HET VERHAAL VAN MIJN ZONNEBLOEM

Een van mijn zonnebloemen groeide op een onmogelijke plek. Er was bijna geen ruimte om groot te worden en een dikke steel zou de plant zeker niet kunnen ontwikkelen. Maar ik verzorgde mijn zonnebloem met veel liefde en gaf haar zelfs één keer per week een dosis speciale vloeibare voeding. 

Bloei?

Ik hoopte op één ding.

Dat ik haar tot bloei zou brengen.

Ze groeide en groeide op haar dunne steel. Ik had zo’n plezier in dit proces. 

Knak in haar steel

Maar tijdens een zomerstorm kreeg ze een knak in haar steel, ook al had ik haar uit voorzorg vastgebonden aan de regenpijp. Zorgzaam plakte ik een pleister rond haar kneuzing. Zou ze het halen? Yes! Ze groeide door. 

Nog een knak in haar steel

Tot ik op een morgen buiten kwam en ontdekte dat ze een tweede knak in haar steel had gekregen. Nu liet ze treurig haar kop hangen. Ik plakte weer een strakke pleister rondom haar steel en kneep wat bladeren weg, zodat alle voeding naar de bloem zou gaan. 

Genoeg

De volgende dag stond ze iets rechterop maar daarna was het echt met haar gedaan. Ik pakte een mes en sneed haar van de steel. Het was tijd om haar naar binnen te halen. Het was genoeg was geweest.

Wat een feest om haar in huis te hebben. Ze stond wekenlang in een vaas te stralen op de vensterbank en ik heb diverse foto's gemaakt (eerste foto bovenaan bijvoorbeeld).

Beetje mijn verhaal

Ik weet ook niet precies wat ik met dit verhaal wil zeggen. Het is gewoon een verhaal. Misschien een beetje mijn verhaal. Twee keer een knak in mijn steel. Mijn 'kop' laten hangen, moe van alles, bijna verslagen. Maar gelukkig is mijn God is een betere Heelmeester dan ik tuinvrouw ben. 

Hoofd omhoog ( en m'n hart naar boven)

Dankzij Hem hef ik telkens mijn hoofd omhoog. Jij ook?

Is jouw ziel vanmorgen dorstig? Verlang je naar de levende God? Ben je de blijdschap in het geloven verloren? Wees je dan bewust van het feit dat je even dor bent als uitgedroogde grond. Je brengt de vruchten die God terecht van jou verwacht, niet voort. Je bent in de kerk en in de wereld niet zo nuttig als je hart het zou willen. Maar dan is juist dit een belofte die jij nodig hebt: ‘Ik zal water gieten op het dorstige en stromen op het droge.’ Je zult de genade ontvangen die je nodig hebt. Zij zal helemaal aan je behoeften voldoen. Water verfrist de dorstige; je zult verfrist worden en je verlangens zullen vervuld worden. Water brengt het slapende plantenleven weer tot leven. Jouw leven zal opgewekt worden door nieuwe genade. Water laat de knoppen zwellen en de vruchten rijpen; je zult de genade ontvangen die je vruchtbaar maakt. Elke volmaakte gave van Gods genade zul je ten volle genieten. Al de schatten van de Goddelijke genade zul je in overvloed ontvangen. Je zult er als het ware mee overstroomd worden. Zoals de weilanden soms overstroomd worden door de rivieren en de velden in vijvers veranderen, zo zal het ook met jou zijn. Het dorstige land zal worden tot waterbronnen! Want Ik zal water gieten op het dorstige en stromen op het droge. C.H. Spurgeon

Mijn zonnebloem is nu uitgebloeid.

Nieuw leven (wachten op)
Ik droog haar en in het lenteseizoen wil ik alle zonnebloempitjes uit haar kop in de grond stoppen. Eens kijken wat er omhoog komt. Ik ga voor nog meer zonnebloemplezier!

🌻 Andere zonnebloemberichten

🎧 Laat alles los