IK MAAK IETS NIEUWS

Mijn jongste zoon speelt rustig aan de grote tafel. Af en toe zoekt hij contact: 'Wat een vuurwerk buiten hè mam?' Ik knik en glimlach naar hem. Buiten waait het flink. Af en toe schijnt de zon. Gouden licht tussen rafelige grijze wolkenflarden. Eenendertig december vandaag. Nog een paar uur en dan is het jaar 2013 voorbij.

Dankbaar

Ik voel ik me dankbaar. Omdat ik zie, dat ik stukje bij beetje dingen los durf te laten. Wat dat betreft heb ik nog steeds veel aan het boek van Billy Graham! (Ik kwam daardoor tot een totaal ander inzicht over bepaalde dingen.) Wat ben ik blij dat ik dit boek in onze bibliotheek vond! Dat ik het meenam. Ik heb het verschillende keren verlengd. En in 2014 wil ik het kopen.

Reflectie
Ondanks alle mooie momenten en zegeningen, voelde ik me regelmatig machteloos dit jaar. En verdrietig over bepaalde dingen. Ik was gewond en gebroken. Had pijn. Maar midden in mijn misère hoorde ik Zijn stem. De stem van mijn Verlosser. En wat Hij zei, heeft ook zeggingskracht op 31 december. Eigenlijk past precies bij een dag als vandaag!

Denk niet aan de dingen van vroeger, let niet op de dingen van het verleden. Zie, Ik maak iets nieuws. Nu zal het ontkiemen. Zult u dat niet weten? Ja, ik zal een weg aanleggen in de woestijn, rivieren in de wildernis. Jesaja 43:19

Iets nieuws

Iets nieuws! Hij laat iets nieuws ontstaan. Verrassend. Ik tast. Ik zoek. En ik leg mijn bevende hand op Zijn Woord. Net als Maria in de Bijbel zeg ik: "Hier ben ik. Mij geschiedde naar Uw Woord."  

Ik voel de vreugde mijn hart binnenstromen. 
Als een rivier in een droge wildernis. 

Frisse moed

Het liefst zou ik 2014 met frisse moed en veel power beginnen maar ik ben reëel. Veel power heb ik niet. Maar ondanks het imperfecte ben ik wel geliefd. En kostbaar. Net als jij!  Zijn kracht wordt in onze zwakheid volbracht.

Langzaam, langzaam laat ik het oude los.  

Dingen van het verleden vervagen.

2014 ...

Hij gaat mee als Helper

als Trooster

Degene die alles nieuw maakt.

Ook voor mij.

God kan de liefde zelfs op de meest moeilijkste plaatsen laten opbloeien.

Geef Hem alleen de tijd. 

Ik zie glimpjes van vreugde

Onze jongste lag al op bed en de twee oudere kinderen wilden wel een paar uurtjes oppassen. Dus grepen mijn man en ik grepen onze kans: shopping by night! Daar gingen we en we sjokten winkel in, winkel uit. In één winkel vond ik de bak met witte letters, waar ik vorig jaar het woordje Hope samenstelde. Ik zocht opnieuw in de bak. Zou...

😒 nee, ik vond niet wat zocht.

Mijn One Word: Joy

Ik zocht ik in de bak naar de letters Joy. Dat is waar ik zo naar verlang, naar leven met vreugde. Het is een zoektocht: mijn One Word voor 2014.

Leven met vreugde.
Ik vind het moeilijk soms. Pas bracht ik mijn zoontje naar school met de auto. Ik moest omrijden op de terugweg en kwam daardoor langs een meertje, bij ons in de buurt. Opeens herinnerde ik me hoe leuk mijn oudste zoon daar ooit speelde en kattekwaad uithaalde. Zo'n pijn! Ik begon spontaan te huilen achter het stuur. Nooit meer, dacht ik, ik zal hem nooit meer in mijn armen sluiten. Hoezo leven met vreufde? Echt niet. Geen Joy.

