29-09-2011

Mijn meiden en hun schoenen

Mijn oudere dochters zijn nogal kooplustig wat schoenen betreft. Ze hebben talloze gympen, sandalen in allerlei kleuren, slippers, sportschoenen, pumps en nu de herfst eraan komt ook nog laarzen.

Het zal niet lang meer duren of ik ga het schoenenkastje opruimen. De zomerschoenen mogen naar boven. Ik berg ze altijd op in een één grote, speciale tas. Maar dit jaar wil ik het anders doen en koop ik transparante rollerboxen voor onder het bed. Mijn dochters kunnen de schoenen dan in hun eigen kamer bewaren, zodat ze hun schoenencollectie kunnen bewonderen wanneer ze maar willen.

Nu heb ik dus een kast vol schoenen uit te zoeken. Welke schoenen doe ik stiekem weg? Ai, dit is een pijnlijke sessie.


'Mogen deze weg?'
'Nee mam, die wil ik houden. had ik die niet aan toen ik verkering kreeg? Op die ene zo heel speciale dag ... '



'Maar deze kunnen we toch wel weggooien? Dat hakje gaat er telkens af!'
'Nee mam, dat hakje lijm ik - ze zijn nog zo leuk ... '


'Die kleur is niet mooi. Zal ik ...'
'Nee mam, volgend jaar is het misschien mode!'


'Oké, maar deze wil ik hebben!' roept jongere broer.

* Houden of wegdoen. Heb jij het gouden antwoord?
* Hoe ruim jij de zomerschoenen op?


27-09-2011

Wat een interview teweeg bracht

Een maandje terug kocht ik op de rommelmarkt een stapeltje exemplaren van het eo - vrouwenmagazine ( ik ben dol op het lezen van leuke artikelen) en was er dolgelukkig mee.

Met veel interesse las ik in de boekenbijlage van het maartnummer uit 2000 een interview met de humoristische auteur Barbara Johnson. In het onderstaande stukje is Barbara zelf aan het woord:
"Ik heb lang gezegd: Waarom ik? Waarom moest ik mijn twee zoons kwijtraken, moest mijn man een ongeluk krijgen, is mijn andere zoon elf jaar niet thuis gekomen? God zegt dat Hij je niet meer geeft dan je kunt dragen, maar dit was echt te veel! Ik was praktisch alle kwijt behalve mijn verstand en bereikte het punt dat ik alleen nog maar dood wilde ... Pas toen ik zei: 'Hoe het ook zij Heer! Wat er ook gebeurt, wat U ook in mijn leven brengt -  het is aan U en U bent groot genoeg om me er doorheen te helpen' , toen was het alsof miljoenen sprankelende vonkjes van blijdschap opborrelden. Die zijn altijd gebeleven."

Raakt jou dit stukje ook? De dag nadat ik dit las besloot ik, na wat gepieker en gedraai, Barbara's voorbeeld te volgen. Zie het zo voor je: Ik schraapte mijn pijn, mijn rouw, mijn schuldgevoeldens en innerlijke verscheurdheid bij elkaar en beklom de lange trap, die naar de schitterende troon van God leidt ( lees: ik probeerde te bidden). Mijn hele pakket aan misère legde ik aan de voeten van Jezus omdat Hijzelf in de Bijbel belooft: Come to Me, all you who are weary and burdened, and I will give you rest. Take my yoke upon you and learn from me, for I am gentle and humble in.

Onder tranen heb ik het roer uit handen gegeven. Barbara's God is namelijk ook mijn God en Hij is inderdaad groot genoeg om mij erdoor te helpen. Terwijl de beproeving doorgaat, blijft Hij trouw en draagt me van dag tot dag. Dat brengt kleur in mijn leven en ik leer lachen ondanks mijn omstandigheden ( onder ons gezegd: er zijn dagen dat ik me niet blij voel - maar wel veilig en geliefd )

'Eens zal Hij Uw mond vervullen met gelach en uw lippen met gejuich.'           

23-09-2011

Tem je kind ...

Vorige week las ik in een tijdschrift: 'Onder de meeste Nederlandse kinderen heerst een zesjescultuur. Hun ouders vinden geluk belangrijker dan succes.'  Er wordt steeds meer gepleit om een voorbeeld te nemen aan de Aziatische tijgermoeders. Geef vooral niet toe aan kindergrillen; dril je kinderen tot ze erbij neervallen. Amy Chua's boek http://www.leestafel.info/amy-chua brengt hier in het westen mensen tot nadenken. Toch ik zou dit niet graag tegen mijn kind zeggen: 'Als je het nu niet perfect speelt, pak ik al je knuffelbeesten af en ga ik ze verbranden!'  Ondanks het liefdeloze voorbeeld van de Chinees-Amerikaanse tijgermama, komt men hier in Nederland langzamerhand tot de conclusie dat kinderen die opgevoed worden in een gezin, waarin zowel liefde, warmte als discipline heerst, succesvoller zijn in het leven, dan andere kinderen.

