Naar de keuken lopen om ...

Soms staan er zoveel moedbenemende dingen op mijn programma, dat ik geen zin in de week heb. Ik houd niet van telefoneren met onbekenden. En ik het niet leuk om afspraken te maken met medische diensten. Het klinkt heel kinderachtig maar daar baal ik van. Toch moet ik twee van zulke gesprekken aangaan omdat ik in de molen zit van onderzoek en diagnostiek wat betreft mijn eigen ADD problematiek. (Voorzover ik dat als problematiek ervaar.)

Ook staat er deze week een gesprek op het programma op de school van één van mijn kinderen. Daar zie ik als een berg tegenop want confrontaties geven me de bibbers. Toch ik ga vanmiddag een gesprek voeren waarbij ik mijn gezicht moet laten zien omdat het mijn kind aangaat. Ik voel me zo onzeker. Ook al heeft mijn man veel vertrouwen in me en prijst hij me de lucht in, diep in mijn hart ben ik maar een klein mensje.
Snappen jullie dat. Zo'n scala aan gevoelens? Gisteren besprong me de paniek. Help! Hoe krijg ik het op een rijtje. Het enige dat me er door heen helpt is mijn innerlijk te richten op iets anders.

*Ik kijk nu bijvoorbeeld naar buiten en zie zo'n prachtige wereld. Een dun laagje sneeuw en de morgenzon, die opkomt als een oranje bol en met haar stralen het winterlandschap in een gouden gloed zet.

*Ik denk even heel bewust aan de grote kans dat de kinderen deze week kunnen schaatsen op natuurijs.

Hoe ik verder omga met deze stress? Ik loop af en toe bewust naar de keuken. Niet om chocola te eten. ( ook wel ) Maar in de keuken, boven de wasbakken, heb ik een plank. Daarop staan vier  kommen, rood met witte stippen. Tegen één van die kommen zet ik altijd het kaartje met mijn tekst van de week. Die van nu staat er trouwens al twee weken omdat deze tekst voor mij zo krachtig en betekenisvol is. Het is een passage uit de Old Dutch Statenvertaling van het boek Jesaja:

Ik ben de Heere,

Uw God, ...

Die u leidt op de

weg, die gij gaan moet.

Als ik opnieuw verrast wordt door vervelende gedachten ( hersenstorm) lees ik deze tekst in de keuken. En zeg er Amen op. God is bij me. Hij zal me helpen met alles wat ik moeilijk vind. Zo vind ik rust in Hem.

Dit leven brengt me heel veel mooie dingen. Ik richt me daar de laatste tijd ook echt op. Maar ondertussen verlies ik de realiteit niet uit het oog. Dit leven brengt ook moeite met zich mee, gebroken harten soms, gezondheidsproblemen.

Ik neem me voor om mijn problemen en zorgjes bij elkaar te rapen en ze in een doos te stoppen. Het deksel doe ik stevig dicht en deze denkbeeldige doos leg ik in de handen van Jezus. Daar wil ik het laten. En leven in het besef dat hij zorgt. Elke dag opnieuw.

Plaatjes van het www

Tijd voor ...

Vanaf vandaag gaat het echt winter worden, volgens het weerbericht. Nachtvorst, misschien valt er zelfs sneeuw. De kinderen kijken er naar uit. 'Mam ... hoe lang duurt het nog voor we kunnen schaatsen?'

Tijd om planten

te bedekken

Tijd voor gezellig binnen zitten.

Leuke dingen doen.

Tijd voor stro in je klompen.

Dat houdt de voeten warm!

http://nannesz.weblog.nl/geen-categorie/klompen-met-stro-pracht-traditie/

Tijd voor schaatsen kopen.

Welke zal ik nemen?

Tijd voor boerenkool met worst

En een kuiltje voor de jus.



Tijd voor ...

Zeg jij het maar!

Kleurboeken uit oma's tas

In de zeventiger jaren kwamen mijn opa en oma uit Rotterdam regelmatig logeren. Ik vond dat geweldig. Mijn oma vertelde verhalen uit de tweede wereldoorlog. Ik zie haar nog zitten, op haar stoel in de hoek van onze kamer. Toch was dat niet het leukste. Dat waren de kleurboeken die ze meebracht voor mijn broer en mij. Haar koffer leek wel een verrassingspakket.

Iedere keer een nieuw kleurboek met prachtige tekeningen. Lekker dik, voor uren kleurplezier. De bladzijden een beetje bruinig geel. Mijn broer en ik pakten de kleurboeken aan en ik voel nog  steeds dat blije van binnen. Mijn broer en ik gingen aan de grote tafel zitten. De lamp hing boven ons hoofd en verspreidde een kring warm geel licht. Zacht klonk het gekras van de potloden over het papier.

