En leg je hand in de hand van God ...

Ooit las ik de Tuinfluiter Trilogie. Het boek is nog steeds te koop. In één van de delen staat een gedicht, dat me destijds van binnen diep raakte. Nog steeds, trouwens. Ik vond het terug op het www en wil het graag aan je doorgeven. Het is zo mooi.

Ik wens ik jullie allemaal een goed, gezegend 2013 toe!

Bedankt voor de warme reacties, mails en lieve berichten dit jaar.

...

 

The Gate of the Year

 

I said to the man
   who stood at the gate of the year,
'Give me a light that I may tread safely
into the unknown.

 

   And he replied,
'Go out into the darkness
and put your hand into the hand of God.
That shall be to you
better than light
and safer than a known way

 

   So I went forth
and finding the Hand of God,
trod gladly into the night .
And he led me towards the hills
and the breaking of day in the lone East.

Minnie Louise Harkins 1875-1957

 

JIJ BEN IMPERFECT, MAAR...

Terwijl ik rommelde in mijn keukenkastje, mopperde ik op mezelf. Ik baalde omdat het me niet lukte me aan mijn planning te houden. Ik liet mijn koffiepauze eeuwig duren en verzandde in allerlei dingen op het www. Spijtig pakte ik de fles met schoonmaakmiddel en ik overzag mijn week. Opeens voelde me zo imperfect .

• had ik maar geen 'nee' gezegd, toen mijn zoon vroeg of ik Stratego wilde spelen met hem.
• had ik de knuffel van mijn dochter maar liever beantwoord.
• had ik maar meer tijd genomen om...

Ik liet warm water in de emmer stromen. Ik goot er een scheutje schoonmaakmiddel bij. Wat zou ik graag zo volmaakt zijn als de engelen in de hemel. Terwijl ik mijn emmer oppakte om wat dingen schoon te maken hoorde ik opeens een mooi lied (ik  had mijn kerst-cd opgezet voor een betere mood). Midden in de woonkamer bleef ik even staan luisteren.

Ere zij God in de hoogste hemelen,

en vrede op aarde, in de mensen een welbehagen.

Het was alsof ik een fluistering in mijn hart hoorde: 'Inderdaad, jij bent imperfect, maar juist voor imperfecte mensen ben Ik gekomen: U is heden geboren de Zaligmaker, welke is Christus de Heer. 

Ik voelde me overstromen van geluk en verwondering.

Zijn liefde voor mij. 

En ook al stond ik met mijn schoonmaakspullen midden in de kamer, in mijn hart zong dat oude lied mee: 

Ik kniel aan Uwe kribbe neer, 

o Jezus, Gij mijn leven !

Ik kom tot U en breng U, 

Heer, wat Gij mij hebt gegeven.

O neem mijn leven, geest en hart,

en laat mijn ziel in vreugd en smart,

 bij U geborgen wezen.

Toen ging ik weer verder met schoonmaken.
Het was goed zo

Zouden engelen echt zulk mooi haar hebben?

Er was eens een jongetje. Hij stond bij de kerstboom en keek ernaar. Het mooist vond hij het engelenhaar. Zouden engelen echt zulk mooi haar hebben?  Toen hij naar bed ging, draaide hij zich bij de deur nog even om en keek naar de boom.

Onze herinneringen
Wij hebben allemaal onze herinneringen. Ik vind het gezellig om  af en toe oude dingen op te halen. De kinderen zitten dan om me heen en ik zie hun nieuwsgierigheid groeien. Ze vinden vooral de herinneringen aan mijn kattenkwaad erg leuk. Maar ook de bovenstaande herinnering van mijn iemand; over dat engelenhaar. Daar moest ik echt om glimlachen ...  Verhalen verbinden verschillende generaties met elkaar. Ik geloof dat onze kinderen dol zijn op het vertellen van herinneringen en het is ook nog eens goed voor hun luistervaardigheid. Vooral in deze snelle wereld.

Alleen positieve dingen?
Ik heb gelezen dat regelmatig terughalen van herinneringen effectief blijkt te zijn bij milde depressies als je wat ouder bent. Er is zelfs een cursus voor: Therapie op verhaal komen. Zelf vertel ik eigenlijk zo min mogelijk negatieve verhalen aan de kinderen. Wel bijvoorbeeld dat mijn moeder naar een gastgezin ging. Mijn vader liet me heel lang buiten in de sneeuw spelen in die winter van 1979. Ik miste mijn moeder wel.  Maar de eenzaamheid maakte dat ik 's-avonds ging schrijven op mijn kamer. Dat was weer iets positiefs want volgens mij heb ik daardoor leren schrijven, over mijn gevoelens. Ik vertelde dit aan mijn dochter en nu zie ik op haar kamer ook allerlei dagboeken en schrijfschriften verschijnen :-)

     Stories are gifts. It is up to us to GIVE and receive them.
 

Weet jij nog dingen over Kerst, Oud en Nieuw?

Waren dat fijne dagen voor je?

Of sloeg je ze als kind liever over?

