31-05-2012

Rozen, lavendel en lievelingsbloemen






Bovenstaande rozen bloeien onder mijn slaapkamerraam.
In een week tijd zijn ze helemaal uitgekomen.
En ruiken zo lekker.

Instead of complaining that the rosebush is full of thorns,
be happy that the thorn bush has roses

Alleen rozen in mijn tuin?
Nee, ook lavendel.
De struikjes beginnen al een klein beetje te bloeien.
Ik hou van azuur blauw.
Lavendel past beter bij mij dan rozen.



Wat zijn jouw lievelingsbloemen?

29-05-2012

Schaamtegevoel en een uitgestoken hand

Extreme omstandigheden overleven. Een ultimate survival. Als ik terugkijk op de laatste vijf jaren lijkt het daarop. De dagen en weken regen zich aanéén en vormden een spectaculaire reis vol onverwachte wendingen. Nu mijn leven in rustiger vaarwater is gekomen raak ik steeds vaker overweldigd door een soort droevig schaamtegevoel. Alsof veel dingen die misgingen het gevolg zijn van mijn falen op allerlei gebied.


Ik treur over verloren kansen. En nee, ik ben niet depressief. Voor de kinderen en voor mijn vriendinnen ben ik 'de altijd luisterende'. Maar mijn hart - alles van binnen - voelt als een tuin vol onkruid. Een tuin waar een kille wind staat. Zijn er nog wel bloemen in mijn leven? Of is alles weggemaaid? Mijn verstand fluistert: nee. Mijn gevoel zegt: ja. Ik ben gewoon nooit goed genoeg.


 Totdat ik opeens een andere stem hoor. Iemand, die ik lang niet gezien heb, steekt Zijn hand naar mij uit. Ik schaam me omdat ik Hem links heb laten liggen. Ik schaam me voor het onkruid in mijn leven. Maar Hij kijkt me in mijn ogen en zegt:

Arise, my love, my beautiful one,
and come away, for behold,
 the winter is past;
the rain is over and gone.
The flowers appear on the earth,
the time of singing has come,
and the voice of the turtledove
is heard in our land.
The fig tree ripens its figs,
and the vines are in blossom;
they give forth fragrance.

Arise, my love, my beautiful one,
and come away.
  O my dove, in the clefts of the rock,
in the crannies of the cliff,
let me see your face,
let me hear your voice,
for your voice is sweet,
and your face is lovely.





25-05-2012

Broers, zussen en rivaliteit

Al weer ruzie ... Soms zucht ik ervan.

Toen onze oudste dochter nog maar een paar maanden oud was, bedacht ik dat het leuk voor haar zou zijn als ze een broertje of zusje kreeg. Binnen drie jaar was ik moeder van twee mooie meisjes. Allebei cadeautjes van God ... maar zo verschillend! De oudste was de goedheid zelve, de jongste was een kletstante en trok de absolute aandacht naar zich toe. Ze pasten niet bij elkaar, maakten ruzie. De een dacht alleen maar aan zichzelf en de ander was degene die zich wegcijferde. Nu hebben ze een prachtige zussenband gelukkig. Het kwam goed.



Handig boekje
Ik leende bij de bibliotheek het boekje How2Talk2Kids - broers en zussen zonder rivaliteit. Het is geschreven in heldere taal en bevat geen onzinnige of moeilijke pedogagosiche oplossingen. Leuke illustraties. Ik blijf leren.

Drie tips
-  Als je tijd doorbrengt met het ene kind, praat dan niet over het andere kind.
Kies voor voor verschillende ouder-kind combinaties. ( tijdens gezamelijk uitje is het soms
   goed om de wegen te splitsen en elkaar weer te ontmoeten bij een afgesproken plek)
Hou je niet in met het geven van aandacht aan je rustige kind, vanwege schuldgevoelen naar je
    'te veel aandacht vragende' kind. ( in het boek stond het iets anders - dit is wat ik zelf nodig heb).



Heb jij  kinderen en ervaar je onderlinge rivaliteit?
Zijn er grote verschillen
Heb je broers of zussen? Ging dat goed vroeger?

23-05-2012

Onweer, rozenknopjes en aardbeienplantjes

Het heeft hier flink geonweerd en geregend vanavond. Op de foto hieronder zie je de lucht na de bui. Als ik nu buiten sta ruik ik heerlijke, frisse lucht! Weg is het benauwde ... De kinderen waren bang voor het onweer. Nu liggen ze te slapen en ik hoop dat het vannacht rustig blijft.

