Een muurbloempje.
Stil en teruggetrokken zijn.
In mijn puberteit was ik erg verlegen. Terwijl ik als kind wild, avontuurlijk en een beetje van het stoere soort was, sloeg ik om als een blad aan de boom toen ik op het voortgezet onderwijs kwam. Ik werd gepest en trok me voor een paar jaar terug in een veilige cocon van teruggetrokkenheid.
Soms is puberen moeilijk.
Toch heb ik leuk nieuws voor verlegen mensen. Volgens Susan Cain, schrijfster van NewYork Times is
Verlegenheid is geen lastige kwaal, maar een evolutionaire tactiek om te overleven. In een leidinggevende positie scoren verlegen mensen soms zelfs beter dan hun extraverte collega's, blijkt uit een onderzoek dat The Academy of Management Journal onlangs publiceerde
Verlegenheid en introversie hebben wel degelijk een functie. Daarnaast doen introverte types het beter op school. Ze kunnen scherper observeren, maken gedegener beslissingen en halen, zelfs met een gemiddeld IQ, hogere cijfers.
Ben jij een muurbloempje en heb je daar een hekel aan? Misschien is dit een mooie site voor jou: http://www.verlegenmensen.nl/ Zelf ben ik helemaal tevreden met mijn ietwat teruggetrokken aard. Ik voel me geliefd en heb mijn sterkere kanten ontdekt. Ieder karakter, ieder mens heeft zijn eigen mooie kant toch?
Beautiful pictures, and message! :)
BeantwoordenVerwijderenGelijk heb je. Iedereen is bijzonder, gelukkig wel, anders zou het een saaie bedoeling worden :)
BeantwoordenVerwijderenEen muurbloempje, dat was ik niet echt. Trok in de basisschoolperiode vooral de muurbloempjes overeind. Maar inderdaad verandere ik ook in zo'n bloempje, in de pubertijd. Werd niet gepest maar wel een beetje genegeerd, vanwege de 'rok'.
BeantwoordenVerwijderenMaar nu, door de kids, ben ik helemaal weer als 'bvroeger'.
Tja, kan raar gaan, 't is een ontwikkeling die je doormaakt denk ik...
Helemaal mee eens, iedereen is bijzonder. Al zou ik me soms toch liever wat anders op willen stellen dan dat ik me nu voor doe. Vroeger een rustig typje, lekker met de flow mee, nu soms erg aanwezig en onbedoeld mijn onzekerheid wegcijferend denk ik. Ik ben nog steeds zoekende naar mijn eigen 'hokje'. Dat zou mij meer rust geven, al weet ik dat ik moet weten dat ik zo ook bijzonder ben.
BeantwoordenVerwijderenOndanks dat ik niet altijd reageer: ik waardeer je blog. Dank je wel voor het schrijven.
Ben zelf ook een introverter tyoe - nu ook tevreden mee en mezelf meer geaccepteerd.
BeantwoordenVerwijderenDa's weleens een lange weg.... en idd is puber-zijn niet altijd makkelijk.
I don't know about being a wallflower, but I do have a shy/introverted nature. I am fine with this most of the time. I feel that is the way God has made me.
BeantwoordenVerwijderenThanks for bringing the translator back. Now I can read your lovely blog again. :)
Het ligt helemaal aan de situatie hoe ik me voel...soms wil ik vooral onzichtbaar zijn, maar een andere keer voel ik me zelfverzekerd genoeg. Het heeft allebei op zijn tijd zijn voordelen...
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, Corine