 

DEZE KLEINE EEKHOORN

Soms kom je dingen tegen, die een herinnering opwekken. Dit kleine eekhoorntje bijvoorbeeld. Hij lag onder in mijn klerenkast in een doos.

Ik nam het mee naar buiten om er een foto van de te maken.

Midweek Putten
Dit beestje kocht ik in februari 2011, toen ik met de kinderen in Putten op vakantie was. Na lang op de wachtlijst te hebben gestaan, was onze zoon eindelijk opgenomen voor onderzoek en diagnostiek. Ik schreef toen:

Deze week ben ik even weg met de overige vijf kinderen. Om ons evenwicht te hervinden. Dat lukt aardig. Veel gezwommen met de kleintjes en geklets met de meiden. En ik ben een hype/fiep voor eekhoorntjes aan het ontwikkelen. Wat zijn ze leuk, die beestjes. In Putten zie je ze overal. Links, rechts van het huisje. In de bomen en op de grond. Zo leuk.

Met dit beestje in mijn handen herinner ik me, dat het zo'n gek gevoel was om opeens weer te genieten van iets. Dit eekhoorntje staat symbool voor een nieuwe periode in mijn leven. Hoeveel verdriet het me ook deed om mijn zoon achter te laten, het leven met de andere vijf ging door.

Hier nog twee foto's uit de oude doos.

Heb jij ook voorwerpen met herinneringen?

Een reden vinden om te glimlachen

Ik weet dat het geen dankdag is. Ook geen Thanksgiving zoals onlangs in Amerika, maar gisteren heb ik God eventjes gedankt! Door de sneeuwbuien heen, reed ik naar de aanleunwoning van mijn ouders. Mijn moeder is tachtig jaar is geworden. Ze was als een kind zo blij met haar cadeautjes. Terwijl ik daar zat, keek ik rond in de kamer. Ik voelde me zo ongelofelijk dankbaar, dat ik dankte. Voor alles wat ik nog heb.

Ook mooie dingen
Vaak blog ik over gebrokenheid en mijn leven is ook niet volmaakt Dat sluit niet uit dat er veel mooie dingen en blije gebeurtenissen zijn! Ik ben bijvoorbeeld heel trots op mijn man, die het toch maar klaar krijgt, om naast zijn drukke baan een mooie jongenskamer te maken. Ik ben ook heel blij met de cluster 4 school, van onze speciale zoon. Ik voel me nog steeds verrast over een tien minuten gesprek op de school van onze jongste. De meester vertelde dat onze zoon een aanwinst was voor de klas. Als ik bewust de sombere gedachten van me afschud,  is er veel schoonheid te zien in mijn leven! Soms is mijn hart daar helemaal vol van.

I'am thankful for

today's little moments ...

Because

they're tomorrow's

precious memories.

  

 

Gods beloften

Luisteren naar Gods belofte is mijn geheime bron voor nieuwe energie en kracht. Ik stijg niet altijd op met vleugelen als van een arend, zoals in Jesaja 40:31 staat,  en ik word echt wel eens moe maar dwars door alles heen weet ik dat Hij de touwtjes in handen heeft. Ik denk dat het dankzij die wetenschap is, dat ik steeds meer mooie dingen op mijn weg mag zien. Ze zijn er, ondanks de obstakels.

 

Waar ben jij dankbaar voor? Of blij?

Heb je een reden gevonden om te glimlachen?

 

Voel jij je je niet in je hum vandaag?  Lees dan dit artikel van Lisa Leonard, over Beauty in brokeness. Ik vond het erg bemoedigend. ( Engelse sites worden op mijn laptop automatisch vertaald.)  Je mag me ook mailen jedidjavrijman[at]gmail.com  

 

Plaatjes van het www

IK BEN GEEN JUWEEL VAN EEN MOEDER

Mijn zus was op bezoek en vertelde me deze week dat ze een boek aan het lezen is over de namen van God. Op mijn beurt vertelde ik dat ik in een boekje lees van Elizabeth George: Een moeder naar Gods hart. 

Somber van goeie vrouwen
Ik pakte het uit de kast en zei dat ik somber werd van al die goeie vrouwen in het boek. Echt somber. Ze doen het zo goed. Ze lijken perfect.

Ik ben geen juweel van een moeder

Begrijp me niet verkeerd, het is een juweel van een boek maar ik ben nou eenmaal geen juweel van een vrouw en geen juweel van een moeder. Mijn zus nam het boek en sloeg het open, precies daar waar het ging over:  Vandaag is de dag.  

En dat was nou juist weer een heel mooi stukje!

Je ziet je kinderen met de dag groter worden. Je kunt je gemakkelijk zorgen maken over het voorbijvliegen van de tijd. Maar vergeet niet wat een groot geschenk de dag van 'vandaag' is.

Niet te ver vooruitkijken

Niet te ver vooruit kijken, zeg ik tegen mezelf. Niet alle lasten van het leven op mijn nek nemen, niet piekeren, maar simpel genieten van de dag vandaag. 

