11-03-2013

Mijn leven is geen poppenhuisleven

Ik had in de jaren zeventig een prachtige poppenhuis met echte lampjes, waar ik uren mee speelde. Ik las zelfs stiekem bij het rode lampje met de gouden franjes. Hoewel ik er emotioneel aan verbonden was, deed ik het weg in de jaren negentig. Wie doet er nou haar poppenhuis weg?


Ik kocht een poppenhuis
Vandaag kocht ik een prachtig poppenhuis uit de zeventiger jaren. Ik voel me als een kind zo blij en denk terug aan al die gelukkige uurtjes die ik vroeger doorbracht op mijn kamer. Ik droomde al spelend over een eigen huis met een lieve man en een stelletje kinderen. Ik zou schrijfster worden en heel gelukkig zijn.

Geen poppenhuisleven
Na zoveel jaren glimlach ik om mijn droom. Het leven is zo veel ingewikkelder dan ik dacht. Ik hou van mijn man, ik ben blij met de kinderen die God me gaf maar mijn leven is geen poppenhuisleven. Het kent verdriet, pijn, gemis. Maar ook veel liefde, vergeving en diepe vreugde.


Scheuren en deuken
Als ik de meubeltjes afgewassen heb, zet ik ze in mijn poppenhuis en doe een stapje terug. Ik kijk. Het is echt een oud poppenhuis! Ik zie een scheur in het dak, wat afgebrokkelde hoekjes, een flinke deuk hier en daar. Stilletjes reflecteer ik: mijn leven is als dit huis. Scheuren, deuken, hoekjes eraf. Is dat erg? Ja natuurlijk. Dat doet pijn. 

God is mijn woning
Maar ik denk ook aan iets anders. Aan de tekst: "De eeuwige God is voor u een woning, en onder u zijn eeuwige armen!" Dat geeft geborgenheid voor altijd. Ik schuil bij Hem. Als mijn leven als een kaartenhuis ineenstort, vangt Hij me op want onder mij zijn eeuwige armen.
  • Wat was jouw lievelingsspeelgoed?
  • Heb je het nog steeds?
  • En wat was je droom? 

34 opmerkingen:

  1. Wat een mooi blogje.
    Ik droomde altijd weg bij de plaatjes van een barbiehuis.
    Mijn droom was zoiets als jouw droom, alleen wilde ik geen schrijfster worden maar dierenverzorger.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nou ja, een beetje is je droom dan wel uitgekomen. Als boerin leef je dicht bij de dieren toch?

      Verwijderen
  2. Mijn pop was mij liefste. Het was zo'n babypop, met zachtlijf. De twee meiden van ons hebben haar helemaal vernield met oa maizena en water. Grrr...
    Uiteindelijk heb ik hem toen maar weggegooid...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mijn lievelingsspeelgoed waren boeken. Ik las als kind heel veel, en ik heb al die boeken nog.

    Huisvlijt

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik vind het jammer dat ik veel boeken van vroeger weggedaan heb. Lezen is echt geweldig.

      Verwijderen
  4. Ik speelde graag met poppen.
    Droomde ervan om een groot gezin te krijgen, maar God had het anders bedacht.
    We kregen na lang wachten en dwars door de onmogelijkheid heen een kind.
    Waar we heel gelukkig mee zijn, maar mijn leven is toch anders gegaan als verwacht.
    Leuk poppenhuis trouwens

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Toch een kind! Wat zullen jullie verwonderd zijn geweest!

      Verwijderen
  5. Dat ik kon tekenen en schrijven op mijn kamertje op zolder; ik creeerde mijn eigen wereldje(s) :)
    Mooie en bemoedigende blog, dank je!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. O jaa zeg, ik was ook dol op het spelen met ons poppenhuisje. Wij hadden een mini poppenhuis, met mini poppetjes. Je kon dat huis open klappen.Mijn ouders hebben t nog steeds staan.
    Ik weet nog als ik het open klapte, dan klapte er inderdaad een andere wereld open.
    Juf worden en trouwen en kindjes.. dat was mijn kinderdroom.
    En tsja, ik ben leerkracht geworden, ik ben getrouwd, we hebben kindjes gekregen..
    En toch geen poppenhuisleven, nee.

