11-10-2012

Niet één kind hetzelfde en trots op mijn zoon

Niet hetzelfde
Niet één  kind is hetzelfde. Die van de buren zijn anders dan die van jou ( als je kinderen hebt hè ). Het kan zijn dat er onderling ook heel veel verschil is. In karakters maar ook in andere dingen. Herken je dat?

plaatje pinterest

Trots op mijn zoon
Onze jongste zoon is ruim acht jaar. Vandaag haalde hij zijn zwem-diploma. De andere kinderen in ons gezin haalden in veel kortere tijd hun zwemdiploma. Hij niet. Hij deed er bijna twee jaar over gedaan, omdat hij last heeft van slappe spieren en hypermobiliteit. Ik stond versteld van zijn doorzettingsvermogen! Vanochtend in de vroegte, haalde hij zijn A-diploma dankzij de geduldige coach/begeleider, waarvan hij bijna individueel les kreeg.


Aanvaarding
Vergelijken helpt niets. Je wordt er gek van als je daarmee door gaat. Ik doe het af en toe best wel eens. Maar er is een andere weg. Die van overgave. Of aanvaarding.
Mijn zoon kan niet fietsen. Hoewel al zijn vriendjes allemaal kunnen fietsen, aanvaardt hij zichzelf zoals hij is (op dit moment). Ik leer het unieke van mijn zoon te zien. Ik geniet van zijn grote kalmte, fantasie en rotsvaste vertouwen in God. Vandaag ... ben ik vooral heel trots op hem. Dat wil ik met jullie delen.

Wat maakt jou uniek?
Als je een kind hebt, wat maakt jou kind uniek?
Hoe is bij jou de balans tussen vergelijken en aanvaarding?

20 opmerkingen:

  1. Aanvaardt hij zich zoals hij is...
    Heerlijk om dat te kunnen.
    Zelfs met mijn 40 jaren heb ik daar nog grote moeite mee.
    Je hebt gelijk dat komt ook door dat eeuwige vergelijken.
    En waarmee eigenlijk?
    Vaak met een beeld dat je van een ander hebt en soms helemaal niet klopt.
    Heerlijk dat je vandaag zo trots bent op je zoon!
    Dat maakt deze dag tot één met een gouden rand!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Gefeliciteerd met je zoon's diploma en zijn doorzettingsvermogen!!!
    Wat mij uniek maakt? geen idee...
    Laatst hoorde ik de uitspraak: je bent uniek, maar ja, da's niet zo bijzonder...
    Dat zijn we immers allemaal? Heel bijzonder dus!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Je maakt heel duidelijk in dit blogje dat aanvaarding en overgave de nodige tijd kost, zo mooi omschreven.
    Ikzelf heb moeite met dingen van mezelf, temeer omdat ik het gevoel heb te falen als goede huisvrouw en ook als moeder maak ik fouten...
    Juist ook omdat dat wel mijn levenstaken zijn, kan me dat best ontmoedigen. Ik schreef er zelf pas over. Maar ik probeer ook mezelf te accepteren en weet bij Wie ik altijd terecht kan om Raad....

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Oh ja, en tussen onze kinderen zijn ook grote verschillen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Vandaag twitterde ik: 'Vandaag voel ik mij ineens zo vreselijk normaal, wat op zichzelf genomen, toch wel weer bijzonder schijnt te zijn.'
    En nu lees ik dit ... Toch wel bijzonder weer!
    Het schijnt dat er veel mensen rondlopen die moeite hebben met hun eigen zelfbeeld, en ik heb de indruk dat dat meestal om vrouwen gaat. Of zouden zij het eerlijk toe durven geven, en overschreeuwen mannen zichzelf veel meer?
    Als God ons koesteren wil, wie zijn wij dan om onszelf nooit 'goed genoeg' te vinden?
    De samenvatting van de wet, in het gebod van de liefde, zegt zelfs met zoveel woorden, dat we de ander lief moeten/mogen hebben als onszelf(!). Zelfaanvaarding dus.
    En toch, ik weet, zeggen is niet genoeg, weten is niet voldoende. Er kunnen zoveel blokkades zijn, muren, beschadigingen, slechte ervaringen, vroegere opvoeding, eenzijdige nadruk op de zonde in de prediking.
    Laten we bidden tot de God van liefde, om genoeg liefde voor onszelf. Niet te veel, maar zeker ook niet te weinig ...! En dan ook elkaar accepteren, overal, waar dan ook.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Anoniem10/11/2012

    Oohh, super!! Gefeliciteerd!

