26-01-2015

MOEDERDAGKOPJE

Ik kreeg het ooit van één van de kinderen. Ik heb het al die jaren bewaard en was het vergeten. Tot ik mijn kast ging opruimen en het tegen kwam. 

O ja, het moederdagkopje!


Dit kopje

Ik had de neiging om het in gruzelementen te gooien. Niemand kan je zo'n pijn doen dan je eigen kind. Ik heb alleen maar scherven over, dacht ik. Armzalige restjes van wat was: een fotoboek, een babyschrift over de eerste jaren, moederdag-cadeautjes zoals dit kopje en zuinig bewaarde schoolwerkstukken.  

Bidden om een wonder

Waarom ik het kopje niet in gruzelementen gegooid heb? Omdat ik aan God dacht. Aan Zijn liefde en trouw de afgelopen moeilijke jaren. Hij geneest mijn moederhart. Hij stelt me in staat om lief te hebben, ook als ik er niets terug krijg. Hij leert me bidden om een wonder ~ op wat voor manier dan ook.

Wat onmogelijk is bij de mensen is mogelijk bij Hem.


Op mijn manier

Terwijl ik dit kopje terug zet op de schone plank, besluit opnieuw lief te hebben. Op mijn manier zal ik kleine liefdeszaadjes blijven strooien. Niet perfect, maar wel met heel mijn hart! 

En als niet meer zaaien, omdat al het contact weg is, zal ik altijd blijven bidden. Dat het hem  goed mag gaan. Of haar. 
de Heer zij voor je
om je de juiste weg te wijzen

de Heer zij achter je
om je in de armen te sluiten
en om je te beschermen tegen gevaar

de Heer zij onder je
om je op te vangen
wanneer je dreigt te vallen

de Heer zij in je
om je te troosten
als je verdriet hebt

Hij omgeve je
als een beschermende muur
wanneer anderen over je heen vallen

de Heer zij boven je
om je te zegenen

zo zegene je God vandaag
morgen en in eeuwigheid

23 opmerkingen:

  1. Ja ik ben zo'n emo spaarder hahaha, Mooi blog dank je.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat grappig dat jij over dit onderwerp schrijft. Ik heb de badjas en een paar klompen van mijn vader- ook een zeer gemakkelijke stoel. De badjas en klompen ga ik afstand van doen- de stoel wordt pas weggedaan als ik er niet meer ben. Bij het opruimen van ons huis bij de verhuizing nam ik voor - hier gaat mijn blog een keertje over. Dus, het zit in de pen - nu nog schrijven....! Geweldig Jedidja, dankjewel.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik ben ontroerd door Gods werk in jou. Ondanks je moederhart dat gebroken is/was, Zijn waarheid aan je hart klemmen.
    Geloven terwijl er nog niks te zien is.
    Zou voor de Heere iets te wonderlijk zijn?!

    Liefs!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een heftige blog! Wat zul je een hoop mee gemaakt hebben! Fijn dat je steun bij God mag vinden! Hier bewaar ik ook de mooiste knutsels van de meiden!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. memories hurts sometimes, but life must go on.
    God is with us when we are down or up. By God's grace we will make it through

    BeantwoordenVerwijderen
  6. The Lord is like the cup of living water from which we drink. The water we drink from Him is able to sustain and refresh us in all situations.
    God bless

    BeantwoordenVerwijderen
  7. wat een pijn en verdriet spreekt hieruit. Mag ik zeggen tegen je dat ik inmiddels weet, dat God een Heelmeester is en ook onmogelijke relaties kan herstellen. Verlies je hoop op herstel niet..ook al blijven er zulke zere plekken. Blijf maar gewoon pleiten op Zijn helende handen.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. mooi dat je toch het kopje en de daarbij horende herinneringen bewaard.
    Zijn liefde is groot