Ook onweer gehad?


Wat me heel blij maakt zijn al die mooie bloemenknopjes in de tuin, zie foto. Nog even en ze gaan open. Ik schaam me heel diep dat ik moet zeggen dat ik hun kleur vergeten ben. Vorig jaar plantten we lavendel en rozenstruiken in onze tuin. In vakken. Met buxusheggen omzoomd. Maar de kleur van de rozen ... Volgens mij worden het witte :-)

Heb jij een tuin?
 Is tuinieren iets wat je graag doet.
Of zou willen doen?


Voor moederdag kreeg ik een paar aardbeienstekjes. Ik zette ze in de bruine potjes die ik aan de regenpijp heb hangen. En ja hoor ... ze groeien. Op de foto zien ze er nog heel klein uit maar na de regenbuien van de laatste dagen zijn ze flink wat  groter geworden.  Achter het huis heb ik geen tuin. Maar wel deze potjes aan de regenpijp.

Hou je van aardbeien? Hoe eet je ze? Op een beschuit met slagroom er op?


Heel erg dank je wel voor jullie reacties op mijn vorige blog.
Ik ben er een blij mens van geworden.

21-05-2012

Tuinstoelen van zolder, frisse start en geen sterke vrouw


Vanmorgen was het mistig toen ik de gordijnen opentrok. Nu is de nevel opgetrokken en af en toe schijnt de zon. Het is warm en ik heb eindelijk de tuinstoelen van de schuurzolder gehaald. Misschien ga ik straks buiten eten met de kinderen.


Gisteravond keek ik in mijn agenda en zag dat ik eindelijk een normale week voor de boeg heb. Geen extra dingen. Best fijn.

Hoe ziet jullie week eruit? Heb je vanmorgen een frisse start gehad. Of zijn de dagen loodzwaar voor je? Ik wens je veel kracht en moed toe om door te gaan. Of om juist een stapje terug te doen. Succes iedereen: met huishouden, werk, hardlopen, bezinning, genieten van de natuur. Leef met aandacht!

Beetje persoonlijk
Nog even iets persoonlijks. Ik las net op deze mooie blog iets over sterke vrouwen  http://lordwewillgo.blogspot.com/  Ik vind het echt zo confronterend. Ik vocht tegen een gevoel van moedeloosheid.  In heel veel dingen faal ik gewoon, dat weet ik. Ik ben geen sterke vrouw; eerder een chaotische vrouw. Ik werk hard aan mezelf om er te zijn voor de kinderen. Om warmte te geven. Dat lukt. Tegelijk ben ik in veel andere dingen niet perfect. Ik ben bijvoorbeeld rekenblind, gauw afgeleid en chaotisch in mijn gedachtenwereld. Veel sterker in 'schrijven' dan in 'huishouden doen'.  Daarom dit badkamergebed ;-) Voor mezelf ... en voor alle vrouwen die zich niet zo 'sterk' voelen en worstelen met zelfaanvaarding.

Heer, als ik in de spiegel, baal ik even
Maar ik ben uw kind, en met de psalmist zeg ik:
'Ik dank U, want het is een wonder
zoals ik ben gemaakt.
Alles wat u maakt, is een wonder.
Dat besef ik heel goed.

18-05-2012

Lapjes voor koude voeten

Gisteren zijn we met ons gezin naar mijn ouders geweest. Ze wonen in een aanleunflat en kijken uit op een prachtig bos.

Mijn moeder heeft gezondheidsproblemen met haar bloedsomloop. 's-Avonds trekt ze vaak haar steunkousen uit en zit dan een paar uur met blote voeten omdat ze geen sokken of pantoffels aan wil. De verzorgsters vinden dat niet zo'n goed idee. Daarom breit mijn moeder nu lapjesdeken voor haar voeten ;-)

lapjesdeken

Mijn moeder breit al heel haar leven. Gisteren gaf ze toe dat breien volgens patroon niet meer zo goed lukt, nu ze al tachtig is. Kabels breien en andere brei-technieken dingen laat ze aan anderen over. Wat ze wel doet is sjaals breien. Hele aparte. ( uit één draad - geloof ik niks van )

aparte sjaal, witte dingen zijn kleine balletjes

Toen ik de kinderen op bed had gelegd zocht ik oude foto's op en heb nog eens goed gekeken naar mijn moeders creaties.  Ze breide truitjes, poncho's, jurkjes, babypakjes. Ze breide  volgens mij altijd. In deze tijd is breien een hype! Het is weer helemaal in. Daarom dit blogje over mijn breiende moeder.

gebreide kleren - mijn broer en ik

12-05-2012

Als God 'nee' zegt ...



