Hoe overleven we dit?
Op de dag dat mijn man en ik trouwden wisten we niet wat het leven voor ons in petto had. We hadden er geen benul van dat we op een dag onze zoon naar een psychiatrische instelling zouden brengen en dat ons gezinsleven maar om één ding zou draaien: hoe overleven we dit.Realiteit
Juist omdat ik ervaren heb hoe een kind kan ontsporen in de puberteit ben ik onrustig. Ik kijk naar mijn dochter en ben vol zorg. Hoe zal het gaan op haar nieuwe school? Krijgt ze goede vriendinnen. Zal ze nee zeggen tegen drugs en alcohol? Heeft ze genoeg eigenwaarde?Het leven lijkt op een tuin vol onkruid. Waar is mijn droom? Waar is mijn stabiele gezin, met kinderen om mee te pronken. De realiteit is anders.
Is hier eigenlijk wel een pad?
Ik pieker me suf.Totdat ik in een boekje lees over een reiziger, die vermoeid achter zijn gids aan sukkelde. Hij vroeg moedeloos: "Waar zijn we eigenlijk? Weet je wel waar je me mee naar toe neemt? Is hier eigenlijk wel een pad?" De ervaren gids stopte. Draaide zich om en antwoordde: "Ik ben de weg." Max Lucado zegt het kernachtig: Stellen wij niet dezelfde vragen aan God. 'Waar neemt u me mee naartoe? Hoe kom ik hier weer uit?' Net als die gids geeft God ons niet altijd een concreet antwoord. In plaats daarvan geeft Jezus ons iets wat veel meer waarde heeft. Hij geeft Zichzelf. Hij geeft ons hoop door te zeggen:
Ik voel ik me rustiger. Niet meer focussen op mijn tuin vol onkruid, kuilen en verdriet. Ik volg Hem. Ik houdt hem in het oog. Hij geeft me voor dit schooljaar nieuwe kracht en zal iedere dag heel dichtbij me zijn.
Vrees niet, want Ik ben met u; zie niet angstig rond, want Ik ben jouw God. Ik sterk je, ook help Ik je, ook ondersteun Ik je met mijn heilrijke rechterhand.
Wat mooi dat je zoon thuis was en dat het goed ging.
BeantwoordenVerwijderenIk wens en bid dat jouw dochter helemaal tot haar recht mag komen.
Hoop dat je vertrouwen mag groeien na alles wat je hebt meegemaakt.
Liefs, Dieneke
Ja, iedereen vergeet dat regelmatig. Wat heerlijk dat je elke keer weer op God terug geworpen wordt! Mooie blog, ook heel bemoedigend voor de lezers. Dank je wel!
BeantwoordenVerwijderenFijn dat je er zo weer bij stil werd gezet... God weet de weg en Hij gaat je voor! Sterkte.
BeantwoordenVerwijderenOp de een of andere manier ben ik mijn berichtje kwijt en ben ik maar opnieuw begonnen! Is het niet zo dat het heel menselijk is om deze vragen te hebben. Zeker omdat je weten welke wegen er allemaal zijn. Heerlijk en wat een geruststelling om Leidsman te hebben!
BeantwoordenVerwijderenI'm so sorry about your son. I have a loved one in a similar situation. I would like to hear more of the story someday if you ever feel like writing about it.
BeantwoordenVerwijderenGlad it went well for your son! yes, I find that holding onto God's promises and His word is crucial to walking this life well:)
BeantwoordenVerwijderenI'm so sorry about the situation with your son Jedidja. But you seem to have a very healthy attitude. We all have crosses to bear in life, but isn't it good to know that He is there with us?
BeantwoordenVerwijderenPijn en onmacht bij het achter moeten laten van onze jongste dochter in een gesloten setting ivm psychiatrische/verstand.beperking. Dagje naar huis: blij als het goed gaat. Emoties die op momenten het zicht op de weg ontnemen en overleven tot levenskunst verheffen. Wat een herkenning en bemoediging! Dank je!
BeantwoordenVerwijderenAls je nog zo klein en onbevangen zijn heb je er geen vermoeden van dat het eens misschien heel anders kan zijn.
BeantwoordenVerwijderenZo begrijpelijk dat je het soms even niet meer ziet. Wat groot dat God je dan Zelf weer leidt en je ogen op Hem richt.
Heel veel sterkte joh!
Fijn dat je hebt mogen genieten van de aanwezigheid van je zoon. Het is heel begrijpelijk dat je momenten van piekeren en angst hebt. Gelukkig weet God waar we doorheen gaan, zelfs al voordat we er doorheen gaan.
BeantwoordenVerwijderenHij weet wat je nodig hebt en Hij spreekt op verschillende manieren tot jou. Nu middels het aangehaalde boekje. Hoe groot is Hij? Is toch geweldig dat Hij laat merken dat Hij de weg is?
Breng al je zorgen bij Hem en Hij zal je rust geven.
Wat een ontroerend stukje heb je geschreven! Fijn dat het goed ging toen je zoon even thuis was. Ik wens je veel sterkte en kracht toe!
