Piekeren
Daar piekerde ik over, na een sterfgeval. Zo kwam er een soort rouwfloers over Pasen. Hoe kan je nou feest vieren terwijl er zoveel narigheid is? Zoveel pijn en verdriet. Ik voelde me klein en onzeker.
Luisteren naar Gods Woord
Het had me lelijk te pakken. Dat duurde tot ik de tijd nam om naar Gods Woord te luisteren. Het ging vooral over deze woorden van Jezus: Wees gegroet en wees niet bang. Alsof God tegen mij zei: Ik ben bij je. En omdat Ik leef hoef jij niet meer bang te zijn.
Ook niet voor morgen?
Of voor aanslagen?
Voor de dood?
Nee. Je hoeft niet bang te zijn want: Wie zal je kunnen scheiden van Mijn liefde? Verdrukking of benauwdheid? Of vervolging, naaktheid, honger, of gevaar, of zwaard? Noch dood, noch leven, noch toekomstige dingen kunnen je scheiden van de liefde van God, in Christus Jezus, onze Heere. (Romeinen 8:35-39)
Link naar de preek
Toch geloven
Opeens besefte ik dat Het Licht de duisternis overwonnen heeft. Ook mijn persoonlijke duisternis. Ik ben kostbaar in Zijn ogen. Omdat Hij leeft, zal ik leven. En zal ik blijven hopen. Zal ik toch geloven dat het lente wordt!
En tòch geloven dat het lente wordt,
al valt de koude regen neer in stromen
op kale, zwarte takken van de bomen;
al zijn de dagen lichteloos en kort.
En tòch geloven dat de zon het wint,
al houdt ze zich soms dagenlang verborgen;
zoals een mens, in 't donker van de zorgen,
soms plotseling een zonnig plekje vindt.
En tòch geloven dat 't gezaaide graan
ontkiemen zal in de koude, zwarte aarde;
zoals God in Zijn Zoon Zich openbaarde:
Die leeft, en uit de dood is opgestaan!
Nel Benschop
Vanmiddag heb ik een rondje tuin gedaan. Ik zag dat de lavendel al groene sprieten kreeg. En de rozenstruiken nieuwe, glanzend groene blaadjes. Onze prunus staat bijna in volle bloei! Ik maakte er gauw wat foto's van!
Is het al lente in jouw tuin?
