31-12-2011

Dagboek, muizenhuis en zegenwens

Deze week las ik hier http://www.todayshousewife.net/2011/12/start-journaling.html iets leuks, waarvan ik dacht: Dat lijkt me leuk om te doen! Ik hou van letters, van dagboeken en dingen teruglezen. Dit journal schrijven is iets dat ik een weekje uitgeprobeerde omdat ik dacht: als het me deze week niet lukt, doe ik het in 2012 niet.


Ik ben van plan om er simpele dingen in te schrijven: het weer, wat ik kookte, mijn stemming, iets bijzonders: een bijbeltekst. In de net genoemde blog wordt het schrijven van zo'n dagboek genoemd als één van de dingen om te relaxen voordat je naar bed gaat. Dus geen computer, geen TV maar simpel de dag doornemen en op schrijven. Dit is één van de dingen die ik in 2012 wil doen.

Schrijf jij ook in een dagboek, of is je blog een soort dagboek?

MUIZENHUIS

Verder wil ik jullie mijn boek over Sam & Julia laten zien. Met Kerst kreeg ik een cadeaubon en daar heb ik echt iets voor mezelf van gekocht. Namelijk Het Muizenhuis (bedacht, gemaakt en geschreven door Karina Schaapman.) Ik ben dol op poppenhuizen en ik wilde dit boek heel graag hebben.


DANK!

En ik wil ik iedereen heel hartelijk bedanken voor alle reacties op mijn blog. Ook de mailtjes waren heel bijzonder voor me. Wie je ook bent en waar je woont ik wens jullie allemaal een heel Gelukkig Nieuwjaar toe met deze zegenwens:

De Heer zij voor u
om u de juiste weg te wijzen,
de Heer zij achter u
om u te bewaren voor de listen van de boze,
de Heer zij naast u
om u in de armen te sluiten
om u te beschermen tegen het gevaar,
de Heer zij onder u
om u op te vangen wanneer u dreigt te vallen,
de Heer zij in u
om u te troosten wanneer u verdriet hebt,
de Heer omgeve u als een beschermende muur
wanneer anderen over u heen vallen,
de Heer zij boven u om u te zegenen.
Zo zegene u God, vandaag, morgen en in de eeuwigheid

(Zegen van Sint Patrick)

29-12-2011

Als ik terugdenk aan ...



Oliebollen bakken is een leuke traditie. Thuis deden we het altijd in de keuken.We bakten ze in een speciale, oude pan. Ontzettend gezellig, voor ons als kinderen om te kijken hoe dat gedaan werd. Ik vond het bijna magisch dat de oliebollen zich vanzelf omdraaiden.

Als ik terugdenk aan oudejaarsavond vroeger dan denk ik aan: noten kraken tussen de deur, sjoelen, worst met augurk erin en eigengemaakte salade eten.


Hebben jullie speciale jeugdherinneringen of eigengemaakte tradities?

26-12-2011

The Simple Woman's Daybook


FOR TODAY, 26 december 2011

Outside my window...
Het is donker nou. De straatlantaarns schijnen in de straat. Volgens mij is het droog buiten. Mijn man zei net dat het de warmste Kerst is geweest sinds 1974

I am thinking...
Ik ben verwonderd dat mijn twee kinderen zonder ruzie te maken achter de computer zitten. Vaak zijn ze jaloers op elkaar of kibbelen over kleine dingen en nu ... is het vrede op aarde :-)

I am thankful...
Voor de liefde die ik van mijn man krijg. Hij is geweldig. Hij stopt net 'muziek' in mijn oor om iets aan mij te laten horen: 'Meer dan ooit heb ik jou nodig - meer dan ooit kan jij niet zonder mij.' (Liedje van Robert Long)

In the kitchen...
In de keuken staat een nieuwe pannenset, een nieuwe tulbandvorm met een bodem vol kleine hartjes. vandaag gekocht bij de Ikea.

I am wearing...
Een oude spijkerrok, zwarte legging, gestreepte sokken ( lol ), een warm vest in mijn lievelingkleur ( petrol) met daaronder een shirt met een wijde hals. Sjaaltje met petrol, paars en zilverdraad.

I am creating...
this blog, the first time I write such a Simply Daybook. En ik maak plannen voor deze week omdat de kinderen vakantie hebben. Ik zoek een paar leuke uitjes.

I am going...
to bed early this evening.

I am reading... 
een boek van Kristin Heitzmann. Maar ik snap de verhaallijn niet helemaal, raak in de war door de hoeveelheid personage. Dus ga ik een paar hoofdstukken terug om te vinden wat ik gemist heb.

I am hoping...
Dat deze week, tussen Kerst en de Jaarwisseling evenwichtig en gezellig is. Ik bak geen oliebollen dit jaar maar ik hoop dat de oliebollen van de oliebollenkraam in het dorp lekker genoeg zijn.

I am looking forward to...
The new year, 2012.

I am hearing...
Getimmer. Mijn man zet een kastje in elkaar, dat we vandaag kochten.

Around the house...
Donker, er loopt een groepje jongens rond met een laserlampje. Ze schijnen naar binnen.

I am pondering...
Over een nieuwe blog. Iemand een idee?

One of my favorite things...
Bloggen en chocolade eten.