Ik bekijk onze opvoeding. Een klein beetje meer tijgermama zijn kan geen kwaad. Mijn dochter zit in de hoogste groep en is tevreden met een mager zesje terwijl ik weet dat ze met wat leerwerk een negen kan halen. Mijn man en ik hebben afgesproken dat we haar zullen pushen om trouw te zijn in het huiswerk maken. ( zo niet, dan minder lang buitenspelen ) Ik voel me me een halve tijgermama.

Ik wijs mijn dochter er op dat je best genieten mag van al die mooie dingen zoals: sceeleren, wave-boarden, kletsen met vriendinnen, strips lezen ...  Maar denk ook aan de toekomst! Wat wil je worden? Wat wil je bereiken?  Het zou zo jammer zijn als onze kinderen hun talenten, die ze van God gekregen heeft, niet ontdekken en ontwikkelen. Ik reageer ook wel vanuit een stukje negatieve ervaring. Eén van mijn kinderen verwaarloosde zijn huiswerk grandioos op de middelbare school. Lang leve de lol! Voor hem had ik echt een tijgermama moeten zijn, misschien had hij dan zijn droom wèl waar kunnen maken ...


Tijgermama of knuffelmama. Ben jij een autoritaire moeder of mix je verschillende opvoedingsstijlen door elkaar? Waar loop je tegen aan? En als je geen kinderen hebt, maar wel een een mening of een tip: reacties zijn heel erg welkom!
Plaatjes van het www

20-09-2011

Moeders bescherming

  


Toen je nog maar klein was,
dicht bij mijn beschermende hand,
dekte ik je toe met dekens,
tegen de koelte van de nacht.
Maar nu je zoveel ouder bent,
En buiten mijn bereik,
Vouw ik mijn handen,
En bedek je met gebed.

Dona Maduux Cooper

18-09-2011

Nee willen zeggen tegen ...


picture from www
Ouders zijn vaak een goed voorbeeld voor hun kinderen maar weet je dat het ook andersom kan? Dat overkwam mij een paar weken terug. Naar mijn gevoel had ik het razend druk met van alles en nog wat en stelde mijn stille tijd moment uit. Ik sjouwde met mijn emmer sop en gele doekje door het huis. Ik ruimde de troep op en leegde prullenbakken. Dat ging zo door totdat ik de slaapkamer van mijn oudste dochter inkeek. Zij zat heel rustig achter haar bureau en typte een verslag over wat ze zondag in de kerk gehoord had. ( ik kreeg bijna het Martha-Maria gevoel: ik liep me het vuur uit de sloffen, terwijl zij daar op haar gemakje zat te schrijven ... )De dagen erna merkte ik dat ze regelmatig stille tijd hield en bezig was met wat God zegt in de Bijbel. Het beschaamde mij en ik kreeg spijt van mijn overhaaste start na de vakantie en mijn gebrek aan tijd met God.

Zo kan het gebeuren dat oudere kinderen nieuw leven inblazen, in iets wat je zelf hebt laten versloffen.


Ik pakte een boekje van haar boekenplank: Een jonge vrouw naar Gods hart en las: Hoe kun je op een drukke dag tijd vrijmaken voor de meest opwindende, meest voldoening gevende relatie in het leven? Hoe kun je tijd vrijmaken om naar God te luisteren? Om tijd door te brengen met Hem. Om Hem jouw leven te laten veroveren?
Elizabeth George ( auteur van bovenstaand boek ) vertelt dat een pastoraal werker deze dingen deze dingen zei tegen een groep scholieren van de middelbare school. Hij vroeg: 'Zou je iedere dag een beetje willen vasten, 'tijd'-vasten. Zou je ...

... nee willen zeggen tegen een tijdje tv - kijken
... nee willen zeggen tegen een tijdje telefoneren.
... nee willen zeggen tegen een tijdje met je vrienden
... nee willen zeggen tegen een tijdje shoppen
... ja te zeggen tegen tijd met God.