• Er zijn als mijn kind pijn heeft, ziek is
• Luisteren als het een blij verhaal vertelt. 
• Genieten van een mooie zonsopgang 
• Goede gesprekken met oudste dochter
• De creativiteit van dochter 2
• De spontaniteit van dochter 3
• Mijn hoofd omhoog heffen naar de sterren aan de hemel (gisteren)

Denken aan twee teksten

Als ik moe ben van al mijn moedergeploeter, leg ik alle boeken weg en denk ik aan deze twee Bijbelteksten hieronder (Jesaja 40 : 28, 29)

Do you not know?

Have you not heard?

The Lord is the everlasting God,

the Creator of the ends of the earth.

He will not grow tired or weary,

and his understanding no one can fathom.

He gives strength to the weary

and increases the power of the weak.

 

   

Ben je blij met vandaag

Hoe ervaar jij je leven? Lukt het je om te ontspannen en de zegeningen te tellen. Ben je blij met vandaag?

Ik ben geen juweel van een moeder.

Maar ik doe elke dag mijn best.

En dat is genoeg.

Onderwerp: ff klagen

Dinsdag fietste ik moedeloos naar huis. Ik zat er even doorheen. Tot mijn verwondering werd ik echter heel lief gegroet door een oudere vrouw, die ik niet kende, en daarop besloot ik mijn moedeloosheid te lijf te gaan. Wat een glimlach kan bewerkstelligen! 

Ik bedacht, verder fietsend, dat ik mijn vriendin ging mailen om me nou eens echt te uiten. Een goed wapen tegen moedeloosheid, dacht ik.

Vriendin mailen

Onder tranen mailde ik thuis mijn vriendin. Onderwerp: ff klagen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik dat nog nooit gedaan had omdat ik alles alleen uitvecht. Of pas reflecteer als ik het allemaal weer een rijtje heb.

Ons richten op hier en nu

Daarna ben ik in de zon gaan zitten, die mijn kamer binnenscheen. Ik pakte een boek en las over Jozef, uit de bijbel. Hij diende God, zelfs toen de omstandigheden moeilijk en pijnlijk waren. (Gen 37-50) 

Misschien bevind jij je, net als Jozef op een plaats waar je niet wilt zijn. Vaak zijn we net als Jozef, niet daar waar we gewend zijn ... en niet waar we straks zullen zijn! En ontdekken we, net als Jozef, dat we belast zijn met  taken en verantwoordelijkheden waar we zelf niet voor gekozen hebben. Op dat soort momenten kunnen we Jozefs voorbeeld volgen en  ons richten op het hier en nu

Me weer richten op ...

Ik vroeg aan God  of Hij me in staat wilde stellen om me echt weer op het hier en nu te richten. Echt met met mijn hart.  

Ben je een ook binnenvetter?
Of zoek je juist anderen op?

Omdat post zo leuk is

Wintermagazine
Ik kocht  het wintermagazine van Flow  Een dikke brieven en kaartenspecial met meer dan 50 extra's zoals briefpapier, vouwenveloppen, sluitzegels, ansichtkaarten. Helemaal blij ermee.

Dol op brieven schrijven
Ik schreef vroeger met een meisje uit Hongkong. We stuurden elkaar cassettebandjes, foto's en kleine cadeautjes. Toen ik op de basisschool zat had ik ook  een Zuid-Afrikaanse schrijfvriendin. We konden elkaars taal goed begrijpen :-) Wat duurde het lang voordat er weer een brief was! Dit meisje van toen is nu ook midden veertig. Net als ik.

Hier een foto van haar.  Joeleen Maggee. Ik zou haar zo graag terugvinden. Achterop deze foto staat: Dit is ek met die blou broek en my suster Hanlie ( 11) wat by  my pa se appels staan.

Postcrossing
In het winterseizoen doe ik aan postcrossing omdat ik het leuk vind om uit een ver land kaarten te krijgen. Soms stuurt iemand een appeltaartrecept mee. In mijn profiel staat dat ik die verzamel. Aan mijn muur hangt een lange slinger met verschillende ansichtkaarten en de kinderen vinden het ook erg leuk. Is jouw kind dol op post en nieuwsgierig naar andere landen? Maak een account aan en geniet er samen van.

Hou je zelf van post, stuur me dan je adres via jedidjavrijman[at]gmail.com
 

Er komt een kaartje jou kant op (uit de winterflow natuurlijk)

Met een babbeltje erop.

 

Zal hij morgen aan mij denken?

Alsjeblieft, laat het tot je doordringen, zeg ik tegen mezelf. Oké ik laat het tot mij doordringen. Ik laat het tot me doordringen, dat ik morgen jarig ben. Dat mijn zoon verkeerde keuzes maakte deze week. Dat hij niet terugkwam (dinsdag). Dat hij weigert tot het normale leven terug te keren. Hij is ergens.

 

 Morgen?

 Zal hij morgen aan me denken?

 Zal het tot hem doordringen dat ik jarig ben.

Vast niet.

 

 

Ik las in mijn dagboek:

 Nee, de HEER zal zijn volk niet verstoten,

Zijn liefste bezit niet verlaten. 

Dat troost me dan weer. De wetenschap dat God mij niet verstoot, zal mijn verjaardag toch tot een feestdag maken. Hij vergeet mij niet. Ondanks de pijn voel ik me een beetje blij worden.

