Met interesse bekijk ik graffiti. Wat voor verhaal zou er achter zitten. Wie heeft het er neergezet en waarom? Op muren van openbare wc's ( scholen) valt veel te lezen: schunnige teksten, raadsels, haat en liefde teksten of alleen een handtekening.
Psychiaters zeggen dat het schrijven op muren en deuren veel te maken heeft met identiteit. Als je eenmaal je naam of iets anders hebt achtergelaten, ergens waar anderen het zullen zien, maak je die plek tot jouw terrein en dat vergroot je zelfvertrouwen. Ik weet niet of dat echt zo is, zou kunnen.
Vroeger speelde ik vaak buiten met mijn broertje. Op een dag schreef hij zijn naam heel groot op de muur van ons huis. Later vroeg mijn moeder: 'Waarom heb je dat gedaan?'
Toen zei hij zoiets: 'Dan kan God mij altijd terug vinden.'
Wat betreft God. Adriann Plass zegt: Ik ben niet van plan God te vergelijken met iemand die lelijke dingen schrijft maar ik vind het wel boeiend dat Jezus in Openbaringen 3: 12 vertelt wat Hij van plan is: Hij zal de naam van God, de stad van God en ook zijn nieuwe naam op ons ( figuurlijk dan ) schrijven zodat we publiekelijk en voor eeuwig met Hem verbonden zijn.
and I will write upon him the name of my God,
and the name of the city of my God,
the new Jerusalem,
which cometh down out of heaven from my God,
and mine own new name.
Graffiti kan verwijderd worden. De regen spoelde de krijtletters van mijn broertje van ons huis. Daarom ben ik blij met het andere voorbeeld uit de bijbel. God vergeet mij niet.
* Heb jij ooit je naam ergens op geschreven?
Op een boom, muur of deur ...
Die van mij staat nog steeds ergens in een boom.
Samen met de naam van een jongen. Hij werd niet mijn man :-)
ps. Afgelopen week ben ik erg druk geweest. Maar deze week kom ik bijlezen!