Bij stille tijd gaat het om jouw persoonlijke relatie met God. Als je van Hem houdt en belijdt dat Hij jouw Vriend en Verlosser is, dan wil je toch graag dichtbij Hem zijn? Dan wil je Zijn stem horen. Elke dag stille tijd is een goed gewoonte. Een gewoonte, waar ik erg van geniet en waar ik me tegelijk soms erg kwetsbaar in voel.


Meer lezen over stille tijd op andere blogs:
http://god-en-gezin.blogspot.com/2011/08/stille-tijd.html

14-09-2011

Tien dingen over mij omdat ik 'getagt' ben

Oké, ik ben getagt. Heeft iemand een idee wat het Hollandse woord daar voor is? Getikt? Maar ik kan toch moeilijk zeggen dat ik getikt ben;  dat zou betekenen dat ik mesjogge ben.
Ik ben getagt door Pam http://2encourage.blogspot.com/ ( dank je wel )


En als iemand jou getagt heeft, nodigt zij je uit om 10 willekeurige dingen te vertellen over jezelf. Vervolgens tag jij weer 5 andere mensen om zo een aantal nieuwe dingen over je collega- bloggers te ontdekken.

Tien dingen over mij


1.    Nederlanders zijn lange mensen. Ik ook. (wij overtreffen de Amerikanen)
2.    Graag zou ik een kruidencursus doen
3.    Mijn man en ik  zijn 20 jaar geleden getrouwd.
4     Als kind was ik bang om te zwemmen.
5     Ik lust graag dubbel zoute drop.
6     Omdat ik me vaak verveelde, leerde ik mezelf Maleis en Russisch aan.
7     Ik ben nog steeds dol op Jip en Janneke.
8     Mijn lievelingskleur is blauw, in alle tinten.
9     Na mijn puberteit kwam ik tot geloof in Jezus Christus.
10   Ik onderzoek blijdschap in het christelijke geloof. ( welke plaats het heeft )



Mensen die ik tag zijn:


En verder:
Ik zou het leuk vinden als iedereen  iets over zichzelf vertelt in een reactie. Gewoon iets leuks.
Of ... waar zou je jezelf een compliment voor willen geven?

Een speciaal waterglas

In het boek Ik heb er genoeg van, ( over liefde, lijnen en leven met God ) las ik in hoofdstuk 10 over het belang van water drinken. De auteur schrijft dat je best zal moeten wennen aan de smaak van water, zeker als je zoete drankjes gewend bent. Het is een kwestie van doorzetten.
Zij heeft als uitgangspunt: drink alleen drinken dat als zodanig geschapen is en het tweede: verander het ontwerp niet. Daar voldoet water natuurlijk prima aan en het leidingwater in Nederland is van goede kwaliteit. Waarom zou je het niet drinken?
* Je versterkt je afweersysteem.
* Het helpt het verteren en opnemen van voedsel
* Het regelt je lichaamtemperatuur
* Het zorgt voor een mooiere huid
* Het jaagt hoofdpijn weg

Els van de Vlist, de auteur van dit boek koppelt het drinken van water aan een bepaald aspect van het christelijk geloof: 'herinner jezelf bij elk glas, levengevend water dat je inschenkt aan het levende water van Jezus, dat je ziel van zonden reinigt.'


Mijn tip om meer water te drinken haalde ik uit bovenstaand boek en is deze: Kies een speciaal, mooi waterglas uit, zodat het drinken iets bijzonders wordt. Van één van mijn oudere kinderen kreeg ik daarom dit prachtige limonadeglas. (Wibra) Wat vinden jullie daarvan? Nu is het echt een feest om te drinken. En ik heb tegelijk een lampje op mijn nachtkastje.


Met dit koude weer ( het regent en stormt hier ) vind ik koud water niet zo lekker. Speciaal voor kille dagen maak ik kruidenthee. Afkikken van de koffie is gelukt, hoera!

09-09-2011

Vrouwen en vriendinnen

Tien jaar geleden had ik een vriendin. We kwamen iedere week een avond bij elkaar om kaarten te maken, te kletsen en koffie te drinken. Steeds vaker kregen we een vertrouwelijk gesprek. We  durfden ons kwetsbaar op te stellen.Toen, op een dag kwam zij niet meer. Ze stuurde mij een berichtje dat God had gezegd dat ze geen vriendschap meer met mij mocht hebben. Zo verbrak ze het contact. Ik was gekwetst en boos. ( mijn man nog bozer, die lieverd). Nu, na zoveel jaar, weet ik dat zij manisch - depressief was. Zij kwam nooit op haar besluit terug.