Hoe ervaar jij de moeilijke dingen in je leven

Is er een open oor voor je?

Leeft er iemand met je mee?

 

11 DINGEN OVER MIJ

I am so honored that Tracy has nominated me for the Liebster "favorite" award! Thanks.

Dit zijn de regels:

1. Vertel 11 dingen over jezelf
2. Beantwoord de 11 vragen, die aan je gesteld worden
3. Maak 11 nieuwe vragen.
4. Kies 11 bloggers met minder dan 200 volgers en stuur hen dit Award
5. Laat het hen weten
6. Bedank de persoon, van wij jij de nominatie kreeg.

.

Elf dingen over mij: 

1. de langste van de klas, 
2. als kind dronk ik vaak sinas uit de fles, staande bij de koelkast
3. niet geïnteresseerd in auto's 
4. dol op griesmeelpudding
5. introvert
6. ik denkt breed 
7. gefascineerd door de natuur
8. ik spaar babushka's
9. Ik schreef verschillende boeken
10. Ik heb een hekel aan ruzie
11. Postcrossing in winterseizoen.

Tracy's vragen aan mij

Wie heeft jou geïnspireerd de laatste tijd? Mijn man

Favoriete filmgenre? Historische drama

Favoriete boek uit de bijbel? Evangelie van Johannes

Met wie zou je graag lunchen? Met mezelf

Op welke plek zou je het liefste zijn? Thuis

Wat zou je willen veranderen aan jezelf? Iets minder lang nadenken over dingen

Favoriet soort eten: Havermout als ontbijt, met kaneel

Hoe beïnvloed bloggen je leven? Ik leer ervaringen delen en te reflecteren

Wat is je volgende blogpost?  Over ...

Wat zou je willen veranderen in de buurt waar je woont? Ik weet dat niet goed

Wat is iets leuks, wat bijna niemand van je weet. Zondag is het mijn verjaardag ( 45 jaar )

Mijn vragen aan jullie:
1. Wat is voor jou het leukste moment van de dag?
2. Als je hond wilde, welke zou je kiezen?
3. Favoriete kleur?
4. Hoe lang blog je al en hoe kwam je ertoe om het te doen?
5. Wat is je mooiste jeugdherinnering?
6. Waar zou je heen willen als geld geen rol speelde?
7. Aan welke historische persoon zou je iets willen vragen?
8. Iets leuks, dat bijna niemand van je weet?
9. Bakje ijs of warme snack?
10. Waar zou je graag een blog over lezen?
11. Hoe ziet je favoriete stoel eruit? 

Ik stel deze vragen aan iedereen.

Als Hij klaar is met bidden

Op een dag vroeg mijn man aan de kinderen: Wanneer komt Jezus terug? Ik verwachtte schouderophalen. Ik verwachtte dat één van de drie zou zeggen:  'dat weet niemand.'  Tot mijn grote verbazing zei de jongste heel stellig: 'Als Hij klaar is met bidden!'

Ik heb over zijn antwoord nagedacht en vond in mijn bijbel deze tekst, over het bidden van Jezus in de hemel:

Wie is het, die verdoemt?

Christus is het, Die gestorven is;

ja, wat meer is, Die ook opgewekt is,

Die ook ter rechterhand Gods is,

Die ook voor ons bidt.

In het Engels staat dat Jezus in de hemel voor ons pleit.

Hier een pastoraal 'stukje' over de pleitende Jezus

Hij bidt voor mij

De uitspraak van mijn zoon troostte mij. Niet het feit dat Jezus nog niet terugkomt maar dat Hij voor mij bidt. Ook op donkere dagen. Hij pleit voor mij bij God als ik struikel. Als ik te moe ben om ook maar één gedachte over God te denken. Hij bidt voor mij op cruciale momenten ...

Een soldaat kan sluimeren op zijn post, door vermoeidheid. Een piloot kan een blackout krijgen. Zelfs een moeder kan in slaap vallen als ze waakt bij haar zieke kind. Maar God is nooit uitgeput. Is nooit moe. Is nooit onoplettend. Wanneer ik oververmoeid ben; is Hij er voor mij en bidt.

Behold, he that keepeth Israel
 shall neither slumber nor sleep.

Op een dag is Hij klaar met bidden. Dan komt Hij terug!

Zoals mijn jongste zoon zei.

Ben jij ook wel eens verbaasd over wat kinderen kunnen zeggen? Niet alleen op spiritueel vlak maar ook over wat ze zeggen over dingen in het dagelijkse leven.

Ze kunnen zo eerlijk zijn.

En grappig.



BANG ZIJN VOOR REUZEN

Ik heb eerder geschreven over vechten tegen reuzen. Ik dacht eraan terug toen ik vanmorgen een stukje uit een boek las over het leven van David.

Toen David tegenover Goliath stond, ging hij hem meteen te lijf. Maar in de stad waar de reus vandaan kwam, ontweek hij de confrontatie. Goed? Slecht?

