WAAR RUIK JE NAAR?

Vanmorgen zat ik aan mijn eigen tafeltje, in mijn slaapkamer. Ik las in mijn dagboek en hield stille tijd met God. Daarna stond ik op maar voordat ik wegliep viel mijn oog op mijn parfumflesje. O ja, even een luchtje opdoen. Toen ik mijn parfumflesje zag dacht ik aan het boek dat ik ooit gelezen heb: Parfum in Pakistan.

Parfum in Pakistan

Parfum in Pakistan is geschreven door Bilquis Sheikh, een adellijke moslima. Ze dwong een bediende haar een Bijbel te geven. Ze begon erin te lezen en kreeg vragen bij haar eigen geloof. Op een nacht droomde ze haar droom over de parfumhandelaar en het gouden flesje.

De parfumhandelaar was gekleed zoals de parfumverkopers in de tijd van mijn moeder. Terwijl hij de koffer opende, haalde hij er een gouden flesje uit. Nadat hij de stop er af had genomen, gaf hij het aan mij. Toen ik ernaar keek, stokte mijn adem; het parfum glansde als vloeibaar kristal. Ik wilde het net met mijn vinger aanraken toen hij zijn hand ophief. 'Nee!' zei hij. Hij nam het gouden flesje en plaatste het op mijn nachtkastje. "Dit zal zich over de hele wereld verspreiden,' zei hij. Toen ik 's-morgens wakker werd, stond de droom me nog levendig voor de geest. De zon stroomde door het venster naar binnen, en ik kon de heerlijke parfum nog ruiken. De wonderlijke geur vulde de kamer. Ik ging rechtop zitten en keek naar het kastje naast mijn bed, half verwachtend er het gouden flesje te zien. Maar in plaats van het flesje, lag er nu de Bijbel!

Bilquis ontdekte dat haar droom met Jezus te maken had. Eindelijk vond ze de troost en vrede waar ze al zo lang naar op zoek was.

God zij dank, Die ons in Christus altijd doet triomferen en door ons de geur van Zijn kennis op iedere plaats openbaar maakt. (2 Korinthe 2:15)

Hoe meer gebroken...
Augustinus verbindt de glans van het leven van martelaren met de goede geur van Christus. Zoals het gaat met flesjes geurende olie of parfum: hoe meer ze worden gebroken, des te meer verspreidt zich de geur. Zijn geur verspreiden in een donker seizoen is geen automatisme. Maar het kan wel.

Citaat Jos Douma Wat ervaren mensen als ze met jou in aanraking komen? Komen ze dan binnen in een sfeer van liefde en aanvaarding, van verbondenheid en kracht? Of worden ze geconfronteerd met zelfgenoegzaamheid en trots, met controlezucht en egoïsme? Want echt, mensen proeven heel snel wat je als het ware uitademt, en ze voelen heel snel aan wat voor klimaat je met je meebrengt. Wat ruiken mensen als ze met jou omgaan? Een geur van Christus?

↬ Update: Deze blog verscheen voor het eerst op 28 juni 2013.