Grauw is de winter ... maar het licht schijnt!

Het benauwt me. Zo donker als het is 's-morgens vroeg. Ik trek de gordijnen open maar er is geen spoortje licht te zien. Grauw is de winter. Grijs zijn de dagen. Mijn energie is nog niet helemaal terug.

Het beklemt me dat het om half vijf in de middag al weer donker is! Ik snak naar licht! Gelukkig heb ik twee jaar geleden een lichtenergielamp van iemand gekregen. Effectief voor mijn winterblues. Iedere morgen zet ik hem een half uur aan. Zoals op de bovenste foto. Ik doe dan gelijk Bijbelstudie en ik bid. Of het helpt? Ja. Ik voel dat ik beter tegen het donker kan. Ook overzie ik de dingen, zonder overal een probleem van te maken. Ik geniet weer van de kleine dingen (die doen er toch toe ?) En vanmorgen zag ik opeens de kleine lettertjes op mijn Litebook.

 "The light you need ... every day!"

Dat is zo!  Ik heb mijn lamp elke dag nodig. En ik maakte in mijn hoofd direct de vertaalslag. The Light you need ... Dat andere Licht! Jezus Christus. Hij is voor mij als een heldere zonnestraal.  Veel mooier dan het blauwe licht van mijn daglichtlamp. Hij verlicht mijn onzekere, donkere wereld. Hij maakt dat ik mijn gezicht vol vreugde ophef. Mijn lasten voelen lichter als ik Hem om me heen ervaar. Zijn licht troost me, verwarmt me. The Light you need ... every day. Hij ontsteekt in mij de vlam van de Opstanding. Wat nu dood lijkt, zal opnieuw leven!  Net als buiten in de natuur. Straks zal alles weer bloeien. Stil maar, wacht maar ...

Ik hou zo van het licht. Jij ook? 

Kan jij goed tegen het donkere seizoen?

Als je het eventjes los moet laten ...

Het is heel stil geworden in huis. Ik zit op de bank, in de lichtkring van de lamp en adem diep in en uit. Ik ben er weer! Een lange week was ik ziek en lag ik bibberend van de koorts in bed. Mijn verjaardag op maandag is langs me heen gegleden. Mijn hoofd bonst nog steeds, mijn keel doet nog zeer maar ik kan weer denken!

Fluisterstem

Dat is het nare van je ziek zijn. Dat je niet meer normaal kan denken. In de nacht als de koorts hoog was, fluisterde een stemmetje: 'Je schreef wel in je laatste blog dat je genezing ervaart. Maar er is alleen maar angst en verwarring. Het Licht is uit. Dit wordt je aller-donkerste winter. En ... er bidt vast niemand voor je, anders was je allang beter geweest.'

Ik hoefde dat vervelende stemmetje gelukkig niet te antwoorden want opeens schoot deze Bijbeltekst me te binnen: 'Maar Ik heb voor je gebeden ... opdat je geloof niet zou bezwijken!' Dat was genoeg. Het stemmetje zweeg en ik vroeg God of Hij mijn verwarde gedachten tot rust wilde brengen.



Langzaam dingen oppakken

Na een week fikse griep zit ik nou weer lekker in de woonkamer beneden. Het is grijs buiten. De bomen in de tuin van de overburen laten hun laatste grote bladeren vallen. De stoep ligt er helemaal vol mee. Ik? Ik mag opstaan. Ik ben weer terug in het leven. Ik omarm het. Ik zou gelijk een hele bende energie willen hebben maar dat gaat niet. Langzaam maak ik weer plannetjes en pak ik dingen op. De dingen van dit mooie, mooie leven van alledag. Als je het eventjes los moest laten, geniet je er dubbel van als je het terugkrijgt.

 

 

Dankbaar voor:

Mijn man, die heel de week zo lief voor mij zorgde

Mijn vriendin Helena, die zoveel praktische hulp aanbood

Ine -M die  de was deed en de wc's

Lieve mails en berichten

Een prachtig haakwerkje over de post!

Honingsnoepjes en paracetamol

Mona pudding

Mijn bed

Koel, helder water voor een zere keel

Een koude hand op een warme voorhoofd

Troostende kinderstemmen

 liefde

 knuffelen

vruchten-bowl gemaakt door jongste

en
 

nog

veel meer

Oude foto's: uit familiearchief

Wees niet bang voor de toekomst ...