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Altijd weer mag je bij God terecht komen, Hij geeft je weer de moed om je liefdeszaadjes uit te strooien, zelfs aan ons in de online-wereld!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. God bless you as you keep loving, even when it's not easy.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Moedig geloofsbesluit, om lief te blijven hebben, wat er ook nog zal gebeuren.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. I can feel the pain in your heart through this post, but also I understand how the enemy will try and whisper lies into our ears when we are most vulnerable. The cup that God holds ... it is to show us how much he cares as he has collected all our tears in it...But just as Jesus turned the water to wine...God turns our tears into joy!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Anoniem1/28/2015

    Lieve Jedidja,
    Dit blogbericht heeft mij diep geraakt. Ik weet niet wat er gebeurd is tussen je kind en jou, maar duidelijk is dat je je gekwetst voelt. Toch is er je intentie tot vergiffenis. Je hebt het kopje immers bewaard.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Anoniem1/29/2015

    I love these words -"Why I have not thrown in the cup smithereens? As I thought about God. His love and loyalty over the past difficult years. He heals my heart. He allows me to love, even if I get nothing back. He teaches me to pray for a miracle ~ in any way whatsoever." It reminds me that God will never throw us out and will always love us unconditionally. Beautiful post! Blessings!

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Lovely teacups. I want one! :)

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Mooi hoe je zo de kostbaarheid van het kopje beseft, en dat je er op die manier bij stil kan staan zoals je erover schrijft (ook al doet het zo'n pijn!) en anderen erdoor mag bemoedigen! En ja, ik heb veel dingen bewaard van personen die dikke littekens in mijn hart hebben achtergelaten zoals mijn vader. Maar toch... de gedachten, net zoals jij schrijft. Soms blijf je dingen op de een of andere manier toch koesteren...

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Ik kan me het wel voorstellen toen je het kopje zag en de pijn voelde.
    Ik heb dat ook meegemaakt, maar mijn huis en hart bleef open, het is gelukkig helemaal goed gekomen.
    Dat wens ik ook jouw toe.
    groetjes, Loes

    BeantwoordenVerwijderen
  18. I understand your mothers pain over your child...yet our love is deeper inside us for them...the cup is a visual proof of it for you. Love can and does hurt at times.

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Mooi zo'n kostbaar kopje.
    Ik ben best "bewaarderig" en probeer dat juist los te laten.

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Mooi hoe je de herinneringen beschrijft. Ik herken dat zo. Soms als ik de fotoalbums weer eens doorkijk komen er ook veel gevoelens los. Het zijn meestal de plaatjes uit de periode dat ik erg depressief was die me weer emotioneel kunnen maken. Maar ik weet dan ook dat bij God alles mogelijk is. Hij bracht mij van de duisternis in Zijn adembenemende licht.
    Zó mooi dat jij ook gewoon blijft bidden en hopen en kunt verwachten.
    Van mijn kinderen heb ik de eerste schoentjes, de melktandjes en hun eerste truitje
    bewaard. Tijdens iedere zwangerschap heb ik zo'n piepklein babytruitje gebreid....
    Mijn oudste zoon heeft inmiddels alles meegenomen. De andere twee zijn teveel aan het verhuizen om daar een plekje voor te hebben.
    Tot ziens bij de koffie...gezellig!
    Lieve groetjes, Dieneke

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Oh wat herkenbaar! Die diepe wond en pijn! Ik bid, Heer al zie ik haar nooit weer, laat ze alstublieft bij U terug keren. Dat is mijn belangrijkste gebed! Ik blijf pleiten op de belofte bij haar doop gegeven. Maar weet tegelijkertijd dat ik ook zo'n weglopen was bij God. Oh wonder van genade. Hij zag naar mij om. Zo zal Hij ook naar ons nageslacht willen omzien. Wat ben ik blij dat ik nog bidden kan en mag. Sterkte jij en huggs! Liefs Jane

    BeantwoordenVerwijderen

Ik ben heel blij met je reactie! Dank je wel.