiting I have had in my life. All worth it. I have been thanking God for each of those days. At the time I may not have known what I was waiting for, or even if there was anything coming. But there was. Each quiet day, every moment of pause was repairing me, building me, changing me, something. I don't know all the reasons. But God is good.

    "In the past winter season, the silent roots have absorbed everything they need to grow NOW..."

    Amen. The silent roots. It is not for nothing. When we have quiet times and pauses and "not yet, not now, stay put" it is for Good. Our good. Others good.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Thank you so much Sandy. Your comment was so nice to read (and I learned from it)

      Verwijderen
  3. Anoniem4/13/2021

    Wat een mooi stukje. Ik heb dat gevoel ook vaak, dat ik stilsta, niet groei. Ik hoop dat wanneer ik op een dag terug kijk precies hetzelfde zie als jij nu.

    BeantwoordenVerwijderen

Ik ben heel blij met je reactie! Dank je wel.