Zoveel schelpen
Wat mij opviel was de grote hoeveelheid schelpen op het strand. Zoveel tafelmesheften had ik nog nooit bij elkaar gezien. Een massastranding! In sommige schelpen zat nog een levende beestje. Ik maakte heel veel foto's om ze thuis aan de kinderen te laten zien.
Someting beautiful remains ...
Sommige schelpen zagen er zo mooi uit dat ik me heel klein voelde. Ik dacht aan die oude hymne: O, Heer mijn God, wanneer ik in verwondering de wereld zie, die U hebt voortgebracht ... Onderstaande schelp ( zie foto) heb ik meegenomen naar huis! Zie je de parelmoeren glans aan de binnenkant? Prachtig! Hij lag daar zo mooi te wezen op het vochtige strand. Ik pak hem af en kijk er naar: vol herinneringen aan ons dagje uit naar de zee bij Katwijk.
The tide recedes, but leaves behind
bright seashells on the sand.
The sun goes down, but gentle warmth
still lingers on the land.
The music stops, yet echoes on
in sweet, soulfull refrains.
For every joy that passes,
something beautiful remains.
Kostbaar
Vandaag denk ik terug aan al die schelpen op het strand. Dat komt door de biologieles van mijn zoon die ik met hem moet oefenen. God gaf de kwetsbare weekdiertjes een veilig schild. Als God zoveel zorg draagt voor deze ongewervelde beestjes om ze te beschermen tegen gevaren ~ hoeveel kostbaarder zijn wij dan wel niet in Zijn oog? Hij gaf ons zelfs Zijn eigen Zoon als beschutting tegen de wind en als een schuilplaats tegen de vloed.
U bent een schild voor mij
Soms voel ik me echt heel zwak van binnen door allerlei omstandigheden. Maar dan ik denk bewust aan God en leg ik mijn hand op Zijn Woord. Ik citeer zachtjes psalm drie. Ja, het kan flink stormen. Er kan zoveel tegenzitten. Soms duurt de nood en de pijn ellendig lang.
U echter, HEERE, bent een schild voor mij, mijn eer;
U heft mijn hoofd omhoog.
U heft mijn hoofd omhoog.
Vraag: Wie weet de naam van dit gele slakje?
Ik vond zachtroze, lichtgele en lichtbruine.