A few plans for the rest of the week:

Mijn man heeft deze week vrij van zijn werk, We willen wat leuke dingen doen. Met de kinderen.
Naar de ijsbaan, naar het Openluchtmuseum, naar ...

Here is picture for thought I am sharing...



Linking up with the Simple Woman's Daybook today...visit Peggy to see more!
http://thesimplewomansdaybook.blogspot.com/2011/12/december-daybook-edition.html

23-12-2011

If you look for me ...




If you look for Me at Christmas,
You won’t need a special star.
I’m no longer just in Bethlehem,
I’m right there where you are.
You may not be aware of Me,
Amid the celebrations.
You’ll have to look beyond the stores,
And all the decorations.
But if you take a moment,
From your list of things to do,
And listen to your heart, you’ll find
I’m waiting there for you.
You’re the one I want to be with,
You’re the reason that I came.
And you’ll find Me in the stillness,
As I’m whispering your name.

Love: Jesus

21-12-2011

Meet God eerst je schouders?

Een tijdje geleden schreef iemand in een reactie dat ze in moeilijke tijden aan onderstaand quote van moeder Theresa dacht:

Ik weet dat God mij niets zal opdragen wat ik niet aankan. Maar ik wenste dat Hij mijn niet zoveel vertrouwen schonk.


God meet onze schouders
Anders gezegd: God meet onze schouders op voor Hij er een last op legt.


Mijn schouders breed genoeg?
Ik vind het boute uitspraak. Bekijkt God eerst of mijn schouders breed genoeg zijn... om me daarna een zwaar kruis te geven? Krijgt iemand met minder draagkracht dan een minder groot verdriet in zijn leven te verwerken? 

Schouder meten is karikatuur
Ik heb gekeken waar deze gedachte vandaan komt. Zou het een karikatuur kunnen zijn van 1 Corinthiërs 10:13?

Hij zal niet toelaten dat u verzocht wordt boven wat u aankunt, maar Hij zal met de verzoeking ook de uitkomst geven om die te kunnen doorstaan.

Paulus troost
Paulus heeft met deze tekst de gemeente van Korinthe willen troosten. Hij wilde hen beslist niet terugwerpen op hun eigen draagkracht maar op God, die bij hen zou zijn in het lijden. In tijden van radeloosheid doet het pijn als anderen aankomen met: God weet wel dat je het aankon - Hij heeft je schouders gemeten

Daal af naar waar ik ben, denk ik dan, en kom even naast me zitten. Meer heb ik niet nodig. Troost me met wie God. Wie Hij altijd zal blijven.  


Ik heb voor je gebeden
Vandaag is het mistig buiten. Ik kijk er naar. Mist buiten, mist binnen. Ik begrijpt het waarom van de dingen niet. Toch voel ik me niet alleen want Jezus reikt naar me met de hand Zijn Woord en zegt: "Ik heb voor je gebeden dat je geloof niet zal ophouden." Er komt een dag dat Hij al mijn tranen van de ogen zal afvegen. Dat geloof ik. 

God meet mijn schouders niet. 
Sinds ik weet wat lijden is ontdek ik steeds meer dat Hij Immanuel is: God met ons. Geen schouder-meter, geen ongeluksbrenger. Immanuel! Hij meet  me de maat niet. Hij kocht me. Hij redde me. Hij heeft lief en bij Hem schuil ik in mijn misère. 

Mist buiten, mist binnen. 
Ik grijp Zijn hand stevig vast 
Ik dank Hem voor Zijn genade. 
Hij brengt Thuis brengt!


Want ik ben ervan overtuigd dat noch dood, noch leven, noch engelen, noch overheden, noch krachten, noch tegenwoordige, noch toekomstige dingen, noch hoogte, noch diepte, noch enig ander schepsel ons zal kunnen scheiden van de liefde van God in Christus Jezus, onze Heere. Romeinen 8:37-38

20-12-2011

Laat me schuilen



Hide me in the shadow of Your wings
Cover me with love and grace and comfort me
Sheltered in Your presence is where I long to be
So hide me in the shadow of Your wings

DECEMBER

Regen, grijze wolken, kou en wind. Het is vroeg donker. Ik doe er alles aan om het gezellig te maken in huis. Volgens mij lukt dat aardig, met wat kunstgrepen. Mijn Amaryllis staat in bloei. Prachtige rode bloemen, wel vier, waaruit de meeldraden vol met stuifmeel omlaag hangen. Mijn kerstster is het grootste gedeelte van de dag aan, omdat het buiten zo schemerig blijft. Ik zie buiten, langs het huis, mensen lopen met een paraplu boven hun hoofd. En ik huiver.


WINTERDIP

Dit is absoluut niet de favoriete tijd van het jaar voor mij. Elke jaar worstel ik met een fikse winterdip. Het lijkt of mijn leven stil staat. Alsof er geen mooie dingen meer zijn. Vertraagde film. Niemand merkt wat aan mij want ik ben een ster in het verbergen van mijn echte emoties. het liefst hè ... het liefst kroop ik op de bank met een lekkere, warme plaid over me heen. Ik verlang serieus naar een winterslaap.


