19-01-2013

Help ... ik wil een warme mama zijn!

Bom, bom, bom! Vuisten op raam. Als ik haastig mijn laptop wegzet, zie ik het hoofd van mijn dochter ( 12 jaar) om het hoekje. Haar wangen vuurrood van de vrieskou. Ik kijk verbijsterd op de klok: het is nog maar 11 uur.

Ik kan mijn teleurstelling bijna niet verbergen. 


'Sorry!' zegt mijn dochter. 'We werden we naar huis gestuurd omdat er leraren ziek zijn.' 

Ik probeer vrolijk te doen maar dat ben ik niet echt 'Leuk voor je!' zeg ik terwijl ik bedenk wat ze allemaal zou kunnen doen: huiswerk maken, facebook, film kijken. Mijn dochter steekt nog een keer haar handen in de lucht: 'Ik weet dat het je schrijfdag is, ik ga iets voor mezelf doen.' 

We besluiten eerst samen koffie te drinken en nemen een gevulde koek. Het is gezellig, maar van binnen pieker ik over mijn gedrag. Help, ik wil een warme mama zijn.


Ik gebruik dit jaar nieuwe planner, die mijn man en ik samen gemaakt hebben. Als ik gedisciplineerd mijn huishoudelijk werk doe, kan ik twee ochtenden voor mezelf werken ( boek schrijven). Hoewel ik me voornam, om me niet vast te prikken aan de twee morgens, merk ik dat ik het niet leuk vind tijdens mijn bezigheden gestoord te worden. De dinsdagmorgen kan ik schuiven naar de woensdagmorgen als er onverwachts iets gebeurd. Maar de vrijdagmorgen kan ik niet verschuiven naar de zaterdag. Dat gaat niet!

Een spagaat. Tegelijk ben ik nuchter genoeg om te bedenken, dat ik echt aan een project mag werken zonder me schuldig te voelen!  Ik voel me niet schuldig ... behalve als mijn dochter na twee uur les onverwacht voor mijn neus staat. Hoe doen andere thuiswerkende moeders dat. Hoe zou jij het doen?

Balanceren tussen jezelf geven als moeder en tijd nemen voor jezelf. Of balanceren tussen jezelf, je werk en de ander. Hoe ervaar jij dat?


30 opmerkingen:

  1. Ik vond het ook altijd lastig als de kinderen eerder naar huis kwamen dan gepland. En nu met een studerende dochter (die eigenlijk een kamer heeft in Zeist, maar door weinig college toch hier vaak thuis is) ervaar ik het nog net zo. Ik heb gewoon af en toe even voor mezelf nodig. Ik werk vier ochtenden van 8-13.00 en als ik thuiskom heb ik echt behoefte even bij te komen. Dit weekend is onze zoon thuis uit Enschede, waar hij studeert. We hadden het er zojuist over: als hij een stageplek in Zeeland vindt, gaat hij niet thuis wonen, maar zoekt toch een kamer. Beter toch, als je al 26 bent?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ohhhhh wat herkenbaar. Daar hoef je je toch niet schuldig over te voelen. Als je je zo op iets hebt verheugd en dat hebt gepland is zon reactie toch heel normaal. Ik heb dat vooral als ik gepland heb een filmpje te kijken en de kids komen om de haverklap naar beneden. Dan heb ik moeite om aardig te blijven. Ik voel me dan ook schuldig hoor moet ik eerlijk toegeven ...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Toen mijn kinderen nog helemaal meedraaiden in dit huishouden, vond ik het ook moeilijk om wat tijd voor mezelf te creëren. Had ik dat dan eenmaal voor elkaar, dan moesten ze daar echt vanaf blijven. Zo'n onverwachte gebeurtenis, zomaar thuiskomen van school, is dan een behoorlijke verstoring van 'jouw tijd'. Moet je je daar dan schuldig over voelen? Je doet het uiteindelijk wel, want je wilt bij alles wat je verder wilt, vooral ook een goede liefhebbende geduldige en geweldige moeder zijn. Maar ook moeders zijn maar mensen......en kinderen komen soms even heel slecht uit. Nouw...nouw ben ik ook een slechte moeder.
    Grts Irene

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Anoniem1/19/2013

    Finding and sticking with a balanced home schedule is always difficult. They often evolve due to uncertain changes.