Mijn opa en oma leven allang niet meer. Maar deze herinnering koester ik in mijn hart. De koffer of tas van mijn oma, de verhalen en het dikke kleurboek. Ik hou nog steeds van kleuren met kleurenpotloden! Weet je dat er ook kleurplaten voor volwassenen zijn? Kijk maar eens op het world wide web. Het is geweldig is om te doen en maakt het hoofd lekker onstpannen en leeg. Hieronder een video om wat leuke ideeën op te doen.

Heb jij herinneringen aan je opa en oma?

Maandagmorgen babbel

Maandagmorgen. Ik kijk op mijn planning en zie dat ik deze week ontzettend veel te doen heb. Mijn hersens draaien nu al overuren: hoe krijg ik het allemaal klaar?  Zal ik het goed doen. Haal ik mijn deadline? Combinatie huishouden, gezin, schrijfwerk is soms niet handig.

Gewoon aanpakken, denk ik en terwijl ik een muziekje opzet schiet ik harder op dan ik verwacht had. Ik zet zelfs het verbleekte hout van een kast in de bijenwas. Mmm,  ruikt zo lekker! Het kasteel van mijn zoontje mag blijven staan op de grond. Ik stop alle playmobil poppetjes erin. Ook de zwaarden, pijl en bogen, dolken, schulden. Moordlustig tuig, grrr.  Anders zuig ik het zometeen op. Perongeluk.

Vanmiddag wil ik wat kleding op Marktplaats zetten. Ik heb een eigewijze zoon, die geen geen bloes wil dragen nu hij dertien is. Aan het begin van het winterseizoen kocht ik ze en nog steeds hangen ze in zijn kast. Ongedragen. En ook een broek, die ik mooi vond. (Hij niet.) Samen met wat andere kleding zet ik die vanmiddag op Marktplaats. Natuurlijk moet ik er eerst foto's van maken. Mijn zoon wil alleen effen shirts aan.

Het huis ruikt nu heerlijk naar schoonmaakmiddel. Ik geef de planten water, sop de vensterbanken, maak de stoelen schoon en haal een lap over de leren bank. De wc's zijn al schoon, dat deed ik eerst vanmorgen. Jammer genoeg viel mijn emmer om. Ja, wie zet de emmer dan ook op het deksel van de wasmand? Al het wasgoed nat want het water droop door de gaten naar beneden. Ik laat me niet sacherijnig maken door zoiets stoms. Ik kiep de was op de tegels van de waskamer en zie hoe smerig mijn hoge witte wasmand is onderin. Zand, knopen, een steentje, takjes. Gauw schoonmaken die rommel. Even later staat mijn wasmand weer te pronken naast de wasmachine.
Nu is het tijd voor pauze. Ik smeer een boterham met pindakaas. En pak mok koffie ( rode beker met witte stippen ).

Ik ben benieuwd wat jij gedaan hebt. Hoe is jouw maandagmorgen geweest. Had je een goede start? Of was je moe en is het nog steeds rommelig in huis? Misschien ben je wel super gestructureerd? Dan wilde ik wel een stukje van jou hebben.

The holy God of Israel,

the Lord who saves you, says:

“I am the Lord your God,

the one who wants to teach you for your own good

and direct you in the way you should go.

Ik ben een gewone vrouw en geniet van ....

 Deze week genoot ik van mijn blauwe druifjes op de tafel. De zon scheen erop en vlug maakte ik wat foto's om er later ook nog eens van te genieten. Blauwe druifjes zijn zo mooi. De kleur vooral.

Lekker lezen in een boek, dat ik pas kocht: Onmogelijke liefdes - zevenenveertig verhalen uit het dierenrijk. Het is geschreven door Jennifer S. Holland. Hartverwarmend boek met mooie foto's.

Deze week genoot ik van een nieuwe theesmaak: smooth chai, based on an Indian recipe. Van Pickwick. De ingredienten zijn rooibos, kaneel, kruidnagel, cichorei, anijs, peper. Lekker pittige thee.

Verder genoot ik ook van de foto's die mijn man maakte van het water. Hij maakte ze in de pauze met zijn mobiel. Vaak lopen de mannen broeders een rondje over de kade en snuiven frisse lucht op. Mooie foto, vind ik zelf. Op dit moment gebruik ik deze picture als achtergrond van mijn computer.