Aan deze gebeurtenis moets ik denken toen ik deze mooie blog las: http://faithconfessions.blogspot.com/2011/09/working-on-last-word.html  Wat is dat toch met vriendschappen tussen vrouwen?


Plaatje van Internet - Ruth en Naomi

Mijn ervaring, na deze bittere pil, is dat God voor speciale vriendinnen zorgde. Hij kende mijn behoefte aan vriendschap beter dan ik zelf.
Mijn hele leven droom ik er al van, dat ik haar op een dag ontmoeten zal ... die boezemvriendin, zo'n intieme vriendin, een verwante geest aan wie ik mijn diepste innerlijk kan toe vertrouwen.
Anne of Green Gables
Ik vind het zo super om vriendinnen te hebben! Met ze te praten over de leuke en minder leuke dingen van het leven, samen koken, winkelen, emailen etc. Tegelijk wil ik niet te afhankelijk van hen worden. Alleen God  is zonder zonde en Hij alleen zal me nooit in de steek laten. Dat is de les die ik leerde.

Ik dank God voor mijn vriendinnen!
En als ik erover pieker of  deze vriendschappen blijvend zijn, denk ik gauw aan de basis van vriendschap ( toewijding ) en kom tot de conclusie dat  het zeker weten mogelijk is.  Ik ga er gewoon voor.  Ook al zou er een oceaan tussen ons liggen, ik ga ervoor.


For my dearest friend

Wat is jouw ervaring, als vrouw, met vriendinnen. Of als man met vriendschap?
En kan iemand me iets vertellen over vriendschap als jongere vrouw met een oudere vrouw. (soort mentorschap.)

06-09-2011

Soms ... is er zomaar een verrassing.

Vorige week had ik het een beetje moeilijk. Dat laat ik niet altijd aan mijn kinderen merken. Maar toen ik 's-avonds in bed lag, grepen bepaalde herinneringen me aan. Ik wilde dolgraag iemand in mijn armen sluiten, terwijl ik wist dat het niet meer kon.

En toen was daar op mijn nachtkastje zomaar een verrassing. Van papier. Met bloemetjes. En hartjes. Daar werd ik zo blij van. Een blessing op mijn pad, van mijn dochter die de hele dag roept: 'I love you, I love you!' Wat heb ik toch veel. Daar wil ik veel bewuster van genieten.

... because I love you

02-09-2011

Kerstballen in de zomer.

Toen hij  haar belde dat het alweer later zou worden, besefte ze dat ze voor de tweede keer alleen zou eten met de kinderen. Niet leuk! De grotere kinderen waren er ook niet bij vandaag, dus was ze alleen met de jongsten. Dan maar een snelle hap. Brood met een hamburger, mayonaisse en een plak kaas. Ze ging voor het raam staan en keek naar buiten. Daar zag ze haar jongste. Hij was aan het bellenblazen en tuurde met zijn mooie groene ogen omhoog, de bellen na. Hij zwaaide enthousiast toen hij haar ontdekte. Hij deed nog beter zijn best. Opeens sprongen de tranen in haar ogen. Wat een lieverd, dacht ze. Wacht! Ze zou er toch iets gezelligs van maken. Geen hamburgers en niet voor de zoveelste keer achter een film. Een bijzondere maaltijd met wat schaaltjes lekkere dingen erbij.  Kaarsjes op tafel en zou ze ook papieren servetten gebruiken? Ze had nog een pakje in de kast liggen. Rood met goudkleurige kerstballen erop Ze glimlachte terwijl ze een pan pakte. Kerstballen in de zomer. Humor.



Dit noem ik nou een combinatie van een extra mijl lopen en het feit dat het de kleine dingen zijn die het doen. Mijn leven is vol met de dagelijkse bezigheden en verplichtingen. Ik vergeet hoe leuk een extra mijl het leven kan maken! Ik weet zeker dat jij met kleine dingen, van een saaie dag iets bijzonders kan maken. In mijn geval: ik wil één van mijn kinderen vandaag verwennen met wat meer lichamelijk contact. Even stoeien. Want hij ontglipt me en roept de laatste dagen op een negatieve manier om aandacht. Begin mensen te verrassen. Welke extra mijl wil jij de komende dagen gaan?

De uitspraak 'een extra mijl lopen' komt uit het bijbelboek Mattheüs 5: 41

En als iemand je dwingt één mijl met hem te gaan, loop er dan twee met hem op. Het is een uitspraak van Jezus.

( Volgende week is er een give-away op mijn blog te vinden. Verrassing!)