Kom op, zeg ik tegen mezelf. Niet opgeven. Pep jezelf op door te bloggen. Ik probeer het maar het kost me ongelovelijk veel moeite. Waar is mijn energie in vredesnaam? Ik vraag voor Kerst echt een daglichtlamp. ( zeg ik elk jaar in december) Heeft iemand daar ervaring mee? Helpt het echt, zo'n lamp?

Tips tegen winterdip hartelijk welkom.

15-12-2011

WAT ZAAI IK?

Stress. Mijn man maakt overuren om bepaalde klussen voor de kerst klaar te krijgen. En thuis ... er moet nog zoveel. De feestdagen komen er aan. Wat eten we en zijn we echt verplicht om naar mijn schoonouders te gaan? Al die verplichtingen!

Ik las ergens dat kerststress en vrouwen bij elkaar horen. Een vijfde van de vrouwen zou de feestdagen best wel eens over willen slaan.


Gisteren keek ik naar mijn cactussen en bedacht vol trots dat ze uit de minuscule zaadjes gekomen zijn. Die ikzelf zaaide. En toen dacht ik: wat zaai ik eigenlijk met mijn stress? 

Kleine zaadjes chagrijn. 
Kleine zaadjes ontevredenheid, 
kleine zaadjes van dit en kleine zaadjes van dat. 

Als ik mezelf voorbij loop en de kinderen afsnauw moeten ik niet gek opkijken dat ze met de Kerst vervelend zijn. Want wat ik zaai dat maai ik. 

Daarom gooide ik het roer om.
Jij ook?

Hoe ga jij om met kerststress? Positieve ervaringen zijn welkom.

06-12-2011

Ooit nog een Elfstedentocht?


 


Eén keer in mijn leven heb ik de Elfstedentoch gezien.

Op de televisie dan wel want om daar in het hoge noorden van ons land te koukleumen. Nee, dank je wel. Voor de Engelstalige meelezers, die niet weten wat een Elfstedentocht is: De Elfstedentocht is een schaatstocht van bijna 200 km lang over natuurijs. Deze toch wordt georganiseerd door de Koninklijke Vereniging De Friese Elf Steden. De hoofdstad van Friesland, Leeuwarden is vanouds de start – en aankomstplaats. Jammer genoeg kan deze schaatstocht niet elk jaar gehouden worden want zo’n tocht is natuurlijk helemaal afhankelijk van het weer en de toestand van het ijs. De laatste tocht was volgens mij in 1997. Daarom … ik zou het erg leuk vinden als er dit jaar wel een Elfstedentocht kwam!


Zelf schaats ik niet meer. Beetje bang om te vallen ... Maar met de kinderen zocht ik altijd het ijs op als het een weekje fiks gevroren had. Zodra ze twee of drie jaar waren ... hupsaké, op de schaats! Af en toe je handen opwarmen aan een bekertje chocolademelk uit de thermosfles ...

Ik vind het nog steeds erg leuk om naar schaatstaferelen te kijken. Mijn dochter gaat vaak naar de ijsbaan in Utrecht. Zij houdt van 'zwieren'. In regelmatig tempo maakt ze achter elkaar gebogen streken over het ijs, beurtelings rechts en links op de buitenkant van het schaatijzer. Natuurlijk is dat het leukst om met een partner te doen.


Voorlopig nog geen Elfstedentocht in zicht. Ook geen sneeuw of ijs! Dus houden we het maar bij het kijken van de nostalgische video hierboven. Maar .... niets zo veranderlijk als het weer.

02-12-2011

Een berg op mijn pad en focussen op God

Wie bent u, grote berg? Voor de ogen van Zerubbabel zult u een vlakte worden. Zacharia 4:7
Ik loop er tegenaan
Deze Bijbeltekst triggert me. Spurgeon zegt: Op dit uur kan er een berg van moeite, tegenspoed of nood op jou in de weg staan. Dat is zo. Ik heb een berg in mijn leven, waar ik niet van kan slapen. Die berg is het eerste waar ik aan denk, als ik wakker wordt. Ik loop er tegenaan en wordt er zo down van. Zo down.


Laat geloof binnen en uw berg verdwijnt
Ik heb mijn eigen berg die me belemmert om onbezorgd door het leven te gaan. Ik zie geen pad erom heen. Ook niet erover heen of er onderdoor. Spurgeon zegt: "Laat het geloof binnen en terstond verdwijnt de berg en wordt het een vlakte!" Hallo meneer Spurgeon, hoe kan je dat nou zeggen? Het is onmogelijk dat mijn berg een vlak veld wordt! Oké, ik lees verder in mijn dagboek: 

Het geloof moet eerst horen naar het Woord van God: Niet door kracht, ook niet door geweld maar door mijn Geest zal het geschieden. 

Niet genoeg geloof?
Ik heb gewoon niet genoeg geloof. Geen geloof om tegen een Alp te zeggen: Ga opzij. Mijn berg is te groot. Mijn berg blijft een berg. Toch weet ik, diep van binnen dat er iets veranderen kan. Dat is als ik tot Hem nader zoals ik ben. 