 

David was doodsbang (1 Samuel 21:10-15) Hij deed alsof hij krankzinnig was en krabde aan de deuren van de poort. Hij kwijlde zelfs in zijn baard. David versloeg niet al zijn reuzen op dezelfde manier blijkbaar. Hij verloor zijn focus op God en zijn vertrouwen wankelde.

 

Ik las ergens dat angst van muggen olifanten maakt. Hoe groter de angst, hoe groter de reus. Reuzen zijn onberekenbaar. Ze duiken plotseling op. Soms als ik ze het minst verwacht en dan zakt de moed in mijn schoenen.

Daarom vind ik dit gebed zo mooi:

   

Heer God, ik bid dat ik nooit een probleem zal afmeten aan mijn eigen kracht, maar aan die van U. Ik bid dat ik me niet bezorgd zal maken over de vraag hoe ik me moet verdedigen, of wat ik moet zeggen, want de heilige Geest zal mij op het juiste moment ingeven wat ik moet zeggen of doen. Er is niets in mijn leven waarin U niet kunt voorzien. Dank U wel, Heer. 



Over losse kralen en emoties

 

Kapotte ketting
Ik was vanmiddag de schone was aan het opruimen. Opeens gleed mijn ketting af en de kralen sprongen alle kanten op. Toen bedacht ik: mijn emoties zijn eigenlijk net als kralen. Ze hebben allerlei kleuren en ze verschillen van vorm en intensiviteit en springen soms alle kanten op.

 

Losse kralen naar God
Ik bekijk de bijeengeraapte kralen op mijn hand en bedenk dat die grote veelkleurige kraal de blijdschap is: vrolijkheid spat ervan af. De donkere, opengewerkte kralen, grote en kleine, staan voor momenten van verdriet. Ik zie de tranen erdoorheen sijpelen. De roze is de romantiek. En zo bedenk ik allerlei emoties bij de losse kralen van mijn ketting. Ik denk dat ... ik mijn losse kralen naar God breng. Misschien kan Hij er het snoer van Zijn eeuwige liefde doorheen rijgen. Dan valt alles op zijn plek en zien de donkere kralen er vast niet meer zo lelijk uit :-)

http://abdalafaye.com/

Zo kan je er ook van genieten

Mijn zoontje komt uit school en ziet mijn gebroken ketting liggen op de kast. 'O, wat zielig voor je mam!'  zegt hij. Hij pakt ze.  'Allemaal diamanten, zo kan je er ook van genieten toch?'  Ik strijk hem over zijn natte haren ( het regende) en bedenk dat iedereen zijn eigen gedachten heeft bij het zien van mijn kapotte ketting ;-)

Naaktslakken en met kinderogen kijken

Ik zit op scherp in mijn stoel bij de haard en luister naar de geluiden uit de keuken. 'Ja!' roept mijn jongste zoon,  'we hebben één.' Gerammel in de besteklade.  'Kijk eens hoe mooi God deze gemaakt heeft.' Stap voor stap lopen ze naar de voordeur om de zoveelste naaktslak in de heg te zetten. Ze gebruiken er een grote lepel voor.

Als ik de ogen van een kind had, zou ik meer genieten van de kleine pleziertjes van het leven. Zijn zien de hand van God zelfs in dit lelijke beestje. 

Lieve God,

geef me vandaag

de ogen als van

een kind

Om zo te kijken

naar al het moois

om me heen

Ik vlucht naar de Schuilplaats

Niet terug
Een onrustige nacht licht achter me. En een dag vol onzekerheid ligt voor me. Mijn zoon keerde gisteravond niet terug naar de instelling, waar hij verblijft. Zijn bed bleef leeg. Waar is hij? Bij een vriend? Het feit dat hij zijn mobiel uitzette wees op een bewuste actie. Alstublieft God, laat hem niet dealen, niet blowen, niet ...


Uren aftellen
Terwijl ik de uren aftelde vannacht, kwam de pijn terug. Flashbacks. Ik verzette mijn gedachten door een boek te lezen en schrok later van de tijd: middernacht. Ik had mijn slaap broodnodig. Morgen moest ik er zijn voor mijn andere kinderen! Ik suste mezelf in slaap met de gedachte dat mijn zoon altijd terugkeert. De langste tijd dat hij wegbleef was anderhalve maand. O God, laat er niets ergs gebeurd zijn ...

Schuilen
Nu is het vrijdagmorgen. In mijn ochtendgebed heb ik alles in Gods hand proberen te leggen. Nee, niet op een nette, gestructureerde manier maar allemaal losse flarden, recht uit mijn hart. Ik vlucht naar de enige Schuilplaats, die ik ken en schuil aan het hart van Jezus.

He who dwells in the secret place

 of the Most High

        Shall abide under the shadow of the Almighty.

I will say of the LORD, “He is my refuge and my fortress;

     My God, in Him I will trust.”

 

 

 Hij is terecht! ( 11:35 )

 

Ik voel me gedragen.

Ondanks dat het herfst is, zit ik lekker buiten. De zon schijnt door de eikenbladeren heen en verwarmt mijn gezicht. Mijn haar ... ik kijk opzij naar mijn haar dat over mijn schouder krult. Het is goudbruin met grijs. En het glanst in de zon.

