"Eigenlijk zijn we niet compleet hè?", vroeg mijn jongste zoon terwijl hij de tafel rondkeek. "Er was toch een meisje?" Ik keek hem aan en zei: "O, je bedoelt het kindje dat nooit groot groeide?"
ZO KLEIN!
Grote zus mengde zich ook in het gesprek. Ze haalde haar schouders op en zei: "Huh, je weet niet eens of het een jongen of een meisje was. Zo klein was het, toen het dood ging." Maar mijn zoon houdt vol:
Grote zus mengde zich ook in het gesprek. Ze haalde haar schouders op en zei: "Huh, je weet niet eens of het een jongen of een meisje was. Zo klein was het, toen het dood ging." Maar mijn zoon houdt vol:
"... en als ik in de hemel kom, ben ik niet alleen want ik heb al een zusje in de hemel. Ze wacht op mij!"
Ik heb geen beeld,
geen kunstwerk
van mijn overleden kind
Het beeld dat ik heb gecreëerd
is teer en o zo transparant
dat ik het niet vervoeren kan.
Het beeld dat ik bewaar
is niet te zien
ik etste het in mijn geheugen.
PIEPKLEIN
Hoe ging het eigenlijk? vroeg mijn dochter. En ik vertel hen over het stille, piepkleine kindje op het scherm. O, wat erg ... het hartje klopt niet meer. Ik vertel hoe de kleine handjes stil omhoogstaken en de voetjes ook. Het hartje zag eruit als een donker vlekje.
Het beeld woont diep in mij
Ik raak er door bewogen
IN DE HEMEL
De kinderen luisterden gretig als ik hen uitleg waarom ik geloof dat dit kindje in de hemel is. Dat er, terwijl ik daar zo lag en naar het scherm keek, een stemmetje begon te zingen in mijn hart. Een stemmetje dat ik niet kon negeren:
Looft Hem in Zijn heiligdomLooft des Heeren grote macht,In de hemel Zijner kracht;Looft hem om Zijn mogendhedenLooft Hem naar zo menig blijkVan zijn heerlijk koninkrijk.Voor Zijn troonen hier beneden.
VEEL VERRASINGEN
Het was alsof dit kindje vanuit de hemel zei: "Ik ben al in het heiligdom en speel op de straten van goud. Ik ben zo blij om hier te zijn. Jullie daar beneden - zing alsjeblieft met mij mee. Jongste zoon keek me blij aan. Grotere dochter twijfelde: "Zo klein ... duim en wijsvinger."
Ik vertelde haar dat er veel verrassingen zijn. God verklapt niet alles in één keer. Zoals een kind uitziet naar een cadeau, kijk ik uit naar wat Hij gedaan heeft met ons kleintje (en al die andere kleinen).
Elk kind dat van Hem houdt, hoe klein of groot, zal genieten van God en van het hemelleven. Hij zal hen groter maken: vervolmaken, de laatste hand leggen aan, finishen, perfectioneren. Dat is wat ik geloof en waar ik naar uitkijk. Het is nu zestien jaar geleden.
Het beeldvan mijn lieve kindis een kunstwerkin mijn harten in mijn ogen
Gedicht: Ina Sipkes de Smit
Wat mooi en teer beschreven, Jedidja!
BeantwoordenVerwijderenHeel fijn dat je je kindje "ziet"in dat Heiligdom. Mijn ouders verloren ook een kind toen het 3 was en mn moeder zegt nog steeds:nu zou hij zo oud zijn en er misschien wel zo hebben uitgezien, dat blijft toch.En dan de wetenschap dat hij of zij daar gelukkig is, dat ontroerd mijn hart.
Heel ontroerend geschreven! En fijn dat jij voor jezelf weet dat het kindje gelukkig is bij de Heer.
BeantwoordenVerwijderenOntroerend, hoe in een mensenleven verleden, heden en toekomst met elkaar verbonden kunnen zijn, door de dood van een kind, dat je nooit (echt) gekend hebt. Mooi verwoord ook, hierboven. Maar ik weet uit eigen ervaring, hoe ontzettend pijnlijk en verdrietig dat kan zijn, ook na zoveel jaren nog. Een beeld maken, een herinnering oprichten, of zoals ik het genoemd heb, een monument voor een parel, dat helpt je een beetje om het een plekje te geven, om de herinnering levend te houden, en ja, ook in geloof er op te vertrouwen dat hij/zij zeker wel 'gegroeid' is, aan de voeten van de Vader zit, vol van Zijn vullende liefde. Eens, ooit, op een dag, zullen wij ook ontmoeten, herkennen, vasthouden, om nooit meer los te laten ... Tot aan die dag zullen we hopen, terugkijken, verlangen, bidden, wachten en vertrouwen ... Met pijn, met verdriet, met tranen, zeker. Maar ook met verlangend uitzien, met aarzelend geloven, in de God die alles weet en alles leidt.
BeantwoordenVerwijderenBeautiful and moving. Thank you for introducing your other baby to us.
BeantwoordenVerwijderenPrachtig verwoord door Anton hierboven.