    Voor jezelf is het zo pijnlijk, dat er hoekjes van je huis af zijn en dat er scheuren in zitten.
    Misschien maakt het je voor anderen juist wel heel toegankelijk..

    BeantwoordenVerwijderen
  7. My first comment disappeared so if it reappears it's not because I'm senile! Aren't you glad we don't have a dollhouse life? What silly shallow people we would be. My favorite toys were dolls and all I ever wanted to be was a mother to real life dolls. Unfortunately, those real-life dolls grow up and move away!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. O, I am so glad my life isn't a dollhous-life! Thanks for your warm comments on my blog!

      Verwijderen
  8. Ik speelde vooral buiten. In een buurt vol kinderen. Poppen waren aan mij niet besteed, maar een tentje bouwen en zelf op een blikken fornuisje gras 'koken' vond ik het einde.
    Grts Irene

    BeantwoordenVerwijderen
  9. I want to thank you for all your encouragement! I took your advice, and my latest post is for you! You asked me to write more about myself, what you want to hear or see from me. And the post freed me, so THANK YOU! You are a blessing!
    www.rsrue.blogspot.com

    BeantwoordenVerwijderen
  10. I spent many hours just like you living am imaginary life with my dolls and their house. I am grateful to have a blessed real life now with my real husband and family and home! I did not have that in real life for very long when I was a child.
    I loved this analogy of the dollhouse..my life is also like that cracked and chipped old dollhouse! But many joyful memories live within it.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ik had echt niets met mijn poppenhuis. Mijn broertje speelde met die van mij en ik met zijn auto's, haha. Ik had een pop waar ik veel mee speelde. Helaas groeide haar haren niet aan nadat ik er de schaar in gezet had. En ik had een beer. Die heb ik rond mn 18e geloof ik weggegooid. Daar heb ik later wel spijt van gehad hoor. Heb volgens mij niet eens een foto met m'n beer :-(.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Jammer van die beer. Zo heb ik ook twee poppen weggegooid. Ze heetten: Josje en Nicky. Ik had ze best aan mijn dochters willen laten zien :-)

      Verwijderen
  12. Oh, zo'n poppenhuis heb ik ook gehad. Mijn opa had het zelf in elkaar gezet, het heeft jaren op mijn kamer gestaan.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Hello!
    I found you through Denise's blog, Refine Me. What a wonderful post! No, we can no longer live in our dollhouses and serve the Lord. In fact, we have to place on the armor of His Word, in order to move forward. I love the parallelism between the dollhouse and our real lives. Take care. ~Cynthia

    BeantwoordenVerwijderen
  14. What a sweet post. I too spent hours and hours playing with dolls as a child dreaming of my life as a grown up. My life hasn't exactly turned out as I expected but it's better than what I dreamed.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. My little sisters were the ones who played with dolls - especially paper dolls! I was more an outdoor girl - making forts with my older brother, enjoying farm animals, etc. My mother used to get upset at me for sneaking the baby kittens from the barn into my pockets and bringing them into the house!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. O, I love that! ( baby kittens into your pockets).

      Verwijderen
  16. Anoniem3/14/2013

    Mijn mooiste en enigste speelgoed wat ik me kan herinneren is een pop. Het lijfje was zacht met een rode stof. Ze had een soort smurfenmutsje. Geheel vanuit het zelfde gemaakt. En haar handjes en gezichtjes was van poppen materiaal. Haar duimpje kon je in haar mond stoppen. Wat was ik gek op haar.
    Wat er ooit mee gebeurd is... ik weet het niet.
    Daarnaast kreeg ik van mijn pa een pickup. Platenspeler. In de deksel zaten de muziekboxen. En mijn eerste plaatje was To my Fathers house. Van de Les Humphry singers. Geloof dat ik dat fout schrijf maar ja. Dag in dag uit draaide ik die plaat en maar mee zingen en dansen.