Grijze haren? Ouder worden? Soms echt niet leuk.
Pijnlijk.

Maar op dit moment voel me gedragen.

Onze voorganger haalde pas iets aan dat Spurgeon ooit gezegd heeft:
 

God droeg ons in onze jeugd als lammeren aan Zijn borst.

 Zo zal Hij dat ook in onze jaren van onze zwakheid doen.

 Hij maakte ons. Hij zal voor ons zorgen.

Als ik oud ben, zal God er nog steeds zijn. Hij verouderd niet. Als ik geen lasten meer kan dragen, nauwelijks mezelf misschien ... dan zal Hij mij dragen. Als ik een last wordt voor mijn omgeving of voor mezelf zal het Hem niet afschrikken. Hij neemt me op, Hij draagt me, zal me bevrijden.

  

En hier denk ik onwillekeurig terug aan de laatste weken van mijn opa, zoveel jaar geleden. Het geluk waarvan Hij getuigde, maakte mij bewust van wat ik miste. Ik miste een God, die mij droeg. Opa's  sterven was het begin van mijn Leven met God.  

Ik voel me tevreden met mijn grijze haren en rimpels. Mijn leven is geborgen in Gods hand. Wat een verbazingwekkende genade.

 

Kus van de ijsbeer

Een leuk moment
 Een enkele foto

van een leuk moment,

  uit onze vakantie.

Mijn zoon in de dierentuin

Een ijsbeer

die mijn zoon kust.

Of kust mijn zoon de ijsbeer

door het glas?

 

 

Mam, kijk eens op dit plaatje:
dat ben jij!
Maak je er een foto van?
Bij deze: dit ben ik :-)

Hoe was jouw week?

MOEDERHART KWETSBAAR ALS GLAS

Saint Thérèse de Liseux heeft eens gezegd:

The loveliest masterpiece of the heart of God is the heart of a mother.

Kwetsbaar als glas

De bovenstaande spreuk is mooi. Toch weet ik er geen raad mee. Mijn hart lijkt soms helemaal geen masterpiece. Het is kwetsbaar als glas. Vandaag moest ik een heleboel documenten doorlezen. Dat was nodig voor de overplaatsing van mijn zoon naar een ander tehuis. Mijn hart huilde toen ik las wat er de afgelopen jaren allemaal gebeurd is. Hoewel mijn man en ik complimenten krijgen over de opvoedkwaliteit in ons gezin doet het ronduit pijn als je een kind moet loslaten.

Mijn hart is gebroken.

The loveliest masterpiece of the heart of God is niet mijn eigen moederhart. Ik faal zo vaak als moeder in mijn doen en laten. Voor mij is het liefdevolle hart van Jezus Gods masterpiece. Bij Hem kan ik al mijn pijn kwijt. Mijn gewonde gevoelens. Zelfs mijn gebroken hart.

🙏 Geef me alstublieft de kracht om opnieuw te moederen met mijn hart.

En dit waren de leuke dingen vandaag:

• Winterlaarzen gekocht met jongste dochter.
• Samen ijs eten, met dochter, in de stromende regen
• Mijn zoon, die met een houten zwaard belasting komt innen.
• Andere zoon heeft lekkere taart gebakken.
• Mijn man, die speciaal voor mij zijn versie van Amazing Grace speelt op de piano. 
• Samen frites met mayonnaise eten.
• Een begrijpende blik van mijn oudere dochter.
• Een lege wasmand.

Wat waren jouw belevenissen vandaag?

Niet één kind hetzelfde en trots op mijn zoon

Niet hetzelfde
Niet één  kind is hetzelfde. Die van de buren zijn anders dan die van jou ( als je kinderen hebt hè ). Het kan zijn dat er onderling ook heel veel verschil is. In karakters maar ook in andere dingen. Herken je dat?

plaatje pinterest

Trots op mijn zoon
Onze jongste zoon is ruim acht jaar. Vandaag haalde hij zijn zwem-diploma. De andere kinderen in ons gezin haalden in veel kortere tijd hun zwemdiploma. Hij niet. Hij deed er bijna twee jaar over gedaan, omdat hij last heeft van slappe spieren en hypermobiliteit. Ik stond versteld van zijn doorzettingsvermogen! Vanochtend in de vroegte, haalde hij zijn A-diploma dankzij de geduldige coach/begeleider, waarvan hij bijna individueel les kreeg.

Aanvaarding
Vergelijken helpt niets. Je wordt er gek van als je daarmee door gaat. Ik doe het af en toe best wel eens. Maar er is een andere weg. Die van overgave. Of aanvaarding.
Mijn zoon kan niet fietsen. Hoewel al zijn vriendjes allemaal kunnen fietsen, aanvaardt hij zichzelf zoals hij is (op dit moment). Ik leer het unieke van mijn zoon te zien. Ik geniet van zijn grote kalmte, fantasie en rotsvaste vertouwen in God. Vandaag ... ben ik vooral heel trots op hem. Dat wil ik met jullie delen.

Wat maakt jou uniek?