BeantwoordenVerwijderenOh Jedidja! I know that your baby is in heaven, healthy and with a strong heart. Along with my grandchild and many other babies, living joyfully waiting for the day we all can be reunited. God loves the little children.
BeantwoordenVerwijderenLieve Jedidja,
BeantwoordenVerwijderenmooi dat je zo'n bijzonder gesprek had met je kinderen. Wat Anton zegt, kan ik beamen. We zijn verbonden met elkaar door het verdriet, maar bovenal door de hoop die in ons leeft. Op mijn blog heb ik net een lied gezet, waardoor mijn tranen altijd gaan stromen, omdat het zo dichtbij komt.
Your baby is with my sister & my husbands brothers and sister in heaven. I can't wait to meet them all!
BeantwoordenVerwijderenI have missed my sister all my life, as I'm sure you've missed your baby every day.
What a sweet way to share a difficult event with your kids. And it sounds like they got it.
BeantwoordenVerwijderenWe have a wee babe in heaven, too.
I know your baby is in heaven, too.
BeantwoordenVerwijderenxo
Sta prachtig beschreven, mooi
BeantwoordenVerwijderenThank you for sharing about your blessing waiting for you in Heaven1
BeantwoordenVerwijderenBlessings Jedidja...Chelle
So sorry to hear this. Life is hard, but God is good. Thank you for commenting at my blog despite the translator being off. My kitty is doing well. She is still shy, but loves to play.
BeantwoordenVerwijderenSo many precious hearts waiting for us in heaven in the presence of Jesus! Ours was a miscarriage at 3 months. Then a year later our youngest, our son was born. Never knew what our little one would have been. It's wonderful though to know they are with their Heavenly Father!
BeantwoordenVerwijderenBe blessed!
Thank you so much for sharing this ! I can relate having had a few miscarriages. Yes, they're in heaven waiting for us! What joy it will be to see them when we get there!
BeantwoordenVerwijderenMooi. Tranen in mijn ogen, brok in mijn keel. 'k Heb ook een kindje "dat niet groeide".
BeantwoordenVerwijderenDenk er ook nog dikwijls aan, al is het al jaren geleden. Het kindje, al zo helemaal mijn kindje, zal altijd in mijn hart blijven !
Wat mooi dat je dit met ons deelt! Hoe je dat ervaren hebt, met psalm 150, schitterend. God is dan heel dichtbij in het verdriet. En dan zo delen met de andere kinderen, heel goed van je! Evengoed blijft het vast heel moeilijk!
BeantwoordenVerwijderenI can not even imagine the pain of losing a child. What a sweet perspective to focus on her happiness while she waits for you to join her.
BeantwoordenVerwijderenlieve dame na jaren proberen om een tweede kindje te mogen hebben was ik zwanger het was zo welkom toen rond de vierde maand het hartje niet meer klopte en ik rond kerst 2001 een "miskraam" kreeg ik heb gehuild toen ik het in mijn handen had !! het kon toch! waarom ?daarna na een tijd van rouwen hebben kreeg ik op pinksteren 2002 een speciaal gevoel en ja ik was voor de derde keer zwanger (voor de derde keer puur natuur)en rond een maand te vroeg ! terug rond de kerst is ie geboren mijn kerstkadotje een prachtige zoon en mijn tweede "kindje" zou jarig geweest zijn rond 21 juli en ja dan denk ik eraan maar als ik zo naar mijn zoon kijk dan heb ik er rust in het is dat het zo had moeten zijn want anders had ik dit wonderkind niet gehad en dat kan ik mijn niet voorstellen hij is mijn alles en ja ik heb nog een oudste die ik ook heel graag zie maar het zo lang verlangen naar het intense verdriet en de vele verloren "vruchtjes" dat het bijna onmogelijk leek dit kan ik niet uitleggen ...lieve groet en een dikke knuffel voor alle mama's alle verlangende mama's in spe en mama's van sterretjes...niet opgeven blijven geloven en bidden na bijna zes jaar bij ons ik weet een kennis na 11j !! wonderen gebeuren ! Jezebelle
BeantwoordenVerwijderenMy heart is with you.. and my hug is for you.
BeantwoordenVerwijderenI lost a baby. It took me many years to be able to talk about him. He would be 50yrs old now.. So long ago, yet never forgotten. xxxxx
Lieve Jedidja,
BeantwoordenVerwijderenLas net pas dit mooie en gevoelige bericht.
Mijn ouders verloren een voldragen meisje toen ik 4 jaar oud was. Er werd nooit meer over gesproken, totdat mijn vader overleed drie jaar geleden. Op zíjn graf staat ook haar naam en er prijkt een klein bronzen vogeltje bovenop de steen. Verwerking pas na zoveel jaren...Bedankt voor jouw voorbeeld.
Heel mooi en ontroerend. En wat heb je het mooi verwoord. Ik vind het altijd moeilijk om over te praten, want als mensen het niet hebben meegemaakt zegt het hen zo weinig. Ik heb 3 keer een miskraam gehad en als aandenken heb ik 3 kruisjes aan mijn armbandje...naast de 2 meisjeskoppies...