    (Lijkt mij een UITSTEKENDE reden om de bananencake te proberen. Doen hoor!)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Met recht trots! Hier een dametje die het voor haar achtste ook echt niet gaat redden, dat zwemmen. Hoe ik bezig ben met aanvaarding heb je wel gelezen :) Er zijn momentjes dat ik daar weer ff tegenaan loop, maar uiteindelijk weet ik: God is goed!
    We mogen trots op onze kinderen zijn, al loopt hun ontwikkeling misschien anders dan die van andere kinderen. Vaak zijn het juist dan echte doorzetters die heel wat bereiken! Ze hebben ook zoveel mooie eigenschappen. En onderlinge verschillen tussen mijn kinderen herken ik ook heel duidelijk... Mooi he, al die unieke karaktertjes (die toch een mix zijn van papa en mama :)).

    BeantwoordenVerwijderen
  8. hoi jedidja,
    ieder kind is goed zoals het is! en daarom heb je ze lief
    groetjes sarina

    BeantwoordenVerwijderen
  9. I think we often learn from our children. It is wonderful that your son is perservering! It makes a mother's heart sing when she sees her child overcome an obstacle! I too have been guilty of comparing my 3 daughters to one another! They are alike in many ways, but it is their differences that make them individuals. Just like we are to God.
    I think I am different than most, since I have never fit in anywhere very easily...this has always been a struggle for me!
    ~God Bless you, my friend~ Lisa

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Een mooie blog met veel liefde. Vaak doen juist kinderen je zien hoe het zit, he in het leven met God. Ontroerend!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Everyone is unique but sometimes we forget it. Thank you, Jedidja!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Geweldige prestatie hoor! En ik weet precies wat je doormaakt. Ik was ook zon glimmende moeder. De trots spatte ervan af.

    Uniek, uniek! De combi van uiterlijk en innerlijk. Vergelijk het met de veelkleurigheid van een mozaïek. En dat heeft notabene elk mens. Hoe mooi moet Gods koninkrijk er dan wel niet uitzien?!!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Cheering for you son......that's so awesome that he perservered and you for being such a great mom.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Een prachtige presentatie van je zoon, en inderdaad je mag zeker trots zijn. Vergelijken heeft inderdaad geen zin, dat deed ik vroeger wel veel. Me zelf vergelijken met mijn leeftijd genootjes, ik was ziek zij niet. Daardoor hele andere interesses en leefwijzen. Maar ik ben heel blij dat ik nu zo ben, moet er ni aan denken anders te zijn :)

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Mooie blog hoor! Gefeliciteerd met deze persoonlijke overwinning van je zoon, je mag met recht trots op hem zijn.
    Aanvaarding van je kind is heel belangrijk, maar menselijk gezien soms best wel eens moeilijk.
    Daarom mogen we altijd naar onze grote en fantastische God kijken om te zien hoe Hij ons aanvaard.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Gefeliciteerd zeg! Wat fijn dat hij het diploma heeft gehaald.
    Ik heb vijf kinderen en ze zijn allemaal heel verschillend.

    Huisvlijt

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Congratulations to your son! What a wonderful accomplishment. I never learned to swim so I always admire those that can. My youngest son has autism and things were much more difficult for him than for his older brother. I've learned so much from him about perseverance and optimism. What a blessing these children are!

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Sorry Jedidja, made a typing error.

    Well done young man! I am sure Jedidja that your son has many things in him in which he excels. We are all different with different abilities and qualities, and how lovely That God has made us that way.

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Weer een mijlpaaltje bereikt.
    Zullen er nog wel meer volgen!

    BeantwoordenVerwijderen

Ik ben heel blij met je reactie! Dank je wel.