Er viel weinig te vieren
Er waren de afgelopen jaren dingen om verdrietig en bezorgd over te zijn. Er viel zo weinig te vieren. Mijn man en ik probeerden ons gezin door een donkere periode heen te leiden.
Geen woorden voor
Deze week is het een jaar geleden dat ons kind opgenomen werd in een gesloten afdeling, ver van huis. De jaren die daaraan vooraf gingen waren verwarrend voor me en heel erg moeilijk. Te zien dat je lieve, dromerige, creatieve zoon zichzelf kwijtraakte. Ik heb er geen woorden voor. Als ik nu blije dingen doe met de kinderen, is het om elkaar weer te vinden, om te laten zien dat er het zo anders kan dan het gegaan is. En dat ik van hen houd. Maar dat voelt niet als spetterende, onbezorgde blijdschap.
Celebrate You
Ik vond deze week veel moois in wat Denise schreef in Celebrate You. Ik deel het in mijn eigen woorden hieronder.
God is een specialist
Hoe kan ik mezelf veranderen? Ik weet het niet. Ik kan het niet. Ik voel me van binnen verdrietig. Gelukkig is God er, mijn Helper. Hij is een specialist in het omkeren van een rouwklacht in vreugdezang. Daar troostte iemand me meer:
Wie met tranen zaaien, zullen met gejuich maaien. Wie het zaad draagt en dat zaait, gaat al wenend zijn weg; maar hij zal zeker terugkomen met gejuich, en zijn schoven dragen (Psalm 125:5-6)
Celebrate You
Ik vond deze week veel moois in wat Denise schreef in Celebrate You. Ik deel het in mijn eigen woorden hieronder.
Ik denk dat velen onder ons negatieve gedachten hebben over wie ze zijn. Of over wat ze gedaan hebben. Daarmee vertroebelen ze het beeld van zichzelf. Het houdt hen terug om te zijn wie ze mogen zijn. Verstop jij je in de schaduw? Durf je niet uit je comfortzone te stappen? We zijn kostbaar in Zijn ogen (dat raakte me).
Leer me om weer blij te zijn, Heer
Daar denk ik over na. Zou het niet geweldig zijn om opnieuw waardering te krijgen voor al het moois in het alledaagse leven? Ik ga aan mijn God vragen of Hij me wil leren om weer blij te zijn. Hij kan mijn rouwfloers wegnemen. Hij kan mijn oudste zoon terugbrengen. O God, ik wilde hem onder mijn moedervleugels houden maar moest hem loslaten.
Daar denk ik over na. Zou het niet geweldig zijn om opnieuw waardering te krijgen voor al het moois in het alledaagse leven? Ik ga aan mijn God vragen of Hij me wil leren om weer blij te zijn. Hij kan mijn rouwfloers wegnemen. Hij kan mijn oudste zoon terugbrengen. O God, ik wilde hem onder mijn moedervleugels houden maar moest hem loslaten.
Het stal mijn vreugde.
Hoe nu verder?
 Ik kies voor een glimlach
Ik begin met iets kleins. Ik kies voor een glimlach. Als ik om me heen kijk hier in huis en leven is er veel om blij van te worden. Alleen al het feit dat er van me gehouden wordt door mijn man en kinderen! Er is vast meer. Ik ga op zoek.
Gods glimlach
Wie weet vraagt mijn zoontje op een dag: Mama, waarom kijk je niet zo bezorgd als vroeger?' Dan zal ik zeggen: "Omdat ik Gods glimlach heb gezien!"
"Gods glimlach?" vraagt hij dan verbaasd.
"Ja, ik zie Zijn glimlach in jouw groene ogen, in de zon die op de herfstbladeren schijnt, in Zijn liefde voor mij, dat Hij me nooit loslaat, dat ik op weg naar Huis ben en dat...
|
Oh, dat zou ik ook niet fijn vinden om te horen van mijn kinderen. Ik hoop net als jij dat ze me vrolijk herinneren.
BeantwoordenVerwijderenIn antwoord op je vraag: vanochtend zag ik Gods glimlach in de stralende zon die scheen over het bospad waarop ik rende.
Huisvlijt
Wat jij nu zegt, is herkenbaar, alleen een totaal andere situatie. Tel uw zegeningen, tel ze elke dag. Dat is een regel uit een lied wat me dan altijd te binnen schiet. Want Gods genade is zo groot!! Inderdaad, wat je zegt, kijk om je heen, dan is er zoveel om blij over te mogen zijn!!!
BeantwoordenVerwijderenBeautifully written; love it Jedidja!
BeantwoordenVerwijderenGod not only wants us to smile, he’s smiling at us! :) Even though as mothers and wives we have our daily worries, I am quite sure that you will well be remembered as a loving, kind, joyful, and gentle woman by your family and friends; your writing says it all!
Thank you for this beautiful post...
Blessings and smiles! :)
Denise
No one is perfect, and though it's a goal to strive to be happy all of the time, sometimes, this is not possible. With children, I think it's better to show your true emotions with them instead of trying to hide - even if the emotions are not so wonderful. Sometimes, life hurts and is not always happy, and I think children need to learn this early.
BeantwoordenVerwijderenOf course, we should always strive to have joy in our lives and be thankful for what the Lord has given us, even if it's a small thing. I think it's the contentment issue that gets us into trouble sometimes, as we tend to compare our lives with someone else's. This is not good.
Wat een herkenbare blog. Zingen helpt ook. Ook al voel je je negatief, als je gaat zingen kom je er vaak toch echt 'even' bovenop! Kijk maar naar ps 130, hoe het begint en eindigt.
BeantwoordenVerwijderenWat Aline zegt, wil ik onderstrepen.
BeantwoordenVerwijderenEn wat je zelf al zegt: een glimlach.
Anderzijds moet je ook niet met een fake-glimlach gaan lopen, want daar prikken kinderen wel doorheen.
Veel sterkte met alles joh!
ja wat moet ik hier op zeggen,heel herkenbaar,veel sterkte hoor
BeantwoordenVerwijderenMay He give you lots of smiles today:)
BeantwoordenVerwijderenWat een aangrijpend stukje! Ik hoop dat het voor je gaat lukken om ondanks alles te genieten van de kleine dingen, van je kind dat zo lekker kan knuffelen enz. Valt niet altijd mee, ik weet het, maar toch, je hoeft het niet alleen te doen, er is Iemand die je ziet!
BeantwoordenVerwijderenHello Jedidja! Sometimes it is difficult to find joy in life. I always try to compartmentalize my worries. Yes, this saddens/worries me, but it doesn't keep me from enjoy the children laughing, the beautiful weather, or the pup's tail wagging. I always think of the serenity prayer:
BeantwoordenVerwijderenLord grant me the serenity to accept the things I cannot change; courage to change the things I can; and the wisdom to know the difference. Amen.
God is with us in our pain. Praying for you today.
BeantwoordenVerwijderenwandelen onder de open hemel en vrij met God praten, dan voel ik Zijn aanwezigheid, daarin zie ik Zijn glimlach!
BeantwoordenVerwijderenMooi geschreven, en tover die glimlach maar op je gezicht.
BeantwoordenVerwijderenWist je dat kinderen zich in 99% van de gevallen alleen maar de mooie en leuke dingen herinneren en aan terugdenken.
Een uitspraak die mij iedere keer weer een glimlach op het gezicht tovert is die van onze kinderarts zo'n 14 jaar geleden:
"Je hoeft geen perfecte moeder te zijn, wist je dat een goed-genoeg-moeder een kind al gelukkig maakt?"
De liefde voor God en je kinderen die in al je stukjes uitstraalt, samen met het goed-genoeg-moeder die je bent, is al meer dan vele ouders zijn, en iets wat vele kinderen zouden wensen.
Vanmorgen las ik een mooie uitspraak die ik op Twitter heb gezet en waarin ik Gods glimlach zie. Ik wil je er mee bemoedigen Jedidja. Wat een moeilijke periode moet dat voor jullie zijn.
BeantwoordenVerwijderen'Gods goedheid is zichtbaar in Zijn schepping. Ze schijnt in elke zonnestraal, glinstert in elke dauwdruppel en lacht ons toe in elke bloem!'
(((big hugs))) from me to you!
BeantwoordenVerwijderenhoi jedidja,
BeantwoordenVerwijderenik denk soms weleens dat je juist in moeilijke periodes vol zorgen alle andere dingen dubbel en dwars waardeerd. Dat je dan juist echt je zegeningen telt omdat je die dan dubbel zo hard nodig hebt.
groetjes sarina
prachtig post as always...and so real...we proberen altijd vrolijk te zijn wanneer onze kinderen bij zijn maar lukt niet altijd..door bezorgheid..maar ons hart houdt vast aan de levende God...die ons helpt om door moeilijke tijden door heen te komen...ik vraag me soms af...als ik God niet had in me leven waar zou ik nu zijn ? thank you jesus..
BeantwoordenVerwijderenBijzondere blog. Ben er stil van.... ook al is er ook herkenning. Wat mij altijd bemoedigt is het lied 'God will make a way...'
BeantwoordenVerwijderenMaria
Je kinderen. Je grootste geluk en je diepste verdriet. Als het niet goed gaat en je de moed kunt houden, petje af. Bemoedigt worden op welke manier dan ook. Goed om bemoediging in kleine dingen te kunnen vinden. Sterkte.
BeantwoordenVerwijderenJe blog zette me aan het denken over mijn gezichtsuitdrukking... Mijn man zegt wel vaker: "Wat frons je toch?" Misschien is er wel iets van zorg, ergernis, onrust of stress op te lezen... Iets om mee te werken, om het aan te pakken!
BeantwoordenVerwijderenIk wens je Gods glimlach toe, Jedidja!
Als mijn tranen weer opgedroogd zijn, mail ik je...
BeantwoordenVerwijderenJe blog opnieuw gelezen. Opnieuw kwam het in alle heftigheid binnen. Zo herkenbaar, zoveel paralellen. Vandaag lazen we opnieuw die woorden van de Heere Jezus: Komt allen tot Mij, gij die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven! De belangrijkste les die we leerden met onze dochter is om niet terug te zien op wat geweest is of hoe het had moeten zijn. Maar vooruitzien naar Hem, ook als we Hem niet zien of ervaren. Voor haar, voor onszelf. Dankjewel voor het opnieuw delen op FB!
BeantwoordenVerwijderen