Ik geef mijn berg aan u, liefdevolle Vader. Ik vind dit zo moeilijk. Ik weet geen weg meer. Het is allesoverheersend. Ik sta er mee op en ik ga er mee naar bed. Ik leg emoties in Uw hand. Mijn boosheid, mijn verwarring, mijn verdriet. Het is niet eerlijk. Ik ben helemaal op. Wilt U maken dat ik anders met mijn berg om ga. Wilt me me acceptatie geven. Ook als mijn berg niet gelijk verdwijnt. Geef me dan rust. Vrede van binnen. Dat het goed is zoals het is. Om Jezus wil, Amen.


I have set the LORD always before me: because he is at my right hand, I shall not be moved. Psalm 16:8

Op God focussen
Dus focus ik me meer op God, dan op het wegwerken van bergen. Dit is voor mij de goede manier om te leven. Met Jezus steeds bij me, heb ik het beste gezelschap dat ik maar wil. Als ik aan Hem denk voel ik me veilig en minder onzeker. Hij staat naast me om me te helpen en te leiden op het pad dat ik ga - vandaar dat ik niet te erg zal wankelen door de angst, het geweld of  het bedrog om me heen.

Ik ben geen held, ik heb een hekel aan moeilijkheden - maar God houd mij staande. Hallelujah.

25-11-2011

Als het buiten regent ...


November ...Vandaag ben ik door de regen naar school gefietst om mijn zoon op te halen. Koude handen, koude voeten, rode neus. Dat hoort erbij.

Op straat spelen na het avondeten is er nu niet meer bij. Ik woon in een kinderrijke buurt waar het in de zomer en herfst altijd heel gezellig is. Verstoppertje, voetballen, skeeleren ... 't is november, een andere tijd is aangebroken. Nu wordt er binnen gespeeld.


SPEELGOED

Vandaag even naar de winkel geweest om de speelgoedkast te bevoorraden met kleine dingetjes zoals: dino's die je in elkaar moet zetten, pakketje om zelf een guirlande te maken van vilt, kralen en een belletje, knutselstokjes ( Cure-Pipes) en spullen voor het maken van kaarten. Ook wat goedkope soldaatjes ...

Wat ik vroeger, als kind, in de winter deed? Eindeloos typen op de typemachine van mijn vader. Het ene verhaal na het andere. Zo'n typemachine is echt nostalgie. Ik houd van het geluid: tik,tik, tik ...

Wat deed jij, als het regende, sneeuwde etc.

12-11-2011

DE FOTO IN MIJN HANDEN

If I had a single
flower for
every time
I think of you,
I could walk forever
in my garden.

Soms is mijn hoofd vol gedachten als ik aan mijn ouders denk. 
Ze zijn allebei rond de tachtig. 

Ik heb een foto in mijn handen en kijk ernaar. Het haar van mijn vader inktzwart en golvend. Ik zie blijdschap en trost in zijn ogen om het kind dat bij haar zus op schoot zit. Mijn moeder, zo onherkenbaar slank. Ik zucht. De tijd is onverbiddelijk. Ik ben niet meer die baby met die bolle wangen. Ik ben nu zelfs ouder dan mijn vader en mijn moeder op deze foto.

Hoe zou het voelen om een tachtiger te zijn?

Gisteravond stond ik voor het raam van de keuken en zag de maan achter de boom aan de hemel staan. Ik had heimwee naar vroeger. Naar mijn jeugd. Ik ben dankbaar dat ik ze nog heb maar de angst om ze te verliezen vliegt me soms aan. Toen dacht ik aan God en terwijl ik naar de maan keek, schoot een Bijbeltekst in mijn gedachten.

Zij zullen U vrezen, zolang de zon en de maan er zijn, van generatie op generatie. (Psalm 72)


Mijn ouders hebben mij over God en Zijn genade verteld, zodat ik de boodschap van Gods Amazing Grace door kan doorvertellen aan mijn eigen kinderen. Van generatie op generatie. Jezus naam zal zijn tot in eeuwigheid en in Hem ben ik met mijn ouders verbonden.

Leven je ouders nog of zijn ze overleden?
Wat is de mooiste herinnering?

08-11-2011

Help ... mijn moeder blogt

Ik heb een vraagje. Mijn moeder heeft het heel druk, naast haar part-time baan doet ze het huishouden. Ze kookt, ze wast, ze stofzuigt alle kamers. Iedere week gaat ze een uurtje naar de bibliotheek, ze zwemt en brengt mijn broertje naar sport. Ondanks haar drukke leven had ze altijd tijd voor een praatje. Nu niet meer! Tegenwoordig zit ze elk vrij moment met haar laptop op schoot. Help ... mijn moeder blogt! Hoe kan ik meer tijd met haar doorbrengen?


Ik ben dol op blogs. Snel werk ik mijn planning af, zodat ik eindelijk kan gaan zitten om te lezen. Het maakt mijn wereld groter. Ik kijk over de grenzen van mijn leven heen en neem met interesse een kijkje in het leven van anderen. - dichtbij en ver weg. Sommige blogs stijgen boven andere uit qua persoonlijkheid en moed. Bloggen lezen is een geweldige bezigheid, evenals het reageren op een blog. Er is een wereld voor mij opengegaan, die ik niet kende. Ik geniet ook van het schrijven natuurlijk. Mijn hoofd zit iedere week vol ideeën. Mijn leven als bloggende vrouw is interessant! Ik zit al met mijn laptop op mijn knieën, terwijl mijn kinderen nog op bed liggen. Geef me nog tien minuten ... en dan gaan we ontbijten. Ik lees een paar blogs terwijl mijn dochter, naast me op de bank, smeekt om liefdevolle aandacht. Bah, zo wil ik het doen.

