22 december
Ik ben heel erg geschrokken vandaag.
Er viel een oude vrouw in de winkel. Ze lag naast haar rollator met haar nek in een rare knik tegen de stelling met groente en fruit. Ik hield haar hand vast, ondersteunde haar (en vergat heel even het virus). Ze was duizelig. Haar hoofd en nek deden pijn. Ze had het koud. Er kwam nog een andere vrouw en we bleven bij haar totdat de ambulance arriveerde.
Ik zie haar steeds voor me. Zo fragiel! Ze had tattoo met een rode roos op haar arm. Haar ogen waren heel blauw. Ze hadden de kleur van een saffier. En haar vingers waren heel erg koud. Ik hoop zo dat ze er goed doorheen gekomen is.
5 januari
Nu ik hier over schrijf herinner ik me dat ik haar niet uit mijn hoofd kreeg. Ik bleef aan haar denken. Aan oud worden. Aan eenzaamheid. Oud worden is helemaal niet leuk, dacht ik. Wat blijft er van je over? Ik werd er moedeloos van en het weer werkte ook al niet mee. Zo grauw.
Van dag tot dag vernieuwd
Maar God maakte later die dag korte metten met mijn sombere gedachtes. Ik las dit in mijn Bijbel en ik deel het hier op mijn blog want ik was er zo blij mee. En nog steeds.
Het veranderde mijn visie.
Wij verliezen de moed niet; integendeel, ook al vergaat onze uiterlijke mens, toch wordt de innerlijke mens van dag tot dag vernieuwd. Want onze lichte verdrukking, die van korte duur is, brengt in ons een alles overtreffend eeuwig gewicht van heerlijkheid teweeg. Wij houden onze ogen immers niet gericht op de dingen die men ziet, maar op de dingen die men niet ziet; want de dingen die men ziet, zijn tijdelijk, maar de dingen die men niet ziet, zijn eeuwig.
Groei tot het einde
John Owen zegt: "Dit is in onze ouderdom van grote troost. Hoe zwakker ons lichaam wordt, hoe groter de geestelijke vernieuwing is. Deze belofte geeft oudere gelovigen grote kracht. Echt geestelijk leven groeit en bloeit tot het einde. Ook wanneer gelovigen lichamelijke zwakheden, pijn en mogelijk cognitieve achteruitgang ondervinden, zal Hij voor hen blijven zorgen."
John Owen zegt: "Dit is in onze ouderdom van grote troost. Hoe zwakker ons lichaam wordt, hoe groter de geestelijke vernieuwing is. Deze belofte geeft oudere gelovigen grote kracht. Echt geestelijk leven groeit en bloeit tot het einde. Ook wanneer gelovigen lichamelijke zwakheden, pijn en mogelijk cognitieve achteruitgang ondervinden, zal Hij voor hen blijven zorgen."
Het pad van rechtvaardigen is als een schijnend licht, dat gaandeweg helderder gaat schijnen tot het volledig dag is geworden. Spreuken 4:8 👉 uitleg
Tekst uit dagboek
Gisteren dacht ik daar weer aan terug, door tekst die aan de beurt was in uit mijn dagboek De vreugde van mijn hart. Daar bemoedigt Paulus de gelovigen door te zeggen:
Ik vertrouw erop dat Hij Die in u een goed werk begonnen is, dat voltooien zal tot op de dag van Jezus Christus.
Deze belofte is als een helder schijnend licht voor alle grauwe dagen. Ik prijs mijn God ervoor. Wij zijn niet alleen want God is voor altijd met ons. Hij zal niet loslaten wat Zijn hand begon 👆
🎧 We are not alone
📖 Ik zal met je zijn
Ik denk dat God ons de nood van anderen laat zien, zodat we inderdaad onze gedachten op andere dingen kunnen richten, dat is de bedoeling :) (maar dat is mijn gedachte hoor). Ik las vanochtend in mijn Bijbel Psalm 112... how joyful are those who fear the Lord!
BeantwoordenVerwijderenMarja, dank je wel voor je reactie. Jouw gedachte is heel bruikbaar voor mij :) Ik las psalm 1o0. Dat past mooi bij jouw psalm. WIJ DIE GOD TOEBEHOREN, MOETEN MENSEN VAN VREUGDE ZIJN (100:1-2)."Juich met vreugde voor de Heer." Niet omdat het moet maar omdat we zoveel redenen hebben om Hem te prijzen en te danken 🙌
VerwijderenBij het ouder worden nemen je mogelijkheden vaak af, terwijl je beperkingen toenemen. Je moet steeds meer het heden loslaten. De pijnlijke herinneringen uit het verleden komen steeds vaker naar boven. Je blog doet me denken aan het gedicht ‘The Touch of the Master’s Hand’ van Myra Brooks-Welch. Ik schreef er eens een blog over: http://rondegraaff.blogspot.com/2012/12/als-een-instrument-in-de-hand-van-de.html
BeantwoordenVerwijderenBedankt Ron. Ik heb je blog gelezen. Ontroerend. Vooral dit: "De waarde van je oude leven is nog maar gering. Totdat... Totdat de Meester komt en je leven in Zijn hand neemt. Dan maakt het niet uit of je oud bent en beschadigd. Zijn zachte aanraking brengt de melodie terug in je leven. Hij tilt je op omdat je kostbaar bent voor Hem."
VerwijderenBedankt voor de link.
Wat mooi dat God je zo bemoedigend toesprak door Zijn Woord. Mij doet je Blog goed want ik ken de gedachten. Ik was al jong niet gezond en nu ik ouder word komen er kwalen bij. Het heeft mij op God terug geworpen.
BeantwoordenVerwijderenMooi stukje. Hopelijk blijft de ouderdom nog even op zich wachten, maar God is er bij.
BeantwoordenVerwijderenMijn laatste blog ging ook deels over ouder worden: https://hoeikdebijbellees.blogspot.com/2020/12/gelukkig-nieuwjaar.html
Mogelijk heb je die al gelezen.
Dankjewel voor de tekst. Past toevallig precies in mijn vraagstuk.
BeantwoordenVerwijderenOver de tekst die je noemt, Aritha, overde uiterlijke en innerlijke mens, heb ik ooit een gedichtje geschreven.
BeantwoordenVerwijderenHoe ouder ik word
hoe meer
mijn uiterlijke mens vergaat.
Rimpels worden zichtbaar;
ik zit niet meer zo strak in mijn vel
en in mijn haar loopt menig zilverdraad.
Maar …
Mijn innerlijke mens
wordt vernieuwd,
van dag tot dag.
Hoe meer ik leef vanuit Hem,
hoe meer ik
in Zijn kracht vermag.
Zo wordt een andere schoonheid zichtbaar,
een schoonheid van binnenuit.
Zo wordt met het ouder worden
een nieuwe periode ingeluid.
Blessings!
mooie belofte. God is goed.
BeantwoordenVerwijderenIk ben soms bang dat ik pas gezond zal worden wanneer ik al oud ben. De gedachte alleen al dat ik niet echt van m'n 'jonge' jaren mag en kan genieten... Maar wanneer ik eraan herinnerd word dat idd ons binnenste er het allermeest toe doet geeft dat wel echt troost.
BeantwoordenVerwijderen