Over Achilles hoorde ik voor het eerst iets tijdens geschiedenisles. Achilles was een sterke held uit de oorlog tegen Troje. Om hem onkwetsbaar te maken had zijn moeder hem ondergedompeld in de rivier terwijl ze hem bij zijn hiel vasthield. Zijn hiel was daardoor de enige zwakke plek. Op aanwijzing van de god Apollo, schoot iemand een pijl af op deze zwakke plek en doodde Achilles.

Zwakke plek

Ik lijk een beetje op Achilles. Qua zwakke plek. Ik heb er meerdere. Die van mij zijn vooral: bezorgdheid en angst. Een tijdje terug was ik daar moedeloos over! Moet mijn hele leven opgeslokt worden door angst?

 

 

Tot rust

In de herfstvakantie kwam ik tot rust en las stukjes uit een boek dat ik geleend had van de bibliotheek. Het leek net of er een lamp aangedaan werd in de donkere kamer van mijn leven, tijdens het lezen. Ik voelde Zijn aanwezigheid alsof Hij naast  me zat. Ik wil één van de citaten graag met je delen:

 

Hoe kan je angst en bezorgdheid overmannen? Bid veel en doe dat in geloof. Bezorgdheid en angst zijn net jonge tijgers: hoe meer eten je ze geeft, des te groter ze worden. Maar God geeft een andere manier om ermee om te gaan, via gebed. Hoe moet je bidden? Bid allereerst om kracht als je bang bent, want God helpt ons om midden in de stormen staande te blijven. Bidt ook voor wijsheid om datgene aan te pakken wat je bezorgd maakt. Sommige praktische stappen kunnen de situatie al veranderen. Bidt ook dat God iets doet overeenkomstig Zijn wil om je situatie te veranderen. Hij doet niet altijd wat wij willen, maar Hij weet wat het best voor ons is en Hij is te vertrouwen.

 

bron

 

Het Licht is aan

Het is alsof ik die week aangeraakt ben door mijn God. De angst ebde weg en ik kan beter met mijn bezorgdheid omgaan. Het Licht is aan, ondanks de vallende blaadjes. Ik ervaar genezing.

 

 'Wees niet bang voor de toekomst, want God is daar al.'

 

Beslagen ramen

Op zolder is het kamertje van mijn zoon. Hij slaapt onder de nok van het dak en zijn raam is het enige dat vaak beslaat in het koude seizoen. Je kunt er dan bijna niet doorheen kijken.

 

Daar heb ik ook wel een last van: beslagen ramen in mijn leven! Ik zie dan alleen mijn imperfectie, mijn donkere kant en mijn tekorten. Hoe kan ik ooit zegeningen kunnen tellen als verdriet en teleurstelling me zo het zicht benemen? Toen ik daarmee worstelde, las ik deze Bijbeltekst:

 Al zal de vijgenboom niet in bloei staan

en er geen vrucht aan de wijnstok zijn,

al zal de opbrengst van de olijfboom tegenvallen

en zullen de velden geen voedsel voortbrengen,

al zal het kleinvee uit de kooi verdwenen zijn

en er geen rund in de stallen over zijn

 

 ik zal dan toch in de HEERE van vreugde opspringen,

mij verheugen in de God van mijn heil.  

 De HEERE Heere is mijn kracht, 

Hij maakt mijn voeten als die van de hinden,

en Hij doet mij treden op mijn hoogten.

 

 

 

God leert me, stukje bij beetje, mijn tegenslagen vanuit Zijn perspectief te zien. Ik ben me bewust van Zijn grootte en mijn kwetsbaarheid. Telkens opnieuw leg ik mijn last bij Hem neer en Hij ondersteunt me, zoals Hij in de Bijbel belooft. Waarom zou ik ook alles alleen willen dragen? 

Spontaan danken

De laatste tijd begin ik af en toe spontaan te danken. De HEERE Heere is mijn kracht, Hij maakt mijn voeten als die van de hinden, en Hij doet mij treden op mijn hoogten. Het leven voelt lichter en vrolijker aan met Hem.

 

Ik zie de zon doorbreken achter mijn beslagen raam.

 Helderder, steeds helderder.

  Tot de dag aanbreekt en de schaduwen vluchten.

 

Vroeger vond ik beslagen ramen geweldig om op te tekenen. Mijn jongste zoon lijkt op mij. Hij tekent op het slaapkamerraam van ons vakantiehuisje ( foto 2).