24-03-2012

DRUKKE WEEK, LENTEBLOEM EN FOUTEN MAKEN

Een drukke week ligt weer achter me. Een week waar ik verschillende keren nee moest zeggen tegen dingen. Een week met een afspraken, die we verdeelden tussen man en vrouw zodat niet alles op één iemand neer kwam. We hadden eigenlijk afgesproken dat we elke week er even samen op uit zouden gaan maar dat is deze week niet gelukt. Jammer.
Fouten en zo
Al en met al een week met veel leuke dingen maar ook met domme fouten: niet op tijd naar bed gaan en er niet uit kunnen komen, te lang Internetten. Een dochter die mijn bankpas meenam en pas na drie dagen teruggaf (ze woont op kamers). Ongezond gegeten.

Bloemenfoto's
Vandaag heb ik nog wat moois om te laten zien: foto's van bloemen. Mijn zoon verveelde zich en ik bood aan dat hij dan maar mooie plaatjes moest schieten. En dat deed hij. In onze mooie Hollandse tuintjes langs de straat. Hebben jullie al bloemen, planten in bloei buiten?







De laatste foto symboliseert een beetje mijn gedachten. In de knop gebroken: zoveel kinderlevens de laatste week. Eerst dat ongeluk met de bus, daarna de aanval op de Joodse school. Ik kan dat heel moeilijk van me af zetten.

Hoe is jullie week geweest?

15-03-2012

DE LENTE KOMT ERAAN

Vanmorgen maakte ik tijdens mijn ochtendwandeling in het natuurgebied vlakbij een paar foto's. Klik erop. Het was er zo mooi. Overal floten vogels om me heen. En de zon scheen zonder onderbreking. Ik zag een kikker met een coole schutkleur ( foto 4 ). En joeg een stelletje ganzen het water op :-) Maar toen ik de katjes aan de bomen zag wist ik het zeker: de lente komt er aan!



Waar merk jij aan dat de lente wordt?

12-03-2012

WAT ZOU JIJ ANDERS DOEN?

Het is zo leuk om oude foto's bekijken, vooral als je het een poos niet gedaan hebt!



Gisteren las ik dat iemand aan Emilie Barnes, de auteur van het boekje Alleen met God vroeg: Zou je iets veranderen als je je leven over zou kunnen doen? Ze antwoordde in de eerste instantie met nee, maar bedacht zich toen. Ze zou minder klagen en meer luisteren.

Ik zou meer van de zwangerschappen genieten, minder angstig zijn. Ik zou meer tijd nemen om te kletsen en te knuffelen.

Ik denk dat iedereen wel een beetje spijt voelt bij het terugkijken. Ik breng mijn fouten en gebreken actief bij God en vraag om vergeving en hulp. Iedere nieuwe dag van mijn leven zie ik als een geweldige kans om er iets moois van te maken.

Wat wil jij anders doen dan vroeger? 

10-03-2012

ELK PONDJE

Tot mijn schrik bemerkte ik een paar weken terug, dat er in de winter heel wat pondjes bijgekomen zijn. Ik ben opnieuw te zwaar en zal mijn best moeten doen om gezonder te leven, gezonder te eten. Ik heb  een boek van de bibliotheek gehaald. Een goed boek, denk ik. Vraagje: heeft iemand dit boek gebruikt om af te vallen? Of heb je als tip een andere site of boekentip? Ik hou me aanbevolen.


Afvallen moet je zelf doen maar met een coach gaat het beter. Dit boek mag deze weken mijn personal health coach zijn. Jullie kunnen weer wat  blogs over mijn worsteling verwachten. Het gaat om zes kilo en als ik die eraf heb, zit ik weer op een gezond gewicht. Ik wens alle anderen met een groot of klein eetprobleem veel moed en doorzettinsvermogen toe.

Het leuke is dat ik van mijn moeder een kaart kreeg, ze leeft op deze manier met me mee. Dat koester ik.




06-03-2012

HET SPIJT ME

Je maakt fouten als moeder, als vrouw. Logisch. En dan denk je achteraf: oeps, heb ik het al weer gedaan. Ik zeg iets, dat een ruzie tussen kinderen verergert, ik trap op iemands tenen omdat ik weer niet nadenk voordat ik iets zeg. Of ik voel me zo gekwetst dat ik per ongeluk expres iemand terugpak op zijn of haar zwakke plek. Geen enkele moeder is perfect.


Ik ben al een poosje aan het lezen in het boek van Mary E. DeMuth 'HET KAN!' (ook als je geen goed voorbeeld gehad heb). Een bemoedigend boek. Vorige week las ik het hoofdstuk: Jezelf vergeven, je kinderen vergeven.
Ouders hebben enorm veel invloed op hun kinderen. Het beeld van Jezus Christus dat wij geven, is het beeld waarin zij zullen geloven. Als wij onze eigen fouten nooit toegeven, als wij onze kinderen de schuld geven van onze uitbarstingen, zullen zij God zien zoals ik ( de auteur ) Hem vaak gezien heb: een nukkige drilsergeant die boven ons hoofd zweeft. Als wij willen dat onze kinderen God leren kennen als een genadige God, die op de uitkijk staat en vol verlangen wacht tot Zijn verloren zoons en dochters naar huis terugkeren, moeten we onze kinderen en onszelf genade verlenen.
Die kans kreeg ik. Nadat ik erg boos was op mijn dochter van 11 omdat ze het hoesje van een meidentijdschrift (van de bibliotheek) kwijtgemaakt had, vond ik het mapje terug op een heel rare plek. Ik herinnerde me ineens weer dat ik dat mapje daar zelf neergelegd had, nadat ik het tijdschrift gelezen had. Ik schaamde me voor mijn boze gedrag. Dus omhelsde ik haar toen ze uit school kwam en vertelde dat ik het mapje gevonden. Sorry dat ik zo boos tegen je deed. Dat was niet goed, het spijt me want ik heb het zelf daar neergelegd en was het helemaal vergeten!

Ik kreeg een dikke knuffel. Ik vergeef het je mam! zei ze. En ze lachte. Nadat mijn dochter gezegd had: Ik vergeef het je mam was het voor mij ook veel gemakkelijker om mezelf te vergeven.

03-03-2012

WAAR BLIJFT DIE MAN VAN ME?


Dit plaatje doet me aan vroeger thuis denken. Mijn vader was degene die voorlas, 's-avonds als mijn broer en ik naar bed gingen. Hij vergat altijd de tijd! Grappig dat je door een plaatje herinnert wordt aan iets uit je jeugd. Op het plaatje zie je ook een moeder. Mijn moeder luisterde niet mee. Ze dacht, beneden in haar stoel: Waar blijft die man van mij?

Koester je waardevolle herinneringen?