    Though I'm not a mom, I am just learning to focus on the important tasks for the day. I also inquire to my husband what he sees as important. This helps me not to stress so much.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mijn kinderen zijn 16, 18 en 20. 2 Wonen er al niet eens meer thuis, en nóg vind ik het lastig. Als ze wél thuis zijn wil ik er voor ze zijn, en het huishouden moet ook gewoon door gaan. Komt het er op neer dat tijd voor mezelf (en dus ook voor de creatieve kant) heel schaars is op sommige dagen. Blijft lastig. Heel herkenbaar dus dit stukje, ook nu nog. Dat schuldgevoel hè, als ik dát toch eens niet had...

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Héél herkenbaar.
    Al zijn ze bij mij ook al groter (18 en 23) en twee getrouwd, dus het huis uit, toch blijft het soms moeilijk en zeker die gevoelens.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. nou en of dit herkenbaar is, maar uiteindelijk heb je toch ff tijd gemaakt voor haar, en fijn dat ze aangaf dat ze wist dat het je schrijfdag was, dus ze besefte dat het voor jou onverwachts was

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Anoniem1/19/2013

    Hier kan ik niks over zeggen, heb helaas geen kinderen.
    Maar kan me wel voorstellen dat je toch minder blij was...je had nu eenmaal gepland om te schrijven en dan komt er een 'storing' in je planning. En nu ik het over je planning heb...
    Die planner ziet er ideaal uit die jullie gemaakt hebben!
    Stuur je die planner op verzoek ook door? Zou hem graag willen hebben...als ik zo brutaal mag zijn...
    Mag ik je daarover mailen of liever niet?

    Groet,Marga

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Herkenbaar hoor! Zeker als je je er op had ingesteld eens een paar uur rustig te kunnen werken aan iets. Voel je niet schuldig hoor. Het is goed als je met haar even wat drinkt en gewoon even tijd neemt en na een tijdje gewoon zegt dat je graag wil afmaken waar je mee bezig was denk ik.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hey Wendy, ik vind dit wel een mooie gastblog voor jouw website....

      Verwijderen
  10. Net zoals jij even tijd voor ze nemen en ze dan aan iets voor zichzelf zetten, de meeste vrije tijd neem ik zodra de 1 op bed ligt en de ander op school is ( in combi met het huishouden), je hoeft je niet schuldig te voelen hoor, je bent pas op je best als je ook tijd voor jezelf vrij maakt dat maakt (vind ik) de perfecte mama, je doet het prima! :)

    BeantwoordenVerwijderen
  11. je voelt je misschien schuldig over je eigen eerste gedachte - maar die heeft je dochter helemaal niet eens gemerkt. wat je hebt gekozen, is om haar tijd te geven en toen bleek dat ze jou ook de ruimte wilde geven. Wat mooi! En die eerste reactie komt uit je oude mens toch? Mijn ervaring is als je daar niet aan toegeeft, dan gaat dat dood, en komt er iets nieuws voor in de plaats. De warme moeder die je graag wilt zijn, die ben je aan het worden, dat geloof ik zeker!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. He gelukkig, ik ben niet de enige die dit soort gevoelens heeft! Ik voel mij ook weleens eenzaam hierin en in andere dingen, omdat ik weet dat het bij mij ook echt anders werkt en voelt door ADD. Mijn hoofd zit veel sneller vol, ik zie dat andere moeders makkelijker omschakelen en hun huishouden beter op orde hebben. Als het lukt mij ergens op te (hyper-)focussen, kan ik dat heel moeilijk onderbreken.
    Wat lief dat je man je helpt! De mijne wil dat ook graag, gelukkig begin ik langzamerhand in te zien dat ik die hulp ook nodig heb!
    P.S. Ik ben er weer! ;-) Bedankt voor je reacties op mijn blogjes!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Anoniem1/20/2013

    Oh don't feel guilty! You must have time for yourself to get your thoughts together so that you can process better if you were to have family time. It would be better to calm your mind down so your thoughts don't race during that special time. Blessings!