BALANS

Ik zoek naar balans. Ik wil een gezonde balans vinden tussen bloggen, mijn werk, het huishouden.
Ik schrijf wat dingetjes op, uit de losse pols ... al schrijvend orden ik mijn leven.
1. Ik bid tot God, Hij zal me hierin op weg helpen.
2. Ik gebruik een kookwekker (de wekker zet ik in de gang, zodat ik het irritante getik niet hoor)
3. Ik beperk mijn blog tijd tot .... uur per dag
4. Ik besluit per dag vijf verschillende blogs te lezen en daar een èchte reactie bij te plaatsen.
5. Ik kies een paar blogs uit die me raken, daar reageer ik altijd op
6. Blog inspiratie schrijf ik direct op en werk het later uit
7. Ik beperk het aantal blogs en laat ze rijpen
Ik wil gewoon een beetje balans en daardoor een beetje meer gezelligheid in de huiskamer, romantiek met de man en vooral meer vreugde in God en in het omgaan met mijn kinderen en vrienden. Dan zeg ik na een dag niet meer: mijn hoofd zit helemaal vol van al die blogs.

Hoe doe jij dat toch?

04-11-2011

MIJN REUZEN EN GODS BELOFTE

Als er echt een moeilijk situatie is redt ik het. Dat is gebleken. Diep in mijn hart ben ik een kwetsbaar mensje dat vaak vecht ik met een bijzondere reus, genaamd: Stel je voor...

  • stel je voor dat ik onze familieziekte Parkinson krijg
  • stel je voor dat mijn kind een ongeluk krijgt op weg van school naar huis
  • stel je voor dat ik ineens mijn pincode niet meer weet
  • stel je voor dat ik, door mijn impulsiviteit een stomme flater sla
  • stel je voor dat ik in slaap val om niet meer wakker te worden
  • stel je voor dat ik halverwege mijn baantje in het zwembad kramp krijg
  • stel je voor dat ...


Het is niet leuk. Soms voel ik me er zo ongelukkig mee. Maar Godzijdank heb ik een helpende gedachte. Een belofte van mijn God, waar ik aanspraak op mag maken omdat ik bij Hem hoor.  

En zie, Ik ben met u, Ik zal u beschermen overal waar u heen zult gaan.

Het is een tekst uit Genesis 28. Ik ben onder de indruk van Jacobs geschiedenis. Hij vluchtte wegens familieomstandigheden naar zijn oom in Haran. Ondanks een foute keuze zag droeg God toch zorg voor Hem in de woestijn. In een droom sprak Hij deze woorden, die ik als helpende gedachten gebruik tegen mijn angstreuzen.

28-10-2011

Strooigoed


Neem voor een
vrolijke noot
af en toe
een pepernoot

Deze pepernoten heten eigenlijk kruidnoten. Maar omdat iedereen de verkeerde naam gebruikt, doe ik het op mijn blog ook :) Heb jij ze al gekocht? Hierboven zien jullie de weckpot met pepernoten, die mijn man van iemand op zijn werkplek kreeg, met het bovenstaande rijmpje erbij.
Misschien een idee voor jullie - om cadeau te geven.

Op Wikipedia las ik:
De gebruikelijke wijze van opdienen is dat men de pepernoten door de kamer strooit, zodat de kinderen ze kunnen opzoeken. De strooiende arm wijst terug op het oude symbool van vruchtbaarheid: de boer die zijn akker met zaad bestrooit.

Voor mijn engelstalige lezers hier een leuk recept voor deze (seizoengebonden) pepernoten.
http://www.food.com/recipe/dutch-pepernoten-195547

25-10-2011

Mijn zwakke punt en mijn theeketel

Terug bij af
Zucht. Ik ben echt weer terug bij af. Deze blog ging over brooddieet en zelfwaardering en hoewel ik dapper mijn dieet afwerkte, ben ik al weer een week of wat behoorlijk ongezond bezig. O, o ... die roze koeken! Brooddieet maakte plaats voor twee dagen vasten per week ( water, thee, koffie, bouillon en droog brood ). Dat ging een tijdje goed tot, heel langzaam, mijn oude eetgedrag de kop op stak. Inmiddels snaai ik de koekkast weer leeg en kocht ik een reep chocola (eh, daar wordt je toch vrolijk van?) Ik ben echt ontevreden over mezelf. Ik faal en voel me schuldig daarover want ik weet hoe slecht het voor mijn lichaam is om er niet goed voor te zorgen en het te verwaarlozen. Dit is mijn zwakke punt.



Wat te doen als je gefaald hebt
Nu kom ik opnieuw met het boek 'Ik heb er genoeg van'. Els van de Vlist schrijft gelukkig heel erg bemoedigende dingen voor mensen zoals ik. Ze raadt mij aan:
'Zeg gewoon tegen jezelf: Ik doe het fout, het is misgegaan. Als je het eenmaal erkent, ben je in staat om iets aan je probleem te doen. Ga gewoon weer op de weegschaal staan, schrijf je gewicht op en begin opnieuw.
Voor mij belangrijk: Belijdt aan God dat je de fout in bent gegaan met eten. En als God belooft om jou te vergeven zodra je je zonden hebt beleden: draag jezelf niet steeds die negatieve gedachten na zoals: 'Ik ben een slappeling.' Je begint met een schone lei, een blanco bladzijde.'