Ik ben een gewone vrouw en ik geniet van gewone dingen. Maar zijn de gewone dingen juist niet heel bijzonder? God houdt van gewone mensen; niet voor niets heeft hij er zoveel gemaakt. En ik ben daar eentje van. Lieve groetjes en vergeet niet te geniet van al het mooie om je heen.

Lang leve de erwtensoep.

Eet jij wel eens erwtensoep? Zelfgemaakte?

Ik niet maar ik wil het toch proberen, deze week. Of het lukt, dat hoor je nog.

Ik moet toch oer degelijke Hollandse pot kunnen koken?

Of ... koop ik dit? Dat is minder werk.

Wat is jouw lievelingssoep?

MAMA IS WEG

MAMA IS WEG

Het kleine meisje ligt stil in bed. Haar hart bonkt in haar keel en ze knijpt in de rand van haar deken. Papa zei een paar dagen terug: "het is jullie schuld dat mama zo'n hoofdpijn heeft - jullie zijn zo druk." En nu is mama weg. Niet voor altijd maar wel voor lang. Totdat de hoofdpijn over is. Ze moet tot rust komen. Ergens ver weg en niemand mag op bezoek komen.

Er kriebelt een traan over haar wang.

Ze veegt hem niet weg.

Ondanks het feit dat papa er wel is, voelt ze zich helemaal alleen, schuldig en verward. Want eigenlijk is ze blij dat mama weg is. 

Nu is dat kleine meisje groot geworden. Ze is zelf moeder van kinderen. Heel soms denkt ze terug aan vroeger en dan denkt ze ook aan God. Is Hij net als haar moeder? Krijgt Hij hoofdpijn van haar? Die foto's van haar moeder!  Gezellig bij anderen op de bank met andere kinderen om haar heen. Van hen kreeg haar moeder vast geen hoofdpijn. Ze vond het in het gastgezin vast veel fijner dan thuis. Misschien dat God ook liever anderen ziet dan haar... 

Om te voorkomen dat deze de leugen gelooft over God, roept ze gauw een Bijbeltekst in gedachten. Ze zegt het hardop: "Hij zal me beslist niet loslaten en Hij zal me beslist niet verlaten."

God zal altijd haar blijven houden. Hij heeft haar zo lief, dat Hij voor haar stierf. Hij redde haar van al haar zonden (ja die had ze, die deed ze) en Hij joeg de duisternis weg. 

Mijn Jezus, wat hou ik van U

Alles aan U is mooi.

Schrijf mijn blogbeschrijving

'Over zelfwaardering, brooddieet en roomsoezen.' Deze blogbeschrijving staat onder mijn blognaam.

Af en toe lees ik het. En glimlach. Maar... helemaal tevreden ben ik er niet mee. Want het brooddieet doe ik niet meer en ik schrijf niet alleen over zelfwaardering. Roomsoezen? Ik ben er dol op maar ik wil ze niet in mijn blogbeschrijving hebben.

Ik heb al lopen fantaseren maar ben dit keer niet creatief genoeg. 

Daarom een soort wedstrijd:

Leukste blogbeschrijving
Wie schrijft mijn blogbeschrijving in het Engels of Nederlands. Een originele, leuke ondertiteling: iets wat mijn blog typeert en in woorden vangt. Ik schenk de mooiste blogbeschrijving een presentje.

Liefs: Jedidja

Wees een zegen... voor anderen

Ik realiseer me dat ik best veel met mezelf bezig ben. Dat vind ik echt niet verkeerd. Soms zijn er nou eenmaal periodes dat ik (en jij) meer gericht zijn op eigen ding dan op iets anders. 

Af en toe neem ik de moeite niet om eens aardig te doen tegen een ander. 

Dan vergeet ik te groeten. Of loop ik met m’n hoofd naar beneden en zie geen mens. 

Ik kom tot de ontdekking dat het mooi is om mezelf ook eens af te vragen: Hoe kan ik voor anderen een zegen zijn? Wat kan ik vandaag betekenen voor wie dan ook? Ik noem dat: het wees een zegen initiatief. Het biedt hoop aan mensen om je heen, op de manier die het beste bij je past. Misschien alleen je glimlach. Een groet.

Mij is vorige week zo’n zegen overkomen. Iemand dronk, heel spontaan koffie met me, in een openbare gelegenheid. Ik kon ontspannen kletsen over wat me bezighield. Zij betaalde de koffie! Het was gewoon een oase in de woestijn en ik voelde me de hele dag blij. Alleen omdat iemand speciaal naar me toegekomen was om een praatje te houden.