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Its not easy being a perfect mum...no one has been, now will they ever be. Good and bad makes up every person, although we would all like to be perfect. I am sure if anyone asked your children if you are a good mother, they would answer YES!! so be encouraged..Tomorrow is another day and with it comes another chance for all of us. Love sent your way from me. xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Oh, hoe herkenbaar!
    Ik ben behoorlijk van slag als mijn vooruit bedachte planning omgegooid wordt. Dan kan ik ook wel even mopperen.
    Dat schuldgevoel is nog herkenbaarder, wat wil ik het goed doen als moeder, liefst perfect, en dat lukt maar niet. Ik ben mens met eigen wensen en behoeften en in mijn moederschap schuilt het gevaar dat ik anderen boven mezelf plaatst. Egoïsme in deze ken ik niet.
    Schuldgevoel over moppergedrag wel en spijt dat ik niet kon doen wat ik eigenlijk wilde ook - slikken en doorgaan. Is er ooit een dag gegaan zoals ik wilde? Zelden! Dat dat nou nooit eens went.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Balancing our time can be so difficult! Many times when we are with friends and family, we are distracted by all the things we need to do. What a missed opportunity! It's difficult to know what tomorrow will bring, but I remind myself that time is one thing it will bring and whatever tomorrow does offer, there will be plenty of it to accomplish the important tasks we didn't complete yesterday.

    Blessings and love sweet Jedidja!! :)
    Denise

    BeantwoordenVerwijderen
  17. oh, dat is echt een spagaat, ik begrijp je teleurstelling! Maar dat betekent niet dat je geen 'warme' mama bent! Praat je dat maar snel uit je hoofd hoor! Je hebt even pauze genomen en gezellig samen koffie gedronken. En daar nam je dochter genoegen mee! Fijn zo'n begripvolle dochter! ;-)
    Balanceren tussen jezelf, je werk en de ander is hard werken! Flexibel zijn en loslaten wat in je hoofd zat. Schakelen, en daarna weer verder...
    PPPfff, hoor mij nou... makkelijk praten! Ik heb er net zo'n moeite mee als jij... sterkte! En morgen zal het anders gaan!

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Dag Jedidja,
    ik bruik ook vaste dagen om iets voor mei te doen. Tijdens de lente en de zomer is dit de vrijdag-namiddag om een lang rondje met de racefiets te fietsen (drei tot vier uur of 60 tot 80 km). Zo als jij, vind ik belangrijk niet gestoort te worden. Wat de kinderen of mijn vrouw wil moet erg belangrijk zijn als ik niet mijn rondje met de racefiets maak.

    Prettige dag uit Duitsland
    Dieter

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Net als alle anderen... heel herkenbaar.
    Ik geloof er niets van dat je geen warme of goede moeder zou zijn.

    En weet je?
    Je hoeft niet perfect te zijn (hoera!!), want een
    "GOED-GENOEG-MOEDER" is helemaal oke!

    BeantwoordenVerwijderen
  20. I can get pretty upset when I am interrupted, but I need to remember that time is a gift of God. Alone time is a gift of God - everything we have - His gifts. When I get upset and feel unbalanced, I need to remember that all things are His gifts and that all He gives, He can take as well. My sweet 80 year-old neighbor came to our house, ringing the doorbell while my husband and I were alone praying before our bedtime (yes, we were interrupted!) Our dear neighbor, at our door in the dark, interrupted us to give us the sad news that his wife had died and gone to be with the Lord. He said that he will miss her so very much! We prayed with him...

    Maybe we do not really get interruptions but only more gifts.

    Blessings of love to you!

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Many moms struggle in this area. Blessings to you and may God help you find balance.