Bouw je verdediging weer op
* Kijk wat er wel goed gaat.
* Praat er met iemand over!  DAT DOE IK DUS MET JULLIE :)
* Vermijd verleidingen ( ban alle snelle koolhydraten uit)
*Blijf in Gods bescherming staan - gebed.



Iets anders
Het luchtte me op om hier over te schrijven.
En ... nu even iets ANDERS.  Dit wilde ik jullie graag laten zien: mijn 'nieuwe' ketel. Ik ben dol op ouderwetse dingen. Eindelijk vond ik er een! Hij kostte me acht euro en past precies op mijn olie-stel. Of ik er water in ga koken voor mijn thee? Dat weet ik nog niet. Mijn electrische waterkoker is veel, veel sneller. Aan het handvat hangt een stukje van een ketting of iets dergelijks. Zou daar een thee-ei aan gehangen hebben, voor losse thee? Weten jullie dat?

20-10-2011

Over het prijzen van God en het geloof van een kind.

Praise the LORD, my soul;
all my inmost being, praise his holy name.
Praise the LORD, my soul,
and forget not all his benefits!

Psalm 103 

God loven?
Vanmorgen las ik de eerste twee versen van deze psalm van David. Deze Joodse koning spoort zichzelf aan om God te loven want deze God is de Bron van alle goede dingen, die hem overkomen. Wat er ook voor goeds door het kanaal van Zijn leven stroomt, het kwam van Hem.

Dat vind ik verwarrend
Maar... hoe zal ik God loven, zoveel eeuwen later? Of als ik een moeilijke tijd meemaak? Doe het met je ziel, zegt David, met alles wat binnen in je is. Als je God wilt danken moet er een dankbare herinnering zijn aan al de zegeningen, die je van Hem hebt gekregen. Ik vind dat bijna onmogelijk op dit moment en dat vind ik verwarrend

💓 Heb je zo'n herinnering?


Letters to God
Ik denk na over de film die ik gisteravond zag (met mijn grotere kinderen) over een jongetjes van acht: Tyler Doherty. Hij vecht tegen kanker. Deze kleine jongen vindt extra moed in zijn rotsvaste geloof in God. Hij ziet hem als Zijn Vriend en Leermeester en hij schrijft Hem brieven. Iedere dag schrijft hij zo'n brief en doet hem op de post. Brady, een postbode die zijn eigen problemen heeft, krijgt de brieven in handen en weet zich er geen raad mee. Maar naarmate hij Tyler en zijn moeder, oma en broer beter leert kennen, beseft Brady wat hij met de brieven moet doen. Hij neemt een beslissing die ook Zijn eigen leven ingrijpend zal verandert.

God loven is niet iets dat je alleen doet als alles goed gaat. Deze film Letters to God liet me zien dat er juist in moeilijke tijden momenten kunnen zijn van grote, diepe blijdschap. Deze film herinnerde mij aan de tijd dat we zelf een jongetje van zes moesten laten gaan na een lange, lange strijd tegen kanker.: het zoontje van mijn zus.

Ik prijs mijn God
Waarom ik deze film koppel aan het loven van God? Misschien moet je dan deze film zelf een kijken!  Ik dank God voor deze film en ik prijs Zijn Naam voor wat Hij wil doen in situaties, die menselijkerwijs ondraaglijk zijn. 

17-10-2011

Koninklijke vergeving

Zoals ik in een ander bericht schreef heb ik pas een stapel vrouwenmagazines gekocht. Gisteravond las ik daar een bijbelstudie uit, over vergeving ( psalm 51) en er stond een heel ontroerend verhaal in dat ik graag met jullie wil delen:

Er was eens een zoon die er thuis een puinhoop van maakte. Hij leefde alsof zijn moeder een gratis hotel dreef en op een dag uitte hij lelijke beschuldigingen tegen zijn vader, waarvan hij wist dat ze niet waar waren. Met slaande deuren vertrok hij en liet jarenlang niets meer van zich horen. Hij ging werken, verdiende goed, kreeg verkering. Zijn vriendin vroeg hem naar zijn ouders. Het duurde lang voor hij haar vertelde hoe hij van zijn ouders vervreemd was geraakt. Al vertellende merkte hij hoe hij zich schaamde, hoe hij ernaar verlangde dat hij schoon schip kon maken. 'Ik weet alleen niet hoe,' zei hij.


Zijn vriendin had wel een idee: 'je moet een brief schrijven,' zei ze. Dat deed hij: 'vrijdagmorgen kom ik per trein langs jullie huis. Als jullie me nog willen ontvangen, hang dan een witte doek over het balkon.'
Die vrijdagmorgen nam de verloren zoon de trein. Hij wist precies hoever ze nog van de bocht waren waar hij zijn ouderlijke huis zou kunnen zien. Zou er een witte doek over het balkon hangen?
Het bos, een boomgaard ... toen zeg hij het huis van zijn ouders. Er hing niet één doek over het balkon, maar het hele balkon was behangen met witte doeken. Uit alle ramen hingen witte doeken. Aan de waslijn wapperden witte lakens in de wind. Koninklijke vergeving.