BeantwoordenVerwijderenheel mooi,ik krijg er kippevel van toen ik het las.
BeantwoordenVerwijderenZo fijn om te ervaren dat het er voor je andere kindjes ook bijhoort...ik heb ook 2 x een miskraam gehad en hoe klein het ook was...zogauw je maar een vermoeden hebt, is er een plaatsje in je hart en dat blijft, ook al gaat het niet goed.
BeantwoordenVerwijderenFijn om er over te lezen...
Groetjes, Corine
Ik lees je post veel te laat:( Maar wil je alsnog zeggen dat het heel herkenbaar is voor mij wat je schrijft, ook het gedicht is mooi. Ik geloof ook oprecht dat mijn eerstje kindje in de hemel is. God maakt namelijk geen begin aan een nieuw leven om het vervolgens 'weg te gooien'. God houd van kinderen, ook van de kleintjes in de moederschoot. Er komen tranen als ik er weer aan denk...
BeantwoordenVerwijderenWat fijn dat je er niet alleen met verdriet aan terug denkt.
BeantwoordenVerwijderenHet is zo'n teer onderwerp, want ook al zijn ze nog klein, het is toch al helemaal jouw kindje.
Liefs
Wat een mooie beschrijving... heel teer. En ook bemoedigend.
BeantwoordenVerwijderenHoihoi
BeantwoordenVerwijderenMooie blog zeg ! Ik heb het ook meegemaakt , en gelukkig nu 3 kinderen, maar het blijft toch een deel van je, deze ongeboren kindjes..
Mooi geschreven, dank je wel. Leuk hoe kinderen hier vragen over kunnen stellen.
BeantwoordenVerwijderenIk heb zelf geen kinderen, wel 1x een miskraam gehad na enkele maanden... later heb ik mijn boek Levensadem geschreven...
Mijn moeder kreeg meer dan 40 jaar geleden na 9 maanden een dood kindje, mijn zusje, raar idee.
Ik weet dat we elkaar allemaal in de hemel zullen zien en herkennen. Jouw post doet me er aan denken dat ik nog eens een post moet schrijven over de naamloze kinderen... Dank
Allemaal dank je wel voor jullie reactie. Ik wist niet dat mijn verhaal zoveel los zou maken.
BeantwoordenVerwijderenLiefs.
I am just now reading this. I am so sorry you had this loss but know your baby is with the Lord in heaven.
BeantwoordenVerwijderenYou wrote this SO beautifully and so from the heart. Thank you for sharing with us! It's in your sharing that someone else will be helped.
BLess you~
hoi jedidja,
BeantwoordenVerwijderenik weet dit is een oude post. maar voor mij ook nog steeds actueel, hoewel wij op 1 maart onze hannah verloren met 17 weken zwangerschap, denk ik er nog heel vaak aan terug. En blijft ondanks dat ik drie schatten van kinderen heb, soms dat lege armen gevoel had jij dat ook? Ik vind het fijn dat je dit geschreven hebt en dat ik het nog een na kon lezen
liefs sarina
mooi opgeschreven....weer wat om over na te denken.drie kindjes bij God.. en gelukkig 1 in mijn armen... Ik weet dat ze t daar goed hebben..maar moeilijk blijft t wel...ook na 11,9 en 7 jaar.Iedere dag sta ik er bij stil hoe een groot wonder ons kleine mannetje weer omdat hij kon blijven...we genieten zo van hem
BeantwoordenVerwijderenKen je dit lied van Nina Aström?
BeantwoordenVerwijderenDit schreef ze nadat ze ook een miskraam had gehad...
Waiting for the day' van de cd 'A Friend' van Nina Åström
Child withouy a face
I have no memory
Of a smile, a tender cry
Have I fallen in disgrace
When pain came over me
I was scared to death
For your life, an early end
To lose your company
Cause we were waiting for the day
To receive this precious gift
A prayer was being answered
A wish was coming true
We were longing for the time
To hold you in our arms
We couldn't wait any longer
For the day we would meet you
Time is moving on
I'm living with a hole
You are part of my being
And a dream that is gone
Child without a face
I have no memory
No answers to my questions
As to the reason why
But we are waiting for the day
We will recieve you in grace
Will our prayers be answered
will our wish come true
We are longing for the time
to hold you in our arms
We cannot wait any longer
for the day we will meet you
Ik heb de betreffende cd, als je wil kan ik je een mp3 mailen...
Wat een geweldig artikel en een groot verlies.
BeantwoordenVerwijderenOntroerend, verdrietig en tegelijk zo mooi!
BeantwoordenVerwijderenMooi geschreven, ik heb geen kinderen, wel eentje in de hemel... eentje die ook niet verder groeien wilde of kon... ik weet het niet. Maar het heeft mijn leven wel veranderd.
BeantwoordenVerwijderenEn het inspireerde mij wel om Levensadem te schrijven :)
Dit gedicht heb ik op een mooie kaart, ik wil het graag naar je sturen! Kun je je adres in een persoonlijk berichtje op facebook zetten?
BeantwoordenVerwijderenliefs,