Als je een kind hebt, wat maakt jou kind uniek?

Hoe is bij jou de balans tussen vergelijken en aanvaarding?

Over twijfel en Gods alertheid

Knutselen op woensdagmiddag klinkt erg braaf en gezellig maar ik plande deze bezigheid heel bewust in omdat mijn week juist niet zo braaf en gezellig was. Er waren onvoorziene omstandigheden rond de huisvesting van onze autistische zoon. Er bestond een kans, dat hij vanuit de instelling waar hij woont op straat terecht zou komen, omdat allerlei instanties hun beloften niet nakwamen. Doemscenario's rezen als paddenstoelen uit de grond.

Ik heb met mezelf afgesproken, dat de jongere kinderen niet de dupe moge worden van mijn zorgvolle gedachten en dat is dan ook de reden dat ik wat leuke dingen plande. Zij merkten niet dat mijn gebedsleven ineen zakte. Op een middag, toen zij naar school waren, zat ik moedeloos achter mijn bureau. En toen ... opeens zag ik het kleine kaartje op mijn prikbord hangen. Misschien hing het er al weken maar nu zag ik het echt. Er stond op:

But I have prayed for you,

that your faith should not fail!

 

Wat een opluchting. Hoewel mijn geloofsvertrouwen wankelde, wankelde Hij niet. Hij was juist erg alert en bad Hij voor mij.

Soms is het moeilijk om dingen in Gods hand te leggen. Mijn eerste reactie op nieuwe moeilijkheden is vaak dat ik er inwendig van wegvlucht: ik ga facebooken of plaatjes zoeken voor Printerest. Of ik ga als een bulldozer door mijn huishouden en vergeet te bidden. Zo dom van mij! Juist als ik me zo leeg en verward voel, wacht Jezus op een ontmoeting met mij.

 

 

Mijn God heeft plannen en doelen, die ver boven mijn verstand gaan. Soms breekt wat Hij doet mijn hart. Maar dit, wat ik las in een boekje van Terri Blackstock troostte mij:

 

But God's comfort is never far behind.

As we climb up into His lap and weep into His chest,

He lovely whispers: "Shhh. Just hang on to Me.

I promise to see you through this. And some day it'll be clear.

 

Over regen en gouden spinnenwebben

Kastanjes
Vandaag, woensdag, was het een echte herfstdag met veel regen en wind. Ik besloot mijn zoon te leren, hoe hij wat moois kon maken van de kastanjes.

Spinnenwebben maken
Ik kocht goudkleurige wol. De satéprikkers lagen in mijn keukenkast. Toen ik aan de grote tafel ging zitten, kwam mijn zoon al gauw naast me zitten. Hij keek nauwkeurig toe hoe ik de satéprikkers in de kastanje duwde. 'Ik denk dat ik het wel kan!' zei hij en ik gaf hem het kale spinnenweb. Heel voorzichtig pakt hij de draad en probeerde het.

 

Gezellig binnen blijven
Zo werd het een gezellige binnen-blijf middag. Een uur lang wikkelde hij de gouden draad om de satéprikkers. Vlak voor het avondeten hing ik zijn zelfgemaakte web boven de speeltafel, voor het raam. Eigenlijk ... lijkt het meer een gouden ster dan  een spinnenweb.

Het regent, regent, regent.

 

 

 

Als het regent ... en je hoeft niet te werken,
 wat doe je dan het liefst?

 

Niet te lang naar scherven kijken.

Heb jij ook van die dagen, dat somberheid op de loer ligt? Dat je het hoofd laat hangen. Te weinig energie. Geen zin in iets leuks. Deprimerend nieuws op het journaal, verdriet van anderen, onbegrepen dingen, de crisis binnen en buiten je huis, of ...
 

O Lord, how many are my foes!
Many are rising against me;
many are saying of my soul,
there is no salvation for him in God.

psalm 3 

 

The Lifter of my head

Soms kijk ik te lang naar de lelijke dingen. Naar de scherven. Maar ... er is hoop. Jezus is zelf door een dal van donkerheid gegaan. Hij kan mijn hoofd omhoogheffen. In het engels staat zo mooi: He is the Lifter of my head. Hij voelt mij aan. Hij kent mij. Ga ik naar Hem toe met het lelijke in mijn leven dan tilt Hij mijn hoofd omhoog. Hij tilt me op uit mijn donkerheid en kijkt me diep in de ogen van mijn ziel. Bij Hem is aanvaarding, begrip en vergeving. Deze derde psalm is één van mijn favorieten.

 

Verhalen delen

We hebben allemaal ons eigen verhaal. Soms een verhaal vol verdriet en gebrokenheid. Het is goed om open te staan voor elkaar. Om verhalen te delen ...

 

 

Ik ervaar dat Hij mijn scherven opraapt er ze gebruikt tot iets waardevols.

But you, O Lord are a shield about me,
my glory, and the lifter of my head.

I cried aloud to the Lord,and he answered me from his holy hill.

( volgende keer een blij blogje, ik beloof het )

Ik ben Zijn kostbare schat

Ons huis is gehorig en ik mijn buurmeisje zingen. Het was geen kinderliedje maar een psalm.  De zeventiende. 