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Ik kan daarin redelijk goed relativeren. Wat nu niet lukt, lukt morgen vast wel. En anders niet. Maar ik begrijp je teleurstelling over dochter, zou ik ook hebben. Ben erg gesteld op mijn rust, als ik weet dat die er is.. :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Ja joh, dat herken ik ook zo!
    Bij ons is de avond nog echt voor onszelf, omdat de kids nog klein zijn. Ik ben daar zo aan gehecht, aan tijd voor mezelf!
    Als ze dan naar beneden komen, kunnen we soms ook zo teleurgesteld kijken of zuchten. En daar voel ik me dan ook weer schuldig over. En zoek dan een oplossing om er zo wijs mogelijk mee om te gaan.

    Maarre, jij komt mij over als een warme moeder hoor! En dat word je door allerlei lessen, gebeden en verlangens steeds meer (met pieken en dalen misschien)
    Inderdaad, zoals Karien schrijft, je gedachte was er, maar je handelde mooi, vind ik. Je nam tijd om samen te kletsen, te drinken en wat lekkers te eten, en toen ging je verder met je planning.

    Pff, wat goed zeg, zo'n planning. Dat vind ik nou zó sterk. Ik ben dan weer zo'n flapdrol, die vaak niet eens een planning maak, en àls ik er één maak, dan hou ik me er gewoon vaak niet aan.

    Groetjes,
    Petra

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Ik hou zo van jouw openheid in jouw blogs! Dat spreekt me enorm aan. Allereerst bedankt daarvoor.

    Wat ik zo mooi vind, is dat je dochter begrijpt dat het voor jou niet 'handig' uitkomt, als zij eerder uit school is. In verband met je planning. Ze weet echt wel dat je zielsveel van haar houdt en dat het dus niet is dat je niet bij haar wilt zijn. Dat onderscheidt weet ze goed te maken.

    Jouw reactie is ook prachtig. Eerst even tijd met haar doorbrengen, om toch die warme mama te zijn, waarvan je zegt dat je die wil zijn. Wake up! Je bent het dus al!!!

    Succes met alles wat je onderneemt! Be blessed.

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Toch alsnog even mijn reactie... Ik denk dat wat er gebeurt heel normaal is... Laten we vooral nuchter blijven. Dat schrijven is jouw werk en dus wil je/moet je daarmee dan ook consequent bezig. Dat is een soort verplichting. Als je eenmaal in de stof zit (en daar ben je niet zomaar) dan is het vervelend als je dat weer los moet laten, dat kan haast niet anders..(niks oude mens)
    Je moet schakelen naar een andere (sociale) "stand". Ongedacht vliegt het door je hoofd... wanneer zit ik weer waar ik was in de stof? Krijg ik dan nog diezelfde gedachten terug, diezelfde zinnen, woorden (heb ik gelijk? ik ben geen schrijfster, maar studeer wel eens)
    Je hebt het fantastisch gedaan volgens mij. Even het werk waar je mee bezig was losgelaten en ongeacht dat je dochter doorhad dat het lastig was, haar toch de ruimte van samenzijn gegeven.
    Verder kan een dochter van 12 prima haar eigen plan trekken naderhand... Super.

    BeantwoordenVerwijderen
  26. While my husband was in politics, I took care of his mom, his aunt, and our young daughter. That was my job - took very little time for myself, and got rather "burned out" before my husband left office, and after 8 years of this was actually grateful to God when he didn't win the last election! I felt it was God's grace and gift to me to have him back home helping.

    What did I learn from this? It is very important to take care of yourself as well as trying to take care of everyone else!

    BeantwoordenVerwijderen
  27. Kan ik niet echt over meepraten.
    Maar......
    Ik denk wel dat je een warme mamma bent.

    BeantwoordenVerwijderen
  28. Ik ervaar dezelfde spagaat als jij... dan heb ik allemaal dingen bedacht die ik die middag of avond nog wil doen en dan vraagt de jongste of ik een spelletje wil doen. Soms spreek ik mezelf streng toe, soms kan het echt niet. Maar je gevoel, dat herken ik helemaal, dat probeer je, maar lukt niet altijd...

    BeantwoordenVerwijderen

Ik ben heel blij met je reactie! Dank je wel.