Maar zelfs te midden van het leed, kunnen we dankbaar zijn en dankbaarheid kan als een zachte balsem zijn voor ons hart. Als we treuren om het verlies van een geliefde, kunnen we God bijvoorbeeld danken voor de jaren die we samen hadden en hoe die ons leven verrijkt hebben. Je moet je de goede tijd die je samen had, niet alleen herinneren. Je moet God er ook voor danken! Die tijd was een geweldig geschenk van Hem. ~ Billy Graham

Die tijd was een kostbaar geschenk van God

Ik treur anders dan een moeder die haar kind verliest aan de dood. Ik verloor hem aan het leven waar hij voor koos. Maar... het is zo, ik heb een keuze. Ik mag God danken voor al die mooie momenten die er waren in de kinderjaren. Dat probeer ik te doen en als ik nadenk herinner ik me de geur van zijn haren, het plezier dat hij had in bad, zijn dromerige blik, de ziekenhuisopname - twee weken lang. Hoe zorgzaam hij was later, voor zijn babybroer. Ik wil de kleine herinneringen koesteren en God ervoor danken. Die tijd met mijn zoon was een kostbaar geschenk van Hem.



Mijn leven is verre van perfect. 

Toch vond ik deze kerstweek vreugde midden in mijn onrustige bestaan. Toen ik de bijbel opendeed, tijdens mijn lichtsessie schitterden Zijn namen mij tegemoet: "Wonderlijk, Raadsman, Sterke God, Eeuwige Vader, Vredevorst."

Hij kwam in mijn chaos en gebrokenheid en nam mijn oordelen weg. Daarom kan ik zingen op de puinhoop van mijn bestaan. Hij ziet de stenen van mijn leven. Stenen van donkerheid, verdriet, pijn. En Hij zegt: "Ik zal Zelf uit de puinhoop jouw stenen sierlijk neerleggen. Ik zal je sieraad voor as geven en vreugdeolie voor treurigheid."



Blijvende vreugde in God

Ik vind blijvende vreugde in God. En ik zie glimpjes van die vreugde in al de mooie momenten en die zomaar in mijn schoot geworpen worden.

Een lentemoment op een winterdag

Ik was eigenlijk te druk met mijn eigen klusjes toen één van de kinderen me riep. Hij stond buiten voor het raam en gebaarde. Ik liep naar de deur.

 

En toen zag ik het. Toen zag ik wat hij wilde laten zien. Een pracht van een vlinder, die hij gevonden had in de schuur. Ik wist helemaal niet dat er vlinders waren, die de winter overleven maar de dagpauwoog doet dat. Hij schuilt in onze schuur voor de kou en komt in de lente als eerste te voorschijn.

 

Een lentemoment

Omstandigheden kunnen  kil en winters aanvoelen. Maar God  geeft soms zomaar lentemoment! Een zonnestraaltje. Een moment om voor te danken.

 

 

 

Plek om te schuilen

Ik ken mijn winterdagen. Die vallen echt niet allemaal aan het eind van het jaar. Maar net als deze dagpauwoog heb ik gelukkig een plek om te schuilen. Daar komt ik trouwens ook graag als de zomerwind me warm maakt. Of een lentezonnetje in mijn ziel schijnt. God is voor mij een veilige schuilplaats, een betrouwbare Hulp in de nood.

 

 

Een drukke decemberweek?

Vergeet de lentemomentjes niet!

Neem de tijd

 om ze om te merken!

Schrijf ze op.

 

Ik ben toch jouw Licht?

Een paar straten van ons huis verwijderd staat een molen. Als het mistig is kan ik hem bijna niet zien. Mist heeft altijd iets beklemmends. Ik wordt er onrustig van, omdat het me doet denken aan mijn eigen foggy mind, ooit. Heb jij ook wel eens dat bewolkte gedachten je blikveld vernauwen? Wat wordt je wereld dan klein: een vergaarbak van onoplosbare problemen.