Have mercy upon me, O God, according to thy lovingkindness: according unto the multitude
 of thy tender mercies blot out my transgressions. Wash me throughly from mine iniquity, and cleanse me from my sin.

13-10-2011

Mama, jij bent mijn idool

Mega Mindy was niks volgens haar. 'Mam ... ' zei ze met een ondeugende glans in haar ogen: 'Jij bent mijn idool.'

Naar aanleiding van een artikel in het tijdschrift Groter Groeien  http://www.grotergroeien.nl/  hadden we een kort gesprekje aan tafel, over helden en idolen. De superhelden van deze tijd zijn volgens het tijdschrift vooral grappig, stoer of sterk. Ze kunnen onze kinderen inspireren. Of zelfs hoop bieden op belangrijke momenten.

Ik geniet ontzettend van de artikelen in dit magazine, maar dit onderwerp heeft voor mij minder waarde. De oorspronkelijke betekenis van het woordje idool is afgod. Ik hou van relativeren, daarom zeg ik tegen  mijn kind: 'Idool zijn duurt vaak niet lang - de wereld draait door en we vergeten iemand ... idolen zijn soms akelig eenzaam.'

Niemand is zo ongelukkig als een idool, die zichzelf overleefd heeft.

* Wat is jou visie?
* Hoe denk je over idolen, spelen ze een rol in jouw leven of dat van je kind?


Vroeger had ik ook een idool: Roald Amundsen. ( zie foto hierboven ) Ik vertelde het aan niemand maar ik wist dat ik ooit naar Zuidpool zou gaan. Ik werd ontdekkingsreiziger! Om al vast te wennen aan de ijskoude temperatuur daar, sliep ik 's-winters met mijn raam open terwijl het buiten vroor. Raar kind was ik hè? Nu ben ik blij dat ik lekker bij de haard zit, ik denk niet meer aan de Zuidpool. Het leven van een ontdekkingsreiziger? Dat leef ik elke dag al ...

There is no one holy like the LORD;
there is no one besides you; there is no Rock like our God.

10-10-2011

Blij, blij want ik ben ... cystevrij

Vandaag had ik mijn jaarlijkse controle bij de kaakchirurg in het Rijnstate ziekenhuis in Arnhem. Er werd gewoontegetrouw een 3-D scan gemaakt. Daarna wachtte ik in de wachtruimte, samen met mijn dochter die als steuntje-in-de-rug meeging. Toen we bij de chirurg waren bekeek hij samen met ons de 3-D beelden en tot mijn verwondering hoef ik niet meer terug te komen!


Geen nieuwe cyste in het kaakbot te zien. Geen oude restjes zelfs. Daarvoor in de plaats echt botweefsel (ze hebben tijdens de laatste operatie botgroei-stimulerend middel ingebracht) Na veel dokteren, na telkens nieuwe spanning rond uitslag van weefselonderzoek, na verschillende operaties werd ik zomaar naar huis gestuurd.

Ik hoefde geen nieuwe controle-afspraak meer te maken. Echt niet? Ook niet voor de zekerheid? Nee, echt niet. Maar ik mocht altijd terugkomen voor een scan als ik dacht dat ...


Op de terugweg gingen we naar de Posbank. We liepen een stukje. En we dronken thee in het Paviljoen De Posbank

Blij
Tussen de middag sloot ik mijn zoontje in de armen. Hij was vanmorgen bang dat ik zou moeten blijven. Dat gezicht van hem toen hij mij zag ... zo blij. Dank u wel God!

Pannenkoeken?
Zal ik een taart maken om het te vieren? Of zal ik pannenkoeken bakken straks? Dat vinden ze hier ook erg lekker.

06-10-2011

Ik geniet van ...

Ik geniet:
Van deze blog http://goodoldhousehold.blogspot.com/ De eigenares van deze blog maakte dat ik zin kreeg in de herfst. En in breien. Neem een kijkje op haar blog. Ze breit een dekentje van mooie wol en ik vond het zo'n leuk idee dat ik zelf ook wol gekocht heb. Wat ik brei? Eh ... een plaid voor op de bank.
De kleur is donkerpaars.


Ik geniet:
Van mijn zoon van dertien, die spontaan deze kaars voor mij kocht en erbij zei: 'Het kostte vier euro, mam!'


Ik geniet:
Van de complimentkaartjes, geknipt uit een tijdschrift. Mijn jongste zoon grijnsde van oor tot oor toen ik voorlas waar ik vind dat hij goed in is. Hier onder één van de complimentkaartjes: 'Ik ben goed in vrede stichten ... '


Ik geniet
Van humor. Want als iemand mij dit kaartje geeft snap ik dat het humoristisch bedoeld is. Ik ben namelijk zo bang voor spinnen dat ik mijn man er bij roep als ik er eentje zie. Op het kaartje staat: 'Ik durf een heleboel.'


Ik geniet:
Van jullie blogs. Dank je wel.