Psalm 17

Daardoor dacht ik terug aan vroeger. Ik zat op mijn christelijke school en elke nieuwe maandag kregen wij een psalm op om te leren. Net als ons buurmeisje.

Mijn vader en psalm 17
Mijn vader was meester ik zat bij hem in de klas. Zijn uitleg van psalm 17 maakte veel indruk op mij. Hij legde hem uit vanuit het Hebreeuws. Ik zie hem nog staan in de deuropening, tussen twee lokalen (hij had die dag een dubbele klas).

'Bewaar mij als de appel van het oog, berg mij, in de schaduw van uw vleugelen.'

Gods bescherming
David liet zich niet intimideren door de mening van die ander. Ook liet hij zich geen minderwaardigheidsgevoel aanpraten. In plaats daarvan maakte hij zich sterk en kwam in de tegenwoordigheid van zijn God om een beroep op Gods bescherming te doen:“Bewaar mij als de appel van het oog.”

Hij bewaart me.
Ik ben er achter gekomen dat er mensen zijn, die over mij praten. Ik was er dagenlang ziek van omdat ik hen vertrouwde. Maar nu kies ik een andere weg. In plaats van boos te blijven wil ik me sterk maken in de tegenwoordigheid van God. Ik doe een beroep op Zijn bescherming. Roddel legt mijn geloof in God niet lam, want ik weet dat Hij me bewaart als de appel van Zijn oog.

Ik ben Zijn kostbare schat.

Mam, je kijkt altijd zo bezorgd!

'Mam, je kijkt altijd zo bezorgd!' klaagde mijn zoontje. Balen! Ik wil dat mijn kinderen mij later herinneren als een moeder die vrolijke dingen met hen deed. Een moeder met een glimlach.

Er viel weinig te vieren

Er waren de afgelopen jaren dingen om verdrietig en bezorgd over te zijn. Er viel zo weinig te vieren. Mijn man en ik probeerden ons gezin door een donkere periode heen te leiden. 

Geen woorden voor

Deze week is het een jaar geleden dat ons kind opgenomen werd in een gesloten afdeling, ver van huis. De jaren die daaraan vooraf gingen waren verwarrend voor me en heel erg moeilijk. Te zien dat je lieve, dromerige, creatieve zoon zichzelf kwijtraakte. Ik heb er geen woorden voor. Als ik nu blije dingen doe met de kinderen, is het om elkaar weer te vinden, om te laten zien dat er het zo anders kan dan het gegaan is. En dat ik van hen houd. Maar dat voelt niet als spetterende, onbezorgde blijdschap.

God is een specialist

Hoe kan ik mezelf veranderen? Ik weet het niet. Ik kan het niet. Ik voel me van binnen verdrietig. Gelukkig is God er, mijn Helper. Hij is een specialist in het omkeren van een rouwklacht in vreugdezang. Daar troostte iemand me meer:

Wie met tranen zaaien, zullen met gejuich maaien. Wie het zaad draagt en dat zaait, gaat al wenend zijn weg; maar hij zal zeker terugkomen met gejuich, en zijn schoven dragen (Psalm 125:5-6)

 

Celebrate You
Ik vond deze week veel moois in wat Denise schreef in Celebrate You. Ik deel het in mijn eigen woorden hieronder.

Ik denk dat velen onder ons negatieve gedachten hebben over wie ze zijn. Of over wat ze gedaan hebben. Daarmee vertroebelen ze het beeld van zichzelf. Het houdt hen terug om te zijn wie ze mogen zijn. Verstop jij je in de schaduw? Durf je niet uit je comfortzone te stappen? We zijn kostbaar in Zijn ogen (dat raakte me). 

Leer me om weer blij te zijn, Heer
Daar denk ik over na. Zou het niet geweldig zijn om opnieuw waardering te krijgen voor al het moois in het alledaagse leven? Ik ga aan mijn God vragen of Hij me wil leren om weer blij te zijn. Hij kan mijn rouwfloers wegnemen. Hij kan mijn oudste zoon terugbrengen. O God, ik wilde hem onder mijn moedervleugels houden maar moest hem loslaten. 

Het stal mijn vreugde. 

Hoe nu verder?

Ik kies voor een glimlach Ik begin met iets kleins. Ik kies voor een glimlach. Als ik om me heen kijk hier in huis en leven is er veel om blij van te worden. Alleen al het feit dat er van me gehouden wordt door mijn man en kinderen! Er is vast meer. Ik ga op zoek. Gods glimlach Wie weet vraagt mijn zoontje op een dag: Mama, waarom kijk je niet zo bezorgd als vroeger?'   Dan zal ik zeggen: "Omdat ik Gods glimlach heb gezien!" "Gods glimlach?" vraagt hij dan verbaasd. "Ja, ik zie Zijn glimlach in jouw groene ogen, in de zon die op de herfstbladeren schijnt, in Zijn liefde voor mij, dat Hij me nooit loslaat, dat ik op weg naar Huis ben en dat...     😀 Waarin zie jij Gods glimlach?