10 manieren om een zegen te zijn

1. 🎁 koop een kleinigheidje voor iemand (en geef het ook) 
2. 💐 stuur bloemen naar iemand met een bemoedigend kaartje
3.  😊 glimlach naar de caissière 
4. 🌂 laat iemand onder jouw paraplu lopen 
5. 🍽️ nodig iemand uit om mee te eten 
6. 🙏 voorbede voor anderen 
7. 💌 schrijf kaarten aan gevangenen 
8. 👕 ga was vouwen/strijken bij iemand die je wilt ontlasten
9.  🍪 neem wat lekkers mee om uit te delen op je werk
10.  🎉 verras je partner met een avondje uit.

Weet jij er nog meer?

Een moeder blijft hopen ...

Vannacht droomde ik een korte droom. Mijn zoon stond voor me en ik keek hem aan. Verwonderd over de heldere blik in zijn ogen. Hij droeg een schoon overhemd ( rood-wit geblokt). Geen drugs, geen drank! Ik omarmde hem verrast en hij mij ook. Terwijl ik hem omhelsde werd ik wakker. Het was maar een droom.

Ik barstte in tranen uit. O God, ik hou van hem. Ik hou zoveel van hem. Hij is weggedwaald van het goede leven. Van U. Redt hem alstublieft. Haal hem hieruit. 

Even heb ik een glimp van mijn zoon gezien. 

Als in een droom. 

Een moeder blijft hopen.

Op een zoon die thuiskomt.

Met ogen, die niet meer wegdwalen.

En armen, die haar omhelzen.

Stijgend water

Deze week is en blijft stormachtig en veel mensen zijn in de ban van het stijgende water hier in Nederland. Op verschillende plekken stellen defensie en brandweer alles in het werk om een dijkdoorbraken te voorkomen. In mijn hart leef ik mee met mensen, die weg moeten uit hun vertrouwde plek want ...

... vandaag is er een acuut probleem met een dijk langs het Eemskanaal. Daarom vindt een gefaseerde noodevacuatie plaats in de provincie Groningen. Als de dijk het begeeft zullen enkele honderden hectaren binnen een paar uren onder water komen te staan.

Mijn kinderen houden het nieuw in de gaten.Voor hen is dit nieuw.Voor mij niet. Ik denk terug aan de tijd toen de oudsten klein waren. In februari 1995 was er een spoedevacuatie in de Betuwe. Dit was nodig in verband met de dreigende dijkdoorbraak tijdens extreem hoogwater in de rivier de Waal.

In de beschutting van de Allerhoogste

Wie in de beschutting van de Allerhoogste woont

en overnacht in de schaduw van de Ontzagwekkende,

zegt tegen de HEER: ‘Mijn toevlucht, mijn vesting,

mijn God, op u vertrouw ik.

Storm, veranderlijkheid en binnenspelen

Storm raast over Nederland. Vooral het noorden van ons land ondervindt overlast van zware windstoten. Vanmorgen liepen mijn zoon en ik naar de winkel. Huiverend keek ik omhoog naar de bomen, aan weerskanten van de weg. Ook zag ik een weggevlogen kerstboom. Mijn zoon van dertien, was een beetje bang. Gelukkig kwamen we heelhuids thuis.

Terwijl op ander plaatsen in het land golfplaten van daken wegwaaien, veel bomen voor problemen zorgen en dakpannen als vliegende schotels fungeren ... creeër ik gezelligheid binnenshuis.
Wat vinden kinderen leuker dan op een stormachtige dag hun marsmallows, banaanschijfjes of mandarijnpartjes in de vloeibare chocolade dopen. Zelfs mijn dochter van achttien rent de trap af  om mee te doen - eventjes. Zo met vier kinderen aan de tafel voel ik me echt gelukkig.

Ik kijk naar buiten, naar de zwiepende takken van de naakte bomen. Niets is veranderlijker dan het weer!  Terwijl de regen tegen het raam klettert, denk ik na over veranderlijkheid.

Mijn gezondheid is veranderlijk

De situatie rond mijn kinderen is veranderlijk

Hoeveelheid werk is veranderlijk

etc

Ik hou van het leven met z'n verrassingen. Maar ... mijn vastigheid vind ik in Jezus.

Jesus Christ is the same yesterday and today and forever

Regen buiten en de kinderen binnen?

*  chocoladefondue

*  verkleden

*  leuke film kijken

*  voetballen met zachte bal

*  koekjes bakken

*  hutten  bouwen

* speurtocht door het huis

* koekhappen

Nog meer ideeën zijn welkom!