Deze week keek ik de A greater yes. Deze film is gebaseerd op het waargebeurde verhaal van de zestienjarige Amy Newhouse. Het is geen gemakkelijk verhaal maar wel erg indrukwekkend. Waarom een film maken over iemand die veel te jong sterft? Omdat Amy geen zielig persoon is maar een inspiratiebron vormt voor ons allemaal. Niet voorspelbaar. Deze film is geen overchristelijke getuigenis film die de kijker ervan moet overtuigen dat alles goed komt al je maar gelooft. Amy is zeker geen perfect christen. Net als wij kende ze ook haar boosheid en twijfel en ontmoet ze ook onbegrip.

Toch zegt ze later als haar gezondheid  afneemt en nadenkt over de reflectie van Gods liefde op haar leven: 'Misschien heeft God mijn gebeden beantwoord en heeft hij ze geantwoord met 'nee'. Waarom? Dat zal ik waarschijnlijk nooit zeker weten maar ik geloof echt dat als God 'nee' zegt er altijd een groter en beter 'ja'op me ligt te wachten. Misschien kom ik nooit meer in Afrika en misschien bemoedig ik nooit een stadion vol mensen maar als ik oplet op hoe God werkt, kan ik zien dat God me gebruikt heeft om een paar bijzondere mensen te helpen. En als dat het doel van mijn leven was, is dat prima. Misschien ben ik er zelfs trots op.'


Ik vind kanker een heel erge ziekte. Omdat het ook in onze familie heerst.  Ik denk ook wel dat de film me daarom zo raakte. Als God 'nee' zegt, hoe gaat het dan verder? Wat is zijn plan?

Hoe gaan jullie om met dit soort dingen?

09-05-2012

Verzamelen en lievelingsspullen

Mijn moeder verzamelt Ot en Sien beeldjes. Je weet wel: de hoofdfiguren uit een serie Nederlandse kinderverhalen die in de eerste helft van de twintigse eeuw  populair waren. Mijn vader  koopt af en toe een beeldje voor haar. Het zijn mooie dingen en ze staan te pronken in de kamer op een kast. Ze heeft er zelfs een lamp van: Ot en Sien onder moeders paraplu. (Als je aan het koordje trekt gaat hij aan).


Bij elke stuk van een verzameling hoort een eigen verhaal,
 een eigen herinnering - het zoeken ernaar, de dag dat je het kocht,
 wie erbij was. De vakantie ...

- Tricia Guild en Elizabeth Wilhide -

Wat spaar jij? Heb jij lievelingspullen in huis, die je in de loop der jaren verzamelt hebt? Kregen ze een speciaal plekje in je huis? Zit er een verhaal aan vast? Of een herinnering ...

06-05-2012

Gods zangvogel

Ik ben een boek aan het lezen van Elizabeth George en ik ben heel verbaasd dat zij over Gods zangvogel sprak. Ik had nog nooit van Fanny Crosby gehoord! Nieuwsgierig als ik ben, zoek ik naar meer info.
 

Volgens Wikipedia was Fanny Crosby een van de productiefste gezangschrijvers in de geschiedenis: alhoewel ze kort na haar geboorte blind werd. Ze schreef ze meer dan 8000 gezangen.

Toen ze zes weken oud was vatte ze kou en kreeg ze een oogontsteking. De huisarts was niet beschikbaar en zijn plaatsvervanger raadde warme kompressen aan als behandeling. Aan deze blunder hield ze haar blindheid over. Dit zegt ze er zelf van:

Het schijnt voorbestemd te zijn, dat ik mijn hele leven blind zou zijn en ik dank Hem voor deze toebedeling. Als mij morgen perfect, aards zicht werd aangeboden zou ik het niet accepteren. Ik zou misschien geen gezangen tot lof Gods gezongen hebben, als ik afgeleid zou zijn geweest door de mooie en interessante dingen rondom mij.

Ze 'schreef' haar gedichten en gezangen in haar hoofd, waarna ze ze aan iemand dicteerde. Soms werkte ze wel aan twaalf gezangen tegelijk. 

Elizabeth George stelt deze vraag in haar boek:

Welke blunders of vergissingen van iemand anders hebben jouw leven beïnvloed? Of wanneer heeft iemand met opzet jou iets aangedaan wat je diep raakte? Hoe ga je daarmee om?