 

Niet het laatste woord

Kom eens kijken, mama! riep mijn zoontje vorige week vanaf de bank. Snel een foto maken, er is zo'n mooie lucht! Ik rende naar de zolder en legde de glanzende, rozerode morgenlucht vast met mijn toestel. Wat een kleurenpracht! Zo eenvoudig is het dus, dacht ik. Als de zon gaat schijnen, ziet alles er anders uit! De duisternis heeft gewoon nooit het laatste woord! Niet in de natuur. Ook niet in mijn leven.

 

 

Deze week heb ik gezocht naar deze tekst uit de Bijbel: 'De vreugde van de HEERE, dat is uw kracht.' En tot mijn verrassing ontdekte ik dat het maar een halve tekst was. Eigenlijk staat er dit:

 

 Wees niet bedroefd,

 want de vreugde van de HEERE, dat is uw kracht.

 

 

Houdt Mij in het oog!

Als ik alleen maar op de omstandigheden let, kan ik niet meer helder zien. Zoals ik de molen niet meer zie bij dichte mist, raak ik mijn zicht op God kwijt. Dit Bijbelvers helpt me door de mistige dagen heen. "Niet bedroefd zijn!" zegt God tegen me. "Niet zo verdrietig dat alle blijdschap wegebt, want Ik ben toch jouw Licht? Houd Mij in het oog als de mist van ziekte-zijn of eenzaamheid je dreigt op te slokken want in Mij is vreugde. Vreugde die je kracht geeft voor het leven van alle dag."

 

Ik daarom begin ik weer opnieuw mijn zegeningen te tellen!

Dankbaar voor:

 

• God. Hij is mijn Zon en Schild is,
• mijn zoontje: oog voor mooie luchten,
• lieve briefjes van mijn dochter, op de eettafel 's-morgens vroeg,
• keelsnoepjes met melk en honing,
• de beugel van grote zoon: eruit voor de Kerst,
• kaarsen,
• sokken voor koude voeten in bed,
• melatonine,
• papieren zakdoekjes,
• takjes met rode bessen,
• mijn man, die nog steeds helemaal voor mij gaat,
• (en ik voor hem.)
• mijn Schlumbergera, die voor de tweede keer bloeit

 

Waar ben jij blij mee? 

 

Een veertje op mijn stoep

De prullenbak in mijn keuken puilde uit. Ik haalde de zak eruit om naar de vuilcontainer te brengen. De vuilniszak scheurde. Vieze troep viel eruit op de keukenvloer. Bah, bah, bah! Ik graaide alles bij elkaar en liep ermee naar buiten. Een waterig zonnetje piepte achter de wolken vandaan. In het voorbijgaan zag ik opeens een veertje liggen op de stoep. Het glom. Het schitterde in de zon.

Gauw gooide ik de vuilniszak in de container. Ik waste mijn handen in de keuken en pakte daarna mijn fototoestel. Op mijn hurken schoot ik wat plaatjes. Het veertje zag er kwetsbaar uit. Piepklein. Maar de zon veranderde het in fonkelende diamant. Zomaar op mijn vieze stoep.

 

Zoals de winterzon

Voel jij je net als dit veertje? Platgetrapt. Moe van alle zorgen? Ik wel. Soms. Maar God verrast me met onverwachte zegeningen. Hij verlicht me, zoals de winterzon dit veertje liet schitteren. Precies op het juiste moment.

 

Shine!

Your new day is dawning.

The glory of the Lord

shines brightly on you.

 

 

 

Er zijn zoveel schittermomenten.  Laten we elke sprankeling tellen!

 

Platgetrap of niet ...

al sjouw je met vieze vuilniszakken,

veeg je snotneuzen af,

 al laten de mensen je in de steek,

zie je het niet meer zitten,

moe van de stress

 

Je bent kostbaar!

 

Wat was de sprankeling in jouw week?