02-10-2011

The Versatile Blogger Award

Mijn blog is nog niet zo oud en ik plaats maar twee keer in de week een posting, daarom ben ik elke keer weer verrast door jullie reacties. Heel veel daarvan zijn erg waardevol voor mij. Allemaal bedankt!

Chelle van http://reformedrebel81007.blogspot.com/ gaf me tot mijn verrassing een Blog Award.
Hartelijk dank Chelle. Jouw blog is waardevol voor mij, daarom waardeer ik het dat je aan mij dacht.


Regels voor de Versatile Blogger zijn ...
Bedank de persoon die aan je gedacht heeft.
Vertel zeven dingen over jezelf.
Geef deze award door aan zeven blogs, die je nog niet zolang geleden ontdekt heb.
Plak hem in je blog
1. Momenteel heb ik griep
2. Ik ben dol op glas in lood ramen van  oude kerken
3. Ik slik dagelijks een flinke dosis magnesium in verband met pijnlijke spierkrampen
4. Als ik getest zou worden, kreeg ik het etiket ADD
5. Ik ben erg blij, mijn dochter vertelde me dat ze tot geloof gekomen is.
6. Ik vast twee dagen in de week ( ter vervanging van brooddieet)
7. Mijn man geeft me altijd Puma-parfum.
Glas in lood

Ik geef The Versatile Blog Award door aan:


29-09-2011

Mijn meiden en hun schoenen

Mijn oudere dochters zijn nogal kooplustig wat schoenen betreft. Ze hebben talloze gympen, sandalen in allerlei kleuren, slippers, sportschoenen, pumps en nu de herfst eraan komt ook nog laarzen.

Het zal niet lang meer duren of ik ga het schoenenkastje opruimen. De zomerschoenen mogen naar boven. Ik berg ze altijd op in een één grote, speciale tas. Maar dit jaar wil ik het anders doen en koop ik transparante rollerboxen voor onder het bed. Mijn dochters kunnen de schoenen dan in hun eigen kamer bewaren, zodat ze hun schoenencollectie kunnen bewonderen wanneer ze maar willen.

Nu heb ik dus een kast vol schoenen uit te zoeken. Welke schoenen doe ik stiekem weg? Ai, dit is een pijnlijke sessie.


'Mogen deze weg?'
'Nee mam, die wil ik houden. had ik die niet aan toen ik verkering kreeg? Op die ene zo heel speciale dag ... '



'Maar deze kunnen we toch wel weggooien? Dat hakje gaat er telkens af!'
'Nee mam, dat hakje lijm ik - ze zijn nog zo leuk ... '


'Die kleur is niet mooi. Zal ik ...'
'Nee mam, volgend jaar is het misschien mode!'


'Oké, maar deze wil ik hebben!' roept jongere broer.

* Houden of wegdoen. Heb jij het gouden antwoord?
* Hoe ruim jij de zomerschoenen op?


27-09-2011

Wat een interview teweeg bracht

Een maandje terug kocht ik op de rommelmarkt een stapeltje exemplaren van het eo - vrouwenmagazine ( ik ben dol op het lezen van leuke artikelen) en was er dolgelukkig mee.

Met veel interesse las ik in de boekenbijlage van het maartnummer uit 2000 een interview met de humoristische auteur Barbara Johnson. In het onderstaande stukje is Barbara zelf aan het woord:
"Ik heb lang gezegd: Waarom ik? Waarom moest ik mijn twee zoons kwijtraken, moest mijn man een ongeluk krijgen, is mijn andere zoon elf jaar niet thuis gekomen? God zegt dat Hij je niet meer geeft dan je kunt dragen, maar dit was echt te veel! Ik was praktisch alle kwijt behalve mijn verstand en bereikte het punt dat ik alleen nog maar dood wilde ... Pas toen ik zei: 'Hoe het ook zij Heer! Wat er ook gebeurt, wat U ook in mijn leven brengt -  het is aan U en U bent groot genoeg om me er doorheen te helpen' , toen was het alsof miljoenen sprankelende vonkjes van blijdschap opborrelden. Die zijn altijd gebeleven."

Raakt jou dit stukje ook? De dag nadat ik dit las besloot ik, na wat gepieker en gedraai, Barbara's voorbeeld te volgen. Zie het zo voor je: Ik schraapte mijn pijn, mijn rouw, mijn schuldgevoeldens en innerlijke verscheurdheid bij elkaar en beklom de lange trap, die naar de schitterende troon van God leidt ( lees: ik probeerde te bidden). Mijn hele pakket aan misère legde ik aan de voeten van Jezus omdat Hijzelf in de Bijbel belooft: Come to Me, all you who are weary and burdened, and I will give you rest. Take my yoke upon you and learn from me, for I am gentle and humble in.

Onder tranen heb ik het roer uit handen gegeven. Barbara's God is namelijk ook mijn God en Hij is inderdaad groot genoeg om mij erdoor te helpen. Terwijl de beproeving doorgaat, blijft Hij trouw en draagt me van dag tot dag. Dat brengt kleur in mijn leven en ik leer lachen ondanks mijn omstandigheden ( onder ons gezegd: er zijn dagen dat ik me niet blij voel - maar wel veilig en geliefd )

'Eens zal Hij Uw mond vervullen met gelach en uw lippen met gejuich.'