    Het leven is zeker niet als jou poppenhuis. Maar kan wel dezelfde beschadigingen aan het fundament of buitenkant hebben.
    Hoe we daar mee om gaan, is voor ieder verschillend maar we moeten er het beste van maken.
    Dikke knuffels
    Wil

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Wat een mooie vergelijking.
    Ik droomde ook altijd van schrijver worden, in een huis met een serre wonen met uitzicht op de zee, en kinderen met blond haar.
    Nu heb ik de liefste vriend en bezig met mijn eerste serieuze poging om een boek te schrijven (begeleid door een redacteur van een uitgeverij). Vergeleken met jou moet mijn leven nog beginnen. Zoveel kan er nog gebeuren. Ik wil graag alles van tevoren overzien. Dat kan natuurlijk niet. I don't know what the future holds, but I know who holds the future :-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik ben heel benieuwd naar je boek !!! Kan je er wat meer over vertellen per e-mail? Mooi laatste zin! Die ga ik onthouden.

      Verwijderen
  18. Wat heb je dit mooi beschreven!
    liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Anoniem3/14/2013

    My favorite toy was barbie dolls. I had so many of them! I was a fanatic! I was emotionally attached to them and I was pretty hurt when they went away. I also have a beanie baby (teddy bear cat) since I was in 1st grade. Her eye is gone and she's dirty. I feel like she holds a lot of secrets.
    I wish I could play house again with dolls.
    All of our houses are chipped, but the foundation is strong because we are children of the Most High!
    Hugs and blessings Jedidja ♥

    BeantwoordenVerwijderen
  20. This is a beautiful post. I love the word picture of how we are underneath the Everlasting Arms. None of our lives are perfect but God's loving kindness never fails.

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Beautiful dollhouse with all its imperfections. I loved dolls and playing orphanage and loving all the babies. I dreamed of adopting a whole lot of children and giving them perfect love, lessons, and life. I learned the hard way that only God can do this!! Blessings!

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Wat gaaf, he, zo'n poppenhuis. Je verhaal is mooi, want zo is het wel. God zorgt, door alles heen is Hij ons een woning.

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Ooh wat een prachtige tekst, God die onze woning is! Dank je wel voor het delen. Het doet me echt goed.

    Ik had vroeger ook een poppenhuis, gekregen van mijn oom en tante (daar stond het op de zolder en werd er niet mee gespeeld). Ook met echte lampjes en met vloerbedekking, elk kamertje een ander behangetje. Ik heb geen idee waar het huis nu is. Wat ik wel weet is dat ik heel graag ook weer een poppenhuis zou willen hebben (stiekeme droom;).

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Wat een prachtige plaatjes! Ik kon eindeloos spelen thuis, had ook een poppenhuis, poppen, 2 barbies. Maar wat ik mij het meest herinner, waar ik zó blij mee was: een setje haakpennen en lapjes gekleurd vilt. Ik was als kind al aan het handwerken, leerde mijzelf haken toen ik vijf jaar was. En het is nooit overgegaan!
    Net als jij droomde ik van een man en kinderen. Ik heb ze gekregen en ik ben er dankbaar voor, al is mijn leven ook bepaald geen poppenhuisleven. Laatst dacht ik nog dat het maar goed is dat je alles niet van te voren weet en dat God stap voor stap met je mee gaat!

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Anoniem3/19/2013

    Kan me geen speelgoed meer herinneren, alleen boeken..ik droomde van reizen naar verre landen en moeder worden. Nu ben ik een moeder die dagdroomt over reizen en er over leest in boeken. Ook leuk, soms ontnuchterend. Af en toe zou ik me willen verstoppen in zo'n poppenhuis, dan is de wereld me te groot. Inderdaad, we hebben scheuren in ons leven, en we moeten ze koesteren verzorgen, dan maakt God er iets moois van.

    BeantwoordenVerwijderen

Ik ben heel blij met je reactie! Dank je wel.