14-10-2015

NIET MOEDELOOS WORDEN IN DE HERFST

Terwijl ik lekker weggedoken zit in het hoekje van de bank besluit ik een nieuwe stukje voor Kostbaar te schrijven. Ik ben naar de tandarts geweest (zenuwbehandeling) en heb eigenlijk geen puf om iets te doen in het huishouden. En ik heb ook geen concentratie om aan mijn boek te werken.

Herfst

Vlak naast me staat het herfstukje te pronken op de voortafel. Een simpele pompoen die ik iedere herfst uit de kast haal. Een nepperd! Maar de lampionplant die er bij staat is wel echt. Ik vind het leuk om wat herfstsfeer in huis te hebben.


Soms vind ik de herfst niet zo leuk. Dan doet het me me denken aan dingen die voorbijgaan. Dat gevoel kreeg ik ook toen ik de oude flat zag staan in onze straat. Al wekenlang is een bedrijf bezig om het te slopen, zodat er straks een mooi, nieuw gebouw opgetrokken kan worden. Eerst waren er mannen bezig in witte pakken om de asbest weg te halen. Daarna weer ander werklui.

Een gebouw bij God

Toen ik er langs fietste op een frisse herfstmorgen, dacht ik opeens aan die tekst uit Paulus' brief aan de christenen in Korinthe:

Maar wij weten immers dat, wanneer ons aardse huis (ons lichaam) afgebroken wordt, wij een gebouw van God hebben. Een huis niet met handen gemaakt, maar eeuwig in de hemelen. 2 Korinthe 5:1


Blije zekerheid

Oké, niet moedeloos worden in de herfst! Ik mag dan het menselijke ouderdomsvirus in mijn genen hebben maar als volger van Jezus Christus bezit ik ook nog iets anders. Iets dat heel mooi is en vooral blijvend. Ik koester me in de blije zekerheid dat mijn Verlosser leeft en dat ik kostbaar ben in Zijn oog. Ik wacht op Hem en ik fluister verlangend: Maranatha. Want op een dag komt Hij terug. De scherven van mijn gebroken bestaan zijn veilig in Zijn handen. Hij maakt alle dingen nieuw.

Ik richt mijn ogen deze herfst op de dingen die ik niet met het blote oog kunt zien. En zoek de dingen die boven zijn, waar Christus is, Die aan de rechterhand van God zit.


Zegeningen tellen

Ik probeer nog steeds mijn zegeningen te tellen. Er zijn zoveel mooie dingen die het hier en nu iets kostbaars geven! Het is verbluffende genade om 's-morgens wakker te worden en een nieuwe dag te krijgen. 

Blijven tellen dus.
Juist in de herfst.
Vooral op grijze dagen.

Voorbereiding op winter (handschoenen)

En kijk! Ik ben me ook al aan het voorbereiden op de winter. Mijn dochter showt de gebreide handschoenen. Ik was er in juni aan begonnen en nu zijn ze eindelijk af! Mijn oudste wil ook graag handschoenen hebben maar dan in het 'zwart-wit'. Morgen op zoek naar een bolletje wol!

Hoe verloopt jouw herfst? Is het jouw favoriete seizoen?