18-06-2020

NIET MOPPEREN MAAR ZINGEN


Het was zo klam. Maar ik besloot toch te gaan wandelen en stippelde een mooie, lange route uit. Ik zat niet lekker in mijn vel en voelde me wat neerslachtig. Deze wandeling zou me vast helpen om weer in evenwicht te komen. 

Dacht ik.
Hoopte ik.



Na twee kilometer begon ik te twijfelen of ik wel zo'n lange wandeling kon maken. Ik kreeg last van de warmte (ik kan niet zweten). Mijn benen voelden zwaar aan. Mijn huid werd heet. Ik dacht aan die ene keer dat ik met hyperthermie op een eerste hulp post terecht kwam. Dat niet meer. Please, no!


Teruglopen
Niet doorgaan dus. In de schaduw van een boom stippelde ik een andere route uit, zodat ik in alle rust kon teruglopen naar mijn favoriete bankje om daar te gaan zitten. Eenmaal op bekend terrein nam mijn angst voor een hittebevanging af. Zelf vond ik stiekem dat ik goed met mijn lijf omging en de signalen beter oppikte dan ooit.

Ik ging het halen!
En ik haalde het.

Afkoelen
Op het bankje dronk ik water (en koelde mijn gezicht en hete armen). Ik at de suikerwafel, die ik meegenomen had en genoot van het uitzicht: foto hieronder. Je kunt het bijna niet zien maar onder die frisgroene bomen bloeiden allemaal vingerhoedskruid. Zo mooi!

Toen ik daar zo zat had ik het geluk dat de wind opstak.
Dat was echt zo lekker.


Daarna las de meditatie van de dag via mijn favoriete app.


Numeri 21:17 Spring op, put, zing ervan in beurtzang!
Geloof oefenen
De mensen, in de woestijn begonnen vrolijk te zingen voordat ze het water zagen, wat ze zo zo nodig hadden. En toen ze de bron zagen borrelen, werden ze blijer dan blij. God had het water belooft en ze vertrouwden er op dat Hij het zou geven. Hij deed het.

Les voor mij:  (blij) geloof beoefenen in de Gods belofte is mogelijk in de meest onmogelijk situaties. En zelfs nog voordat je de vervulling ervaart. Zoals ik onderweg al helemaal blij werd met de gedachte dat ik het ging halen en straks op mijn bankje uit kon rusten. Gods trouw aan Zijn eigen Woord is zekerder dan wat dan ook!


Wat belooft God Zijn kinderen? Zo veel. Maar ik kies twee beloftes om hier te delen. Het zijn een soort van stapstenen voor mij in mijn geloofswandel met God.

Hebreeën 13:5 Wees tevreden met wat u hebt, want Hij heeft Zelf gezegd: Ik zal u beslist niet loslaten en Ik zal u beslist niet verlaten.
Johannes 10:27 Mijn schapen horen Mijn stem en Ik ken ze en zij volgen Mij. En Ik geef hun eeuwig leven; en zij zullen beslist niet verloren gaan in eeuwigheid en niemand zal ze uit Mijn hand rukken. 

Niet mopperen maar zingen
Niet mopperen, maar zingen, stond er het stukje. Sommige dingen zijn bitter te (ver)dragen maar er is een weg om er doorheen te komen. Christus zelf is de weg. En Hij verkwikt je ziel, ook al lijkt je situatie op het verdwalen in een klam bos met maar weinig uitzicht op verkwikking.

Hij zal!



Not on a path of laziness
Deze devotion was het Engels en C. H. Spurgeon voegt er aan toe:

Prayer must not be neglected ... The Lord will give us His peace most generously, but not on the path of laziness. Let us, then, stir ourselves to seek Him in whom we find all our fresh and flowing springs.

Niet mopperen.
Ook niet wanhopen.
Maar zingen èn bidden.

🎧 Perfect Wisdom of Our God
🕮 Welke belofte sterkt jouw geloofsleven?

4 opmerkingen:

  1. Niet mopperen, maar zingen. Dat vind ik wel een hele goeie!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi, Aritha, dank je wel!
    Ook makkelijk om te onthouden: niet mopperen, maar zingen en bidden.
    Mooi citaat ook van Spurgeon!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Zingen is altijd fijn en heeft een goede uitwerking!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Fijn om te lezen hoe je omging met dat moment van vrees. Zingen is trouwens 2x bidden he ;) Groet, Heleen

    BeantwoordenVerwijderen

Ik ben heel blij met je reactie! Dank je wel.