BeantwoordenVerwijderenThankful that you had this time to spend with him Jedidja. You have such a faithful and trusting heart, and you have survived one of the hardest situations a parent could face! God DOES have bigger plans for us! :)
BeantwoordenVerwijderenBlessings my friend,
Denise
Wat moet dat elke keer weer moeilijk voor jullie zijn Jedidja. Ook voor je zoon zelf.
BeantwoordenVerwijderenHeel veel zegen toegewenst voor de komende tijd.
So happy to hear you had a good time with your son! I'd been wondering how he was doing. You reminded me of a book I read years ago, Tapestry, by Edith Shaffer. If you look at the under side of a tapestry you see lots of threads all messed but when you look at the top you see the beauty of it. In our lives we see chaos but God is making something beautiful & someday we'll see the whole beautiful picture.
BeantwoordenVerwijderenBedankt viir deze bemoediging!
BeantwoordenVerwijderenHi Jedidja :)
BeantwoordenVerwijderenI hope that life will improve for your son every day even though he is at the psychiatic institution. With our God nothing is impossible.
Stay encouraged,
Deanna
Praying for your son as he works through his issues and for his sweet mama as her heart breaks for him.
BeantwoordenVerwijderenBeste Jedidja,
BeantwoordenVerwijderenWat dapper dat je dit met ons wilde delen. En wat een moeilijke situatie voor jullie. Heel veel sterkte gewenst. Ik hoop voor jullie zoon dat de behandelingen aan mogen slaan. Soms moet je zomaar stil gezet worden.Zo las ik vorige week op vakantie het volgende op een bordje in zwitserland: Gestern ist Vergangenheit, Morgen ist ein Geimnis, Heute ist ein Geschenk.
Geniet van de dag door God gegeven!
I know you were so happy to get to spend time with our son...and your daughter is going to be okay 'cause God will hold her hand every step of the way. You are so precious to me and I'm so thankful to know you thru the blogging world!!! HOPE your day is blessed!!!
BeantwoordenVerwijderenik heb de keuze voor jesus 14 jaar geleden gedaan misschien meer...en wou alles goed maken..heb altijd van me zoon gehouden heel veel toch zat ik met allerlei vragen...toch is hij zijn eigen leven gaan leiden...huub en ik kunnen alleen bidden...hij werk ga naar school doet het goed..maar hij heeft jesus...en dat zal komen..het enige wat ik kan doen is het voor leven meer kunnen we niet doen ...en wat mensen kunnen zeggen geeft niet..God weet..jesus aannemen en voor hem leven is een persoonlijke keus..die we niet kunnen blijven onze kinderen dwingen..is niet juist..je doet al genoeg..god hou van je..en zal het doen...ik kan zoveel getuigen..over zijn goedheid in mijn leven...blessings jedidja
BeantwoordenVerwijderenWat indrukwekkend. Met een aantal pubers in huis, is het mijn ergste nachtmerrie wat je omschrijft.
BeantwoordenVerwijderenWat een bemoediging! Dank je voor het delen. In gebed verbonden.
Dank je wel! Ook wij gaan een roerige tijd tegemoet met een tiener met autisme en ik zie daar erg tegenop. Probeer mijn angsten ook steeds bij Hem te brengen en los te laten, maar dat valt niet altijd mee!
BeantwoordenVerwijderenWat een bijzonder blog, en wat knap dat je je zo kwetsbaar opstelt, daar heb ik bewondering voor. Fijn ook om te lezen dat God je liet zien dat Hij de Weg is. Ooit komt het goed en vind ook jij de plaats waar je echt thuis mag zijn. Sterkte met volhouden en liefhebben, je doet het goed!
BeantwoordenVerwijderenlieve dame, ik zit met tranen in de ogen dit te lezen heb net tegen mijn zoontje van bijna tien met luiden stem gezegd dat ik moet wenen als ie zo tegen mij praat en zegt dat ik een trut ben en niet van hem hou , ik weet het soms allemaal niet meer ons gezin is soms net een bom met een puber een man met ass en een zoontje met ass en boze buien het is niet oke dat ik soms blij dat ik naar bed mag ik loop te vaak op eieren ,ik zit te beven achter mijn PC terwijl ik dit schrijf ben zo verdrietig hij kan zo lief zijn maar ik ben soms zo bang voor de toekomst en mijn man kan en wil er niet over praten en gaat er soms helemaal verkeerd mee om wat vaak olie op het vuur is begin september mogen we naar de kinderpysciater en ik zal thuisbegeleiding vragen want ik ben op !! lieve groet en dikke knuffel Jezebelle
BeantwoordenVerwijderenIt's good you had a visit with your son and that it went well.
BeantwoordenVerwijderenYes, God is always with us and He is in control ~ we can always draw our strength from Him.
Blessings to you,
Anne♥
I am glad you had a good visit. This post ministered to me in a great way. I have some personal issues I am dealing with and thank you for sharing your heart. I like that quote..."It's only a bend."
BeantwoordenVerwijderenHello friend, I also have a son with mental problems. I will pray for yours and mine. It is very sad, for them as well. My heart continually grieves for mine, and I am sure you are the same with yours.
BeantwoordenVerwijderenMuch love and a hug sent. xxx