03-12-2015

God gaat er niet vandoor in de winter

De dagen zijn even lang. Dat wel. Maar het lijkt of ze korter zijn. Alsof de helft van mijn tijd in duisternis gehuld is. Gisteren na het avondeten bracht ik wat afval naar de container. Ik bleef daarna even staan in onze achtertuin. Het was nog niet eens half zeven en de straatlantaarns brandden al! Ik voelde miezerige regendruppeltjes in mijn gezicht. Brrr! Gauw glipte ik naar binnen, mijn warme weer huis in.


Ik vind dit seizoen niet leuk. Ik ben sneller down en moe. Ik moet vechten om dingen leuk te blijven vinden en ik heb minder energie om aan een klus te beginnen. Het vervelende is dat ik veel vergeet de laatste tijd. Dingen die gezegd zijn, afspraakjes. Mijn hoofd lijkt wel een zeef! 
  
Maar ik laat me niet op mijn kop zitten door mijn winterdip. Wat heb ik voor reden om zielig te doen? God is niet van plan om ervandoor te gaan in de winter. Hij is er altijd, dat heeft hij Zelf belooft. En als ik me down voel, is Hij daarmee niet opeens verdwenen. Duisternis mag mij dan overvallen, maar mijn nacht is licht als de dag voor Hem!


Misschien is het winterseizoen precies de goede tijd om jezelf te oefenen in vertrouwen op de God van ons leven, Die gezegd heeft dat Hij ons nooit in de steek zal laten.

Hé, zeg ik tegen mezelf, ik kan iedere dag met God praten! Er is Iemand die me helemaal begrijpt en dat is nog wel mijn liefdevolle Vader in de hemel. Wat voel